حمایت از مبارزه با فساد یا اعلان‌جنگ به دستگاه‌قضایی؟
به گزارش مشرق، محمد ایمانی در مطلبی با عنوان حمایت از مبارزه با فساد یا اعلان‌جنگ به دستگاه‌قضایی در کانال تلگرامی‌خود نوشت:
با موضوع مبارزه با فساد دو گونه می توان رو به رو شد. "جناحی و قبیله ای"، یا "عدالت خواهانه".
رویکرد قبیله ای، فساد را قرمز و آبی می کند تا اگر متهم از قبیله خودش بود، به هر قیمت پشتیبانی کند و دست محکمه و قانون به او نرسد؛ اما اگر از دیگران بود، هیجانی شود و هورا بکشد. در رویکرد دوم، باید با متخلف - هر که هست - با رعایت تمام حدود شرعی و قانونی برخورد شود.
رویکرد اول، قائل به تسویه حساب سیاسی و پایمال کردن حق (ولو به نام مبارزه با فساد) است و رویکرد دوم، قائل به اهمیت مطلق عدالت و مبارزه با فساد، آن.
امروز محافلی برای محکومیت وزیر سابق کشاورزی در پرونده چای دبش جشن گرفته اند، که وقتی کرباسچی شهردار وقت تهران به دادگاه احضار شد، پنج ساعت از جلسه رسمی دولت خاتمی را به حمایت علنی از او اختصاص دادند و در وزارت کشور، "ستاد حمایت از کرباسچی" تشکیل دادند!
یا هنگامی که پرونده اختلاس 14 هزار میلیاردی صندوق فرهنگیان به جریان افتاد، رئیس دولت متبوع شان آبان‌ماه 95 گفت: «بعضی‌ها بالا و پایین کردن فساد برای‌شان لذت‌بخش است! اگر دستگاهی وامی داده و آن پول شده بدهی معوق، نمی‌دانم چرا خوش‌شان می‌آید بدهی معوق را بگویند اختلاس»!
اگر امروز دولت در مبارزه با مفاسد پیشقدم می شود، دیروز رئیس دولتی داشتیم که تهدید می کرد اگر دست به برادرم بزنید، جنگ می شود (!) آقای محسنی اژه ای (معاون اول وقت قوه قضائیه)، 24 اردیبهشت 1396 درباره احضار حسین فریدون و فشار رئیس دولت گفته بود:
"کسانی گفتند اگر فلان کس را قبل از انتخابات احضار کنید، ما اعلان جنگ می‌کنیم. ولی ما تسلیم نشدیم. برخی که خودشان قائل بودند که باید افراد علنی مجازات شوند، امروز حرف‌های دیگری را مطرح می‌کنند".
پس از آن هم که حکم دادگاه فریدون، در تاریخ 9 مهر 1398 صادر، و او 24 مهر راهی زندان شد، آقای روحانی بشدت عصبانی شد. او در سخنرانی های عمومی در یزد و کرمان، به قوه قضائیه حمله کرد. چند روز بعد هم، بلوای آبان با سه برابر کردن قیمت بنزین برپا شد؛ بلوایی که سردبیر فعلی هم میهن درباره اش گفت:
"چرا روحانی چهار روز قبل از گرانی بنزین، آن‌گونه سخنرانی می‌کند؟ کدام رئیس‌جمهور اعلام کرده بود که فلان قدر کسری بودجه داریم؟ روحانی در یزد از کسری بودجه گفت و یکسری حملات هم به رئیس قوه قضائیه انجام داد. همین روش را در کرمان به شکلی دیگر ادامه داد. همه اینها، یعنی می‌خواهد به هر قیمتی شده، دوباره (با آمریکا) مذاکره کند. این‌جا بود که قمار کرد. وقتی دید چیزی دستش ندارد، بنزین را گران کرد تا جامعه واکنش نشان دهد؛ می‌گویند وزیر اطلاعات در جلسه دولت هشدار داده اگر بنزین را گران کنید، جامعه به هم می‌ریزد و روحانی خندیده. اینکه می‌گویند آن تصمیم، غیرکارشناسی، و اطلاع‌رسانی آن هم غلط بوده؛ اتفاقاً از نظر روحانی، هم کارشناسی بوده و هم نحوه اطلاع‌رسانی - در واقع اطلاع نرسانی - درست بوده، تا جامعه بیشتر عصبانی شود»!
یک روزنامه زنجیره ای مدعی شده: "رئیسی که در دوره ریاست قوه قضاییه، متهمان را تا بالای دار می برد، درباره فساد وزیرش سکوت و حتی حمایت کرد". در نقض این ادعا، رئیس قوه قضائیه (که خط قرمزی در مبارزه با فساد نمی شناسد)، دیروز در جمع دانشجویان دانشگاه یاسوج شهادت داد:
"شاید برخی از مطالب به گوش شما نرسیده باشد. در مورد چای دبش آن کسی که مسئله را از روز اول پیگیری و مطرح کرد، خود دولت بود. معاون اول به محض شنیدن خبر موضوع را پیگیری و دنبال کرد و بعضی از افراد را جابه‌جا کردند. بازرسی ویژه دولت هم موضوع را پیگیری کرد. وزارت اطلاعات تمام قد وارد این موضوع شد سازمان بازرسی کل کشور (به عنوان قوه قضائیه) هم موضوع را دنبال می‌کرد... یکی از دو وزیر محکوم شده است".