حاجی ایرانی آزادشده از زندانهای عربستان: رفتار مسئولان زندان با همه بسیار وحشیانه و تحقیرآمیز بود / به خود من اجازه هیچ‌گونه تماسی را ندادند / به زندانیان برق وصل می‌کردند / اقتدار جمهوری اسلامی من را از شکنجه فیزیکی حفظ کرد
خلیل دردمند: نزدیک 80 روز از خانواده و کشورم بی‌اطلاع بودم و از آنها می‌خواستم با گوشی خودشان یک صوت 10ثانیه‌ای برای خانواده‌ام بفرستم تا خبر زنده‌بودنم را به آنها بدهم اما اجازه این کار را هم نمی‌دادند؛ البته از دشمنان انتظار بیشتری هم نیست.
حاجی اصفهانی آزادشده از زندانهای سعودی با روایت 80 روز زندانی‌شدنش در زندانهای عربستان گفت: رفتار مسئولان زندان با همه بسیار وحشیانه، تحقیرآمیز و حیوانی و غذاهایشان از نظر کیفی و کمی بسیار ضعیف بود.
به گزارش تسنیم، خلیل دردمند از جوانان ساکن منطقه درچه اصفهان در ارتباط با سفر به سرزمین مکه اظهار داشت: خدا را شاکرم که این نعمت بزرگ را به من عطا کرد و مرا برای سفر بیت‌الله‌الحرام پذیرفت؛ شاید قشنگ‌ترین روزها و ساعات عمر من در این سفر رقم خورد و قله زیبایی و معرفت و هر لذت دیگری در روز عرفه که مصادف با روز جمعه بود برای حجاج به وجود آمد.
وی افزود: اینکه خداوند به من توفیق داد که کنار مادرم به این سفر مشرف شدم زیبایی‌های سفر را چند برابر کرد و از بابت این نعمت بزرگ هم در ایام زندان و هم حالا شکرگزار خدا هستم .
از عکس حاج قاسم می‌ترسند!
دردمند با اشاره به لحظه دستگیری خود عنوان کرد: شام عید غدیر در نزدیکی کعبه درحالی که موبایل یکی از دوستان با تصویر حاج قاسم در دستم بود و با موبایل خودم از آن عکس می‌گرفتم توسط پلیس حرم دستگیر شدم؛ قبل از آن با تصویر رهبر معظم انقلاب چنین عکسی گرفته بودم.
وی ادامه داد: آنها بدون اینکه اجازه بدهند وسایل شخصی خود حتی دمپایی‌ام را بردارم من را به بدترین نحو به زندان حرم در نزدیکی شعب ابی‌طالب منتقل کردند.
این حاجی تازه‌بازگشته با اشاره به دلیل در دست داشتن تصویر حاج قاسم بیان کرد: ادعای ما این است که هرچه داریم از شهداست و من دلم می‌خواست که در شب عید ولایت از حضرت آقا و حاج قاسم یاد کنم و به‌نیابت از آنها زیارت کنم.
وی اضافه کرد: در طول سفر به‌سفارش دوستان خیلی کم از موبایل استفاده می‌کردم اما در شب‌های جمعه کنار کعبه با تصویر شهدای مدافع حرم و دفاع مقدس و حاج قاسم عکس‌هایی گرفته بودم و مشکلی هم وجود نداشت، نمی‌دانم آن شب چه اتفاقی افتاد که پلیس‌ها روی این حرکت من حساس شدند و من را دستگیر کردند.
دردمند با اشاره به دلیل حساسیت پلیس‌های سعودی به عکس حاج قاسم تصریح کرد: آنچه مسلم است این است که آنها از عکس حاج قاسم می‌ترسند و از این جریان واهمه دارند و از دیدن عکس شهید سلیمانی لرزه بر اندامشان می‌افتد و این موضوع سبب دستگیری من شد.
وی با بیان اینکه "11 روز در زندان حرم بودم و در این مدت ایرانیان زیادی را به آنجا می‌آوردند"، گفت: چیزی که بسیار مشهود بود این بود که عربستان روی جوانان ایرانی خیلی حساس شده بود و آن دسته از جوانانی را که ظاهری حزب‌اللهی و مذهبی داشتند به‌هربهانه‌ای دستگیر می‌کرد.
این حاجی ادامه داد: در طول مدتی که در زندان حرم بودم حدود 10 جوان ایرانی را به آنجا آوردند؛ یکی را به‌بهانه انداختن یک چفیه ایرانی بر شانه‌هایش، یکی را به‌بهانه عکس‌برداری کنار کعبه و چندین نفر را به خاطر عکس گرفتن با تصویر حاج قاسم بازداشت کرده بودند و یک نفر را وقتی بهانه‌ای برای دستگیری‌اش پیدا نکردند با تهمت اخلاقی به زندان آوردند. این افراد حدود چهار پنج روز در بازداشت بودند و بعد آزاد می‌شدند اما قسمت من بود که زمان بیشتری را در زندانهای عربستان سپری کنم.
وی با اشاره به دلیل حساسیت سعودی‌ها به جوانان ایرانی اظهار داشت: تنها کشوری که در زمان حاضر مقابل ابرقدرت‌ها ایستاده ایران است و عربستان هم به‌عنوان جیره‌خوار آمریکا در منطقه از اثر نفوذ ایران واهمه دارد و طبیعتاً از هر حرکتی که بوی جمهوری اسلامی داشته باشد، می‌هراسند و از اینکه این حرکت یک جریان‌سازی و برایشان خطرناک باشد می‌ترسند.
دردمند افزود: این برای ما افتخار است که با خبیث‌ترین آدم‌های دنیا دشمن هستیم و آنها از ما می‌هراسند.
انتظار رفتار انسانی از سعودی‌ها نداشتم
وی در ارتباط با اتفاقات رخ‌داده در زمان بازداشتش تصریح کرد: در طول مدتی که در زندان حرم بودم سه بار بازجویی شدم و به‌همراه مترجم به دادگاه رفتم؛ بعد از 11 روز من را از زندان حرم به زندانی در شهر جده منتقل کردند. در بدو ورود به آنجا دوباره بازجویی شدم و پس از آن به زندان انفرادی که اندازه آن دو در سه متر بود منتقل شدم.
این حاجی اصفهانی ادامه داد: 40 شب را در زندان انفرادی گذراندم و در آن اتاق کوچک وضعیت بسیار سختی داشتم؛ پس از آن من را به غرفه‌ای اجتماعی منتقل کردند که هفت نفر با ملیت‌های مختلف از جمله مصری، لبنانی، اندونزی، تاجیکستانی و پاکستانی در آن حضور داشتند، کمتر از یک ماه را در آنجا گذراندم و بعد آزاد شدم.
وی با ابراز اینکه "در این چند روز در چنگ دشمن بودم و انتظار رفتار انسانی از این قوم نداشتم"، گفت: رفتار مسئولان زندان با همه بسیار وحشیانه، تحقیرآمیز و حیوانی و غذاهایشان از نظر کیفی و کمی بسیار ضعیف بود؛ زندانیان را تحت شکنجه روحی قرار می‌دادند و اصلاً پاسخگو نبودند و به خود من اجازه هیچ‌گونه تماسی را ندادند.
دردمند بیان کرد: نزدیک 80 روز از خانواده و کشورم بی‌اطلاع بودم و از آنها می‌خواستم با گوشی خودشان یک صوت 10ثانیه‌ای برای خانواده‌ام بفرستم تا خبر زنده‌بودنم را به آنها بدهم اما اجازه این کار را هم نمی‌دادند؛ البته از دشمنان انتظار بیشتری هم نیست.
اقتدار جمهوری اسلامی من را از شکنجه فیزیکی حفظ کرد
وی با اشاره به هراس آل‌سعود از اقتدار ایران عنوان کرد: چیزی که باعث شد در این مدت من را شکنجه فیزیکی نکنند هراس از اقتدار جمهوری اسلامی بود چراکه سایر زندانیان را برای گرفتن اعتراف شکنجه و به آنها برق وصل می‌کردند اما به‌لطف خدا و دعای مردم جرئت دست زدن به من را نداشتند.
این حاجی تازه‌بازگشته ادامه داد: به‌خاطر تنازعات سیاسی و مذهبی بین ایران و دولت عربستان خودم را برای هرچیزی آماده کرده بودم اما روی اقتدار جمهوری اسلامی ایران در منطقه حساب کرده بودم و می‌دانستم که به همین دلیل آنها جرئت هیچ حرکتی علیه من ندارند و یک ایرانی زندانی در عربستان با اتباع سایر کشورها بسیار تفاوت دارد و این موضوع مشهود بود.
وی در ارتباط با تماس و ملاقات با مسئولان ایرانی در طول بازداشت خود بیان کرد: در مدتی که در زندان حرم بودم با نماینده سازمان حج و زیارت دیدار داشتم اما از زمانی که به زندان جده منتقل شدم نه در زندان انفرادی و نه در غرفه اجتماعی هیچ تماس یا دیداری با مسئولان ایرانی نداشتم.
مدیون دعای مردم هستم
دردمند این اتفاق را تجربه‌ای جدید و فرصتی برای تفکر در زندگی دانست و گفت: خدا را شاکرم که به من توفیق رفتن به سفر حج را عطا کرد و این اتفاق هم فرصتی بود تا من اندکی به اعمال و رفتار گذشته‌ام فکر کنم چرا که مطابق آیه قرآن هر مصیبتی که بر ما نازل می‌شود به‌خاطر اعمال خودمان است. فرصت خوبی بود تا به اشتباهات گذشته‌ام فکر کنم و با مرور زندگی کمی به خودم بیایم و از نفسم حساب بکشم تا ببینم کدام خطا منجر به این اتفاق شده است.
وی تصریح کرد: معتقدم آنچه من را در آن شرایط و ایام حفظ کرد و موجب آزادی من شد علاوه بر پیگیری‌های مجدانه مسئولان، دعای مردم بود؛ وقتی که آزاد شدم و به اصفهان برگشتم متوجه شدم که چقدر مردم در محل زندگی خودمان و حتی در سطح کشور با پویش‌ها و دعاهای خیرشان به من لطف داشته‌اند و همین موجب رها شدن من از چنگال دشمنان شده است.
این حاجی اصفهانی ابراز کرد: هنوز نتوانسته‌ام شکرگزار لطف خداوند و ممنون دار مردمی باشم که برای آزادی من دغدغه داشته و دعا کرده‌اند.
تمام عمرم فدای حفظ اقتدار ایران
وی ضمن خواندن شعر "بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت" خطاب به رهبر معظم انقلاب، عنوان کرد: در زمانی که در زندان بودم حاضر بودم تمام عمرم را در آنجا بگذرانم اما خدشه‌ای به اقتدار و تقدس نظام مقدس جمهوری اسلامی وارد نشود و خدا را شاکرم که این اتفاق نیفتاد.
دردمند بیان کرد: در زندانهای سعودی تجربه جدید برای من رقم خورد تا ارزش آزادی، امنیت و ذره ذره خاک این کشور را بدانم و دشمنی سعودی‌ها و وهابیت برایم روشن‌تر شود و با اعتقاد بیشتر راه انقلاب و شهدا را دنبال کنم.
به حمایت رسانه‌های سعودی از یک جریان در کشور باید شک کرد
وی با تصریح به اینکه "اگر روزی عربستان از ما حمایت کرد باید شک کنیم"، گفت: جریان حاکم در عربستان از خبیث‌ترین افراد هستند و وقتی رسانه‌های وابسته به این جریان از حرکتی حمایت می‌کنند باید به ماهیت آن شک کرد؛ عربستانی که خشن‌ترین رفتار را با شهروندان خود در فضای اجتماعی و سیاسی دارد چگونه حالا از یک جریان هیجانی کاذب در کشور ما دفاع می‌کند؟ این جای تأمل دارد.
این حاجی آزادشده از زندانهای سعودی خاطرنشان کرد: سخن من با بسیاری از عزیزانی که دچار هیجانات و غفلت شده‌اند این است که قدر آزادی و امنیتی را که به‌برکت خون شهدا در ایران حاکم است، بدانید و اگر فقط 24 ساعت یکی از خیابان‌های ما به دست دشمنان این نظام بیفتد هیچ چیز برای ما باقی نمی‌گذارند.
وی ادامه داد: برخی قدر نعمت آزادی و امنیتی را که در فضای سیاسی و اجتماعی کشور وجود دارد، نمی‌دانند و مقداری از این به‌دلیل غفلت مسئولان از بحث تبیین گفتمان انقلاب اسلامی است. اگر به مردم ما درست خدمت‌رسانی و روشنگری شود آنها مثل 40 سال گذشته پشت نظام و انقلاب ایستاده‌اند.
دردمند بیان کرد: از مسئولانی که برای آزادی من زحمات بسیاری کشیدند و مردمی که من را مشمول دعای خیر خود قرار دادند سپاس‌گزارم و از کسانی که موجب نگرانی‌شان شدم حلالیت می‌خواهم.
تماشاخانه
وقتی همه گره‌ها فقط با برآورده کردن یک آرزو باز نمی‌شود / نذر می‌کنید، فراموش نکنید (فیلم)
ببینید | پشت صحنه‌ی صداگذاری کارتون‌ها در سال 1950
فیلم های دیگر کانال عصر ایران در تلگرام
