جهنمی که عمر متوسط سربازان در خط مقدم آن تنها 4 ساعت است
یک گزارشگر اوکراینی که با سربازان حاضر در نبرد باخموت صحبت کرده میگوید که به او گفته اند: امید به زندگی متوسط مبارزان بسیج شده در باخموت 4 ساعت است». روسیه برتری قابل توجهی عددی را با کمک نیروهای شبه نظامی گروه واگنر دارد، نیروهایی که جلودار آنها عمدتاً از زندانیان و محکومان آموزش ندیده و بدون تجهیزات کافی تشکیل شده که به صورت موج انسانی به کار گرفته میشوند.
امید به زندگی سربازانی که در خونینترین نبرد اوکراین میجنگند تنها 4 ساعت است در شرایطی که آنها میگویند مجبورند با سربازان روسی بجنگند که «مواد مخدر مصرف کرده اند». نیروهای اوکراینی حاضر در نبرد باخموت با سربازان روسی میجنگند که به ادعای خودشان ارتشی شبه زامبی هستند که از نظر تعداد، 10 برابر آنها هستند. شهر باخموت که روزگاری یک جاذبه گردشگری محبوب بود اکنون به ویرانهای کامل تبدیل شده است. این شهر در اثر بمباران توپخانه و هواپیماهای روسی با خاک یکسان شده، در حالی که زمین یخ زده توسط خمپاره و خندقها سوراخ سوراخ شده است.
به گزارش روزیاتو، جمعیت پیش از جنگ شهر باخموت 80،000 نفر بود که اکنون تعداد آنها تنها به 7،000 نفر کاسته شده که عمده شان را افراد مسن تشکیل داده و هنوز شهر را ترک نکرده اند. این ساکنان معدود اکنون زیر بارانی از تیراندازی و انفجارها گرفتار شده اند، در شرایطی که نیروهای اوکراینی از استحکامات خود در برابر حملات سنگین نیروهای روسی مقاومت میکنند.
نادیا بوردینسکا که در شهر باخموت به دنیا آمده و در تصمیمش برای ماندن در شهر مصمم است، به فرانس 24 میگوید: «تنها یک مانکن میتواند نترسد. هر چیزی ممکن است... اگر خدا بخواهد، من زنده خواهم ماند». هیچ سیگنال تلفنی در شهر وجود ندارد، اکثر خودروها سوخته اند و روسیه به شکل بی وقفهای زیرساختهای انرژی و خدمات عمومی شهر را زیر آتش میگیرد.
اکثر ساکنان ماه هاست که به آب لوله کشی دسترسی ندارند؛ و روز شنبه بود که ولودیمیر زلنسکی، رییس جمهور اوکراین در نشست اتحادیه اروپا گفت: «هیچ کسی از باخموت دست نخواهد کشید. تا جایی که میتوانیم مبارزه میکنیم. ما باخموت را قلعه خود میدانیم». زلنسکی اعلام کرد که علیرغم اینکه نبرد به شدت دشوار و شدید است، نیروهای ارتش اوکراین همچنان به دفاع از باخموت ادامه خواهند داد. بعد از هشت ماه نبرد بی وقفه، روسیه هنوز هم کنترل این شهر شرقی سمبلیک را بدست نیاورده است. هر دو طرف استحکامات زیادی مانند خندق حفر کرده و پیشرویهای اندک با هزینه انسانی بسیار بالایی بدست میآید که باعث میشود صحنههایی شبیه میدانهای نبرد جنگ جهانی اول خلق شود.
نیروهای خسته اوکراین به سختی توانسته اند در طولانیترین نبرد جنگ اوکراین «قلعه» خود را حفظ کنند، نبردی که بسیار سمبلیک است. برای روسیه، پیشرفت واقعی در این جبهه کنترل باقیمانده منطقه دونتسک است، یکی از چهار منطقهای که ولادیمیر پوتین در سپتامبر گذشته به خاک روسیه ملحق کرد و اکنون ارتش روسیه باید باخموت را فتح کند تا بتواند کل منطقه دونتسک را به تسخیر کرملین دربیاورد. از تابستان گذشته، ارتش پوتین نتوانسته موفقیت بزرگی در میدان نبرد کسب کند اگر چه در هفتههای اخیر پیشرویهای اندکی داشته است. اما تداوم نبرد برای شکستن روحیه سربازان اوکراینی بخشی از نقشه جنگی فرماندهان ارتش پوتین است.
یک گزارشگر اوکراینی که با سربازان حاضر در نبرد باخموت صحبت کرده میگوید که به او گفته اند: «امید به زندگی متوسط مبارزان بسیج شده در باخموت 4 ساعت است». روسیه برتری قابل توجهی عددی را با کمک نیروهای شبه نظامی گروه واگنر دارد، نیروهایی که جلودار آنها عمدتاً از زندانیان و محکومان آموزش ندیده و بدون تجهیزات کافی تشکیل شده که به صورت موج انسانی به کار گرفته میشوند. مقامات رسمی اوکراین از نقش این زندانیان با عنوان «گوشت دم توپ» استفاده کرده اند، سربازانی بی ارزش که در موجهای اولیه نبرد قربانی میشوند، در حالی که نیروهای این گروه شبه نظامی خصوصی در پشت آنها قرار دارند.
اگر این خلافکاران بتوانند 6 ماه در نبرد دوام بیاورند، آزادی شان را تضمین کرده اند، آزادی که بسیاری از آنها به آن دست پیدا نمیکنند. آندری یک سرباز اوکراینی است که در گفتگو با سی ان ان میگوید: «به مدت 10 ساعت متوالی در حال جنگ بودیم؛ و تنها شبیه موجهایی از حمله نبود. بی وقفه بود. شبیه این بود که هرگز آمدن شان تمام نمیشود. طرف ما تنها حدود 20 سرباز بود؛ و بگذارید بگویم که آنها 200 نفر بودند. آنها از روی جنازه دوستانشان رد میشوند». آندری میگوید که مسلسل چی آنها گفته که هر وقت به این سربازان شلیک میکرده آنها همچنان به پیش میآمدند تا اینکه از شدت خونریزی به زمین میافتادند: «مانند این است که به احتمال بسیار بسیار زیاد، قبل از حمله انواعی از مواد مخدر را دریافت میکنند».
یک سرباز اوکراینی دیگر به نام پترو وولوسچنکو میگوید: «اکنون جهنم روی زمین اینجاست؛ نمیتوانم واژه هیا کافی برای توضیح آن پیدا کنم». وولوسچنکو 44 ساله که اهل کی یف است، ماههای زیادی است در شهر بوده و باخموت را نماد «شکست ناپذیری اوکراینی ها» میداند: «باخموت قلب اوکراین است، و صلح آینده در شهرهایی که دیگر تحت اشغال نیستند به ریتم ضربان قلب این شهر وابسته است».
نیروهای روسی به محاصره کامل شهر باخموت نزدیک شده اند و گمان میرود که در آستانه فرا رسیدن سالگرد شروع حمله روسیه به اوکراین، شاهد حملهای بزرگ و همه جانبه از سوی نیروهای روسی در جبهههای مختلف باشیم. سرویس امنیتی اوکراین برآورد کرده که بیش از 500،000 سرباز روسی در مرزهای بین دو کشور آماده حمله در مناطق شرقی و جنوبی این کشور هستند.
از میان اخبار