درد لاعلاج زانو، دست به گریبان ستاره فرانسوی / پایان صورت زخمی: ریبری فوتبال را کنار گذاشت

به گزارش "ورزش سه"، فرانک ریبری، ملی پوش فرانسوی و اسطوره بایرن مونیخ، پس از بیش از 20 سال حضور در بالاترین سطح از فوتبال حرفه ای، کفش هایش را به دار آویخت و با چشمانی اشکبار، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. برنده لیگ قهرمانان اروپا و فینالیست جام جهانی، در حالی که درباره دوران فوتبال خود صحبت می کرد، اشک می ریخت.

این بازیکن 39 ساله بیش از 20 سال پیش کار خود را در فوتبال حرفه ای آغاز کرد و در سطح نخست از مسابقات فوتبال در کشورهای فرانسه، ترکیه، آلمان و ایتالیا بازی کرده است. او در فینال جام جهانی 2006 مقابل ایتالیا در ترکیب اصلی فرانسه حضور داشت و در سال 2013 با بایرن مونیخ قهرمان اروپا شد و در آن سال در رای گیری توپ طلا سوم شد.

او در سال 2021 به سالرنیتانا پیوست و به این تیم کمک کرد تا پس از صعود به سری آ، سهمیه خود را در لیگ این کشور حفظ کند و در شروع این فصل تنها 2 بار بازی کرد. او یک بار در سری آ برابر رم و یک مسابقه کوپا ایتالیا مقابل پارما به میدان رفت. با این حال، او در هفته های اخیر متوجه شود که مصدومیت های مکرر زانو، به این معنی است که باید کفش هایش را آویزان کند.

ریبری در حالی که در دیدار امروز در کنار زمین حضور داشت، در پایان دیدار سالرنیتانا با اسپتزیا به درون زمین چمن استادیوم آرکی رفت و با تشویق شدید هواداران روبرو شد. دیداری که با نتیجه یک بر صفر و با تک گل پاسکواله مازوکی به سود میزبان به پایان رسید. او پس از گلزنی، به سمت ریبری رفت و او را در آغوش گرفت تا این گل را به هم تیمی خود تقدیم کند.

ریبری به شبکه DAZN گفت: می دانستم که این روز برای من روز خاصی خواهد بود و این فوق العاده بود که بتوانم از همه، از تیم گرفته تا رئیس، مربی و هواداران تشکر کنم.

او پس از بازنشستگی در سالرنیتانا می‌ماند و به کادر داویده نیکولا می‌پیوندد. ریبری در این خصوص گفت که احساس می‌کند می‌تواند چیزهای زیادی برای ارائه از خود نشان دهد.

ریبری توضیح داد: من در سالرنو ماندم زیرا در اینجا بسیار خوشحالم و با همه رابطه خوبی دارم. وقتی فهمیدم باید بازی کردن را کنار بگذارم، برایم سخت بود. اما باشگاه بلافاصله این پیشنهاد را به من داد تا بتوانم نزدیک زمین بمانم.

ریبری به گاتزتا دلو اسپورت گفت: در هفته گذشته کمی بیشتر به این لحظه فکر می کردم، اما حقیقت این است که من واقعاً آماده این کار نبودم. من یک اردوی آماده سازی عالی را پشت سر گذاشتم، سپس اولین درد در زانویم را پس از یک مسابقه دوستانه در ماه ژوئیه حس کردم.

او ادامه داد: در اولین بازی لیگ مقابل رم، من از درد زانو رنج بردم. من آدم شکننده ای نیستم، اما تا سه روز نمی توانستم حرکت کنم. دکترها گفتند این آسیب دیدگی خیلی جدی است. سعی کردم بهبود پیدا کنم. نمی توانستم باور کنم که مجبور به بازنشستگی شده ام. دوست داشتم زمان بازنشستگی را خودم انتخاب کنم.

ریبری فاش کرد که در مونیخ مشاوره هایی را با برخی پزشکان زبده داشته است، به این امید که به او کمک کنند تا به میادین بازگردد. اما پس از سفر به باواریا بود که او متوجه شد کارش در دنیای فوتبال به پایان رسیده است. پس از بازگشت به سالرنیتانا، باشگاه به او این فرصت را داد که در هر نقشی که می‌خواهد، در کنار تیم بماند.

وی افزود: به هم تیمی هایم گفتم که سخت ترین چیز برای من این است که کنار بکشم، اما نمی توانم هر روز به آنها کمک کنم. درعوض، در شهری که فوتبال را آنطور که من دوست دارم و با اشتیاق زندگی می‌کنند، به این کار ادامه خواهم داد.