خواب تندروهای داخلی برای مردم و ایران

«همانگونه که افرادی همچون رهبر گروه ترورسیتی الاهوازیه را به ایران منتقل کرده و مجازات کردیم، همین کار را می توانیم با مأموران امنیتی شما انجام دهیم...» این بخش هایی از مصاحبه حسین شریعتمداری با خبرگزاری ایرناست که دولتمردان سوئد را به گروگانگیری تهدید می کند. برخی هم به راه افتاده اند و بر دیوار سفارتخانه های انگلیس و فرانسه و المان با شعارنویسی، اتباع این کشورها را تهدید می کنند و جالب همزمانی این اقدامات با تلاش براندازان در خارج از کشور برای گسترش تحریم ها و انزوای بین المللی ایران و افزوده شدن نام سپاه پاسداران در لیست گروه های تروریستی است. به نظر می رسد جریان تندرویی در داخل وجود دارد که خیلی هم بدش نمی اید تا دولت را زمین بزند و این کار را هم تحت عنوان انقلابیگری انجام می دهد. سید ابراهیم رییسی که حسن روحانی را متهم می کرد سفره مردم را به برجام گره زده است، امروز بهتر از هر کسی می داند که حتی خبری ساده از مذاکرات برجام، قیمت ارز را چگونه جابه‌جا می کند و او در ناتوانی از حل مسئله برجام، مجبور است رییس بانک مرکزی را جابه‌جا کند. حال این مخالفان او هستند که التماسش می کنند برای خروج از بحران امروز، اجازه دهد تا کمکش کنند. اما دوستان او همزمان با فرستادن امیر عبدالهیان برای آغاز مجدد مذاکرات برجام، پیام های تهدید آمیز به طرفین مذاکره می فرستند و پروژه ایران هراسی را به کمک اسرائیل و براندازان تقویت می کنند. البته می توان چنین گمان برد که با دادن چنین سیگنال های منتاقضی از داخل براین امیدند تا به طرف های غربی اعلام کنند که در ایران هم گزینه های متعددی روی میز است اما بیش از 4 سال است که از شکست برجام با خروج دونالد ترامپ می گذرد و به نظر نمی رسد که این شکست آنقدر که به مردم ایران فشار آورده، طرف مقابل را هم به دردسر انداخته باشد. هنوز فراموش نکرده ایم که مدیر مسئول کیهان در آغاز مذاکرات توسط دولت سیزدهم، در مخالفت با مذاکرات از زمستان سخت اروپایی ها می نوشت. در عمل آنچه مردم لمس کردند، قطع گاز در بخش هایی از کشور پس از کاهش دما بود. به عبارت دیگر غربی ها از سیگنال های متناقض، تنها پیام هایی را آنالیز می کنند که به آن‌ها اعلام می کند ایران دنبال تنش‌زایی است نه تنش‌زدایی و برای آنها خطرآفرین، آن‌ها خطر ایران را جدی خواهند گرفت، اما نه آن‌طور که سوپر انقلابی ها فرض گرفته اند. خطری که می تواند کشور را با چالش های جدی تر و حتی جنگ مواجه کند. این تحرکات دوستان سوپرانقلابی، اقتصاد کشور را بیش از دیوار سفارتخانه های خارجی به لرزه می اندازد، اقتصادی که این روزها ترسوتر از هر زمانی حرکت قطار تورم را سرعت می بخشد و کاش رییس جمهور بداند که در نهایت، این او و دولت اوست که ناکارآمد دیده می شود و دوستان او هم همنوا با مردم ناراضی به او و دولت ناتوانش خواهند تاخت، اما حالا باید دید که تخریب کنندگان روابط خارجی چه خوابی برای دولت و مردم گرفتار در زیر آوار تورم فزاینده دیده اند.

*روزنامه نگار