درباره کشتار جوجه های یک روزه
این روز ها کلیپ هایی که نشان می داد هزاران جوجه یک روزه در گودال هایی زنده بگور می شوند موجب تاثر، تاسف و حیرت بسیاری شد.
یک مقام وزارت کشاورزی گفته اند که قرار نبود جوجه ها تلف شوند بلکه قرار بوده تخم مرغ های داخل ماشین های جوجه کشی دور ریخته شود. دلیل این کار نیز کاهش تقاضا برای گوشت مرغ به دلیل قرنطینه و نبود مراسم مختلف عزا و عروسی ومهمانی و نبود فعالیت رستوران ها توضیح داده شد.
این صنعت همیشه با مشکل رو برو بوده و دچار نوسان بوده است. بعضی مقاطع کمبود محصول، قیمت گوشت مرغ را بالا می برد و افزایش قیمت سبب می شود تعداد بیشتری به این کار روی آورند یا واحد های موجود تولید خود راسریع افزایش دهند و در مقطع بعد قیمت ها کاهش یابد و این صنعت با بی اطمینانی رو برو شود. اما ظاهرا جلو گیری از تولید، چنانکه از مصاحبه مقام مزبور بر می آید، با هماهنگی جمعی صنف و با اجازه مقامات وزارت کشاورزی انجام شده است. که این امر غیر عادی است.
این گونه شرایط و مواقع است که نقش تخریبی یا سازنده دخالت دولت آشکار می شود. سیاست گذاری صحیح در شرایط موجود ایجاب می کند که ظرفیت تولیدی کشور حفظ شود نه با همکاری مقام مسئول دولتی کاهش یابد و نهاده ها ضایع گردند. از قدیم ترین سیاست های اقتصادی که در کشور ها به کار رفته و می رود سیاست حمایت از تولیدات کشاورزی (شامل دام و طیور) است. در کشور ما که ضعف تغذیه از مشکلات حاد در برخی مناطق و برای برخی اقشار است دولت می تواند از طریق تضمین خرید یا قیمت تضمینی به حفظ ظرفیت تولید و سود آوری معقول تولید کننده مرغ و تخم مرغ کمک کند. برای این کار هم می تواند از شیوه های مختلف تجربه شده در کشور های پیشرفته بهره بگیرد. وارد شدن اصناف در کنترل تولید به عنوان تبانی در اکثر کشور ها جرم است. همکاری مقام دولتی با این تبانی نیز جرم و قابل پیگرد است در کشور هایی که قانون ضد انحصار و قوه قضاییه آگاه به مسائل اقتصادی دارند.
مشکل دیگری که همین عدم وجود سیاست به احتمال قوی ظاهر خواهد ساخت امتناع بسیاری از کشاورزان از کشت بهاره است. چه این که افزایش بارندگی منجر به افزایش تولید سال گذشته شد قیمت برخی محصولات به شدت کاهش یافت و چنانکه در نشریات نیز منعکس شد بسیاری از کشاورزان زیان دیدند. مقامات هم با رضایت و سکوت از کنار این امر گذشتند و احتمالا امسال شاهد عواقب آن خواهیم بود. در اولین دروس اقتصاد خرد دانشجو می آموزد که ضریب کشش قیمتی محصولات کشاورزی بسیار کوچک است بنابراین افزایش مختصر محصول قیمت را به شدت پایین می آورد (به همین نحو کاهش مختصر محصول قیمت را به شدت بالا می برد). از همان درس ها هم دانشجو می آموزد که برای جبران این مشکل راه حل های اقتصادی مشخص مختلفی وجود دارد که حسب شرایط می توان به کار برد در شرایط ما محدود کردن تصنعی تولید راه حل مناسب نیست.
منبع:کانال تلگرامی نویسنده
این مطلب برایم مفید است بلی 1 نفر این پست را پسندیده اند