دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی: حجاب در ایران سیاسی شده است / تاکید بر قانون حجاب، توقف ناپذیر است + فیلم
به گزارش گروه زنان و جوانان خبرگزاری فارس، حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه در برنامه «بدون توقف» با تأکید بر اینکه در ایران، 150 سال است که موضوع حجاب یک امر سیاسی شده، در خصوص اینکه برخی بیحجابی را یک نوع اعتراض به شرایط بد اقتصادی میدانند، گفت: شرایط بد اقتصادی عاملی برای بیحجابی است اما تنها عامل نیست.
حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور در برنامه «بدون توقف» شبکه سه سیما با اشاره به اینکه قوانین حجاب در کشورهای مختلف متفاوت است، یادآور شد: اما بحث ما درباره کشور ایران است که قانون حد و حدود حجاب را تعیین کرده و اگر قرار است یک جایی از این حد کوتاه بیائیم سؤال اینجاست که این حد توقفپذیر است یا بدون توقف؟ ما میگوئیم به لحاظ جامعهشناسی این حد توقف ندارد.
وی با بیان اینکه فرهنگ بیحجابی یک پدیده مدرن است، اظهار کرد: تاریخ نشان میدهد که هیچ کشوری تا 200 سال اخیر گرایش به بیحجابی نداشته و همه پوشش داشتند، ما اصلا در صدر اسلام خانم مکشفه نداشتیم، مثل این است که بگوئیم در زمان امیرالمؤمنین درباره اجاره رحم چه میکردند، ما خیلی موضوعات داریم که در گذشته چنین مسألهای نبوده که بخواهند برایش قانون وضع کنند، امیرالمؤمنین در نامه 53 نهجالبلاغه اشاره دارد که با موضوعات قانونی و فرهنگی برخورد کنید، لذا قانون هم وضع میکرده اگر کسی تخلف میکرد جریمه و تازیانه و ممنوعالکاری هم داشت، در تمام نظام های حقوقی جهان همین طور است، یک مقوله نام ببرید که باید و نباید قانونی در آن نباشد.
این مدرس فلسفه اسلامی افزود: در هر مسألهای الزام هست، اگر ما قبول کردیم که حجاب یک مسألهای است که در جامعه لازم و ضروری است، قطعا باید درباره آن فرهنگسازی شود، عقیده من این است که 90 درصد باید کار فرهنگی کرد و 10 درصد قوانین الزامی اثرگذار است، مخصوصا در جامعه ما باید با نسل جوان در این خصوص گفتوگو کرد و اگر قبول ندارند شبهه را برطرف کنیم و این کار باید از دوره مهدکودک آموزش داده نشود، نه اینکه رقاصی و بیحجابی را از همان دوران خردسالی با انیمیشن و فیلم ترویج کنیم بعد از20 سال شروع به فرهنگسازی کنیم.
خسروپناه با اشاره به اینکه یک جاهایی هم ممکن است در قوانین برخورد و تازیانه هم بیاید، گفت: فرض کنید اگر یک عدهای از پسرهای اراذل و اوباش، دخترهای مردم را اذیت میکنند، خوب کار اینها آزار است و با اینها با فرهنگسازی نمیشود پیش رفت، از قضا امیرالمؤمنین هم برخی از محتکرین و مفسدین اقتصادی را در ملأعام مجازات میکرد، البته برخورد با این جرائم مورد به مورد متفاوت است.
وی همچنین تصریح کرد: مسأله اینجا این است که در بحث حجاب هیچ الزامی نباشد و فقط فرهنگسازی باشد که در این مورد من میگویم این نظر اشتباه است، اینکه نسبت به هر مقوله اجتماعی هیچ الزامی نداشته باشیم و فقط فرهنگسازی کنیم به نظرم در فلسفه، حقوق و فرهنگ قائلی ندارد. البته اعتقادم این است که اگر قرار باشد، مسأله حجاب را با الزام و اجبار هم حل کنیم، حل نخواهد شد، قانون حجاب یک بُعد از ابعاد حجاب است، باید به احساس و منطق جوانها هم احترام بگذاریم، یک بُعد حجاب این است که یک قانون و الزامی باشد، اما نه اینکه این مأموریت فقط به دستگاههای انتظامی داده شود و نهادهای فرهنگی تعطیل شوند و به بُعد روح و روان جامعه توجه نکنند، در این صورت قطعا قوانین هم جواب نمیهد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه در جلساتی که با کارشناسان، روانشناسان و جامعهشناسان داشتیم و در مورد آن صحبت کردیم همه متفقالقول هستند که نباید فقط به قوانین و حقوق اکتفا کنیم، ادامه داد: حتی معتقدیم برخی قوانین حجاب باید تغییر پیدا کنند و اصلاح شوند، اینکه یک دختری تحت تأثیر یک فرهنگ نادرست یا مشکل اقتصادی حجاب را کنار زده ما نباید سریع برای او پرونده قضایی تشکیل دهیم، لذا اصلاحاتی باید در قانون صورت بگیرد و انشاءالله در آینده هم اصلاح خواهد شد، بنابراین فقط نباید به الزام حجاب توجه کرد.
خسروپناه در پاسخ به این سؤال که خیلیها حجاب را به شرایط بد اقتصادی ربط داده و بیحجابی را یک نوع اعتراض میدانند، اظهار کرد: بله این یک واقعیت است و طبق تحقیقاتی که انجام دادیم میبینیم شرایط اقتصادی یک عاملی برای بیحجابی است اما تنها عامل نیست، کما اینکه افراد بسیاری هم میبینیم به سمت بیحجابی میروند و مشکل اقتصادی هم ندارند، ولی در هر صورت حجاب تبدیل شده به یک مقوله سیاسی. لازمه یک امر غلط در جامعه، ایجاد یک امر غلط دیگر نیست، چون مشکلات را افزونتر میکنیم، اگر با نظام سیاسی یک کشور لج کنیم عواقب آن دامن خودمان را خواهد گرفت. لذا این موضوع یک گفتمانسازی و فرهنگسازی میخواهد که فرد باور کند حجاب یک عامل امنیت اجتماعی، جنسی، اخلاقی برای خود اوست.
وی در پایان در پاسخ به این سؤال که «آیا حجاب از گذشته یک امر سیاسی بوده یا سیاستگذاریهای امروز باعث شده به یک امر سیاسی تبدیل شود»، عنوان کرد: در ایران، 150 سال است که موضوع حجاب یک امر سیاسی شده، از دوره قاجار وقتی عدهای از منورالفکرها به اروپا رفتند و فرهنگ بیحجابی را آوردند و بعد ماجراهای پهلوی اول باعث شد، حجاب از آن زمان یک بُعد سیاسی پیدا کند، سیاسی بودن موضوع حجاب پدیده این سالهای اخیر نیست، لذا حجاب یک موضوع سیاسی، امنیتی، فرهنگی، اجتماعی، حقوقی و فلسفی است. همچنین یکی از آسیبهایی که بحث بیحجابی پیش آورده قشربندی است که بین اقشار مختلف صورت گرفته، چون این موضوع علاوه بر ایجاد فاصله بین مردم و حاکمیت، بین خود مردم هم فاصله میاندازد، لذا سیاستمدارانی که میخواهند به این موضوع بپردازند فقط نباید به بحث انتظامی توجه نکنند.
پایان پیام /