حمایت بانک صادرات از تولید داخلی
طرح طراوت بانک صادرات ایران، طرحی تسهیلاتی است که تامین نقدینگی مورد نیاز واحدهای تولیدی از تأمین مواد اولیه تا تولید کالای نهایی را تسریع و تسهیل مینماید.
بانک صادرات طرحی به نام طرح طراوت ارائه کرده، در واقع این طرح، یک طرح ویژه حمایت از تولید بود که واحدهای تولیدی به پشتوانه آن میتوانستند محصولات خود را به صورت نسیه به خریداران بفروشند و بدینگونه بتوانند مواد اولیه مورد نیاز خود را به صورت نسیه خرید کنند. بدین معنا که خریداران در صورت نداشتن نقدینگی کافی، میتوانند در ازای اعتبارات اسنادی داخلی مدتدار که توسط شعب بانک صادرات و در قالب عقد خرید دین صادر میگردد، محصولات مورد نیاز خود را از تولیدکنندگان خریداری کنند. طبق اعلام بانک صادرات تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی، واحدهای تولیدی، فروشندگان مواد اولیه به واحدهای تولیدی و خردهفروشان و مصرفکنندگان نهایی محصولات تولیدی میتوانند از این طرح استفاده نمایند و بر اساس شرایط حساب بانکی و پشتوانه های قابل ارائه خود از اعتبارات این طرح بهرهمند گردند. این طرح با استقبال خوبی از سوی بخشهای مختلف اقتصادی روبهرو شد، به نحوی که از 440 هزار میلیارد ریال صدور اعتبارات اسنادی ریالی از ابتدای سال 1399 تاکنون، 170 هزار میلیارد ریال از این اعتبارات تنزیل گردیده است. فشار تحریمها حذف اعتبارات ارزی فاینانس، ریفاینانس، و یوزانس را به همراه داشته است و عدم کفایت آن، امکان تامین سرمایه در گردش واحدهای تولیدی و نیاز مضاعف آنها از نظام بانکی سلب کرده است. همزمان افزایش تورم، امکان خرید و فروش اعتباری و نسیه را از بازار داخلی حذف کرده و از توانایی افراد از خرید تولیدات داخلی کاسته است، اما بانک صادرات ایران با نوآوری در زمینه طرح های نوین بانکی مانند طرح طراوت، افزایش تولید، اشتغال و امکان سرمایهگذاری در طرح های توسعه را ایجاد نموده است.
مزایای طرح طراوت طرح اعتباری طراوت ضمن اولویت دادن به بخشهای تولیدی جهت استفاده از تسهیلات و تعهدات بانکی، تامین نقدینگی مورد نیاز واحدهای تولیدی را تسریع و تسهیل کرد. ضمن اینکه همزمان با افزایش سهم بخش تولید از اعتبارات بانکی، هزینههای تولید از طریق کاهش هزینههای مالی واحدهای تولیدی به واسطه استفاده از اعتبارات اسنادی داخلی ریالی مدتدار به جای تسهیلات بانکی، کاهش یافت. بر طبق اسناد موجود، بیشتر افراد از بانکها ریال طلب میکنند و افراد زیادی خواستار دریافت اعتبار نیستند. عملکرد زنجیره تامین به گونهای است که میتواند اعتبار را بازگرداند بدین صورت که اگر فردی به اعتبار یک سند یک کالایی را از فرد دیگری خریداری نماید، فرد فروشنده میتواند به اعتبار آن سند کالایی را از فرد سومی خریداری نماید و نفر آخر که این سند را در اختیار میگیرد نیز میتواند این سند را به پول تبدیل نماید و اینگونه با یک واحد پول میتوان به اندازه سه واحد پول کار انجام داد. هدف زنجیره تامین نیز دقیقا همین است. حال آنکه بانک صادرات این زنجیره تامین را با طرح طراوت و یا طرح طراوت توسعه عملیاتی نموده است و حدود 780 هزار میلیارد ریال اعتبارات اسنادی ریالی را صادر نموده است. این اعتبارات اسنادی ریالی بدین صورت عمل میکنند که اگر نفر دوم این اعتبارات را نقد نکند و با این السیها کالاهای دیگری خریداری گردد، گام اول زنجیره برداشته میشود و بدین ترتیب زنجیره بعدی نیز تشکیل می گردد، در نهایت کار به جایی میکشد که هیچکس پول نقد دریافت نمیکند و بدون جابهجایی پول نیز تورم مالی ایجاد نمیگردد. تغییرات اخیری که در چک ها ایجاد شده است به اعتبار چک افزوده است اما برخی از مشتریان اظهار می کنند که در خرید و فروش نسیه به مشکل بر خورده اند. بانک در اینجا باید به مشتریان کمک کند، بدین گونه که اگر بانک برای مشتری خرید دین را انجام دهد، مشتری هم راغب به استفاده از آن می شود، ضمن اینکه بانک در جریان خرید دین و تنزیل اعتبارات اسنادی با کاهش ریسک و افزایش سوداوری از منفعت مناسبی برخوردار میگردد. چک می تواند صوری باشد اما در چارچوب اعتبارات اسنادی باید حتما کالا جابه جا گردد.