درمان موثر افسردگی با بررسی امواج مغزی هنگام خواب

به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، پژوهشگران "دانشگاه بازل"(University of Basel) سوئیس در بررسی‌های خود دریافته‌اند که بررسی امواج مغزی تولید شده طی "خواب همراه با حرکات سریع چشم"(REM) می‌تواند پیش‌بینی کند که آیا بیمار به درمان افسردگی، واکنش مثبت نشان می‌دهد یا خیر. بدین ترتیب، بیمار به جای ادامه دادن هفته‌ها درمان بی‌اثر بدون دانستن نتیجه، می‌تواند به یک درمان جدید روی بیاورد.

دکتر "ثورستن میکوتیت"(Thorsten Mikoteit)، سرپرست این پژوهش گفت: به عبارتی می‌توان گفت که ممکن است نیازی نباشد که بیماران پیش از اصلاح روش درمانی، هفته‌ها صبر کنند تا ببینند آیا درمان موثر است یا خیر.

درمان استاندارد افسردگی، استفاده از داروهای ضدافسردگی است که معمولا "مهارکننده‌های بازجذب سروتونین"(SSRI's) مانند فلوکستین (Fluoxetine) هستند اما درمان با این دسته از داروها می‌تواند هفته‌ها یا ماه‌ها زمان ببرد تا اثر خود را نشان دهد. بدین ترتیب، بیمار اغلب پیش از این که بداند درمان موثر است یا خیر، به مدت چند هفته با عمق افسردگی رو به رو می‌شود.

حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به افسردگی، به درمان ابتدایی با داروهای ضدافسردگی جواب نمیدهند و پزشکان پس از چهار هفته درمان بی‌اثر مجبور می‌شوند راهبرد درمان را عوض کنند و چهار هفته دیگر منتظر واکنش بیمار بمانند. توانایی پیش‌بینی واکنش بیمار پس از یک هفته درمان، مزایای بسیاری برای بیماران مبتلا به افسردگی خواهد داشت و زمان واکنش نسبت به درمان را کوتاه خواهد کرد.

پژوهشگران در این پروژه، یک آزمایش کنترل شده روی 37 بیمار مبتلا به "اختلال افسردگی عمده"(MDD) انجام دادند. همه این بیماران، با داروهای ضد افسردگی مورد معالجه قرار گرفتند اما درمان 15 نفر از آنها در گروه کنترل شده صورت گرفت درحالی که درمان 22 نفر به روانپزشک محول شد.

امواج مغزی همه بیماران هنگام خواب همراه با حرکات سریع چشم مورد بررسی قرار گرفت. به روانپزشک‌هایی که موظف بودند تا بیماران را درمان کنند، دستورالعمل‌هایی داده شد تا امواج مغزی را تحلیل کنند و ببینند که آیا درمان موثر است یا خیر و اگر تاثیری ندارد، درمان را تغییر دهند. هدف کلی آزمایش این بود که 50 درصد کاهش در نشانه‌های افسردگی دیده شود.

پزشکان، بیماران را از اوایل هفته پس از آغاز درمان آزمایش کردند تا ببینند که آیا امواج مغزی، احتمال تاثیر درمان ضد افسردگی را نشان می‌دهند یا خیر. آن دسته از بیماران که بعید به نظر می‌رسید درمان موفقی داشته باشند، بلافاصله به درمان دیگری روی آوردند. پژوهشگران پس از پنج هفته دریافتند که واکنش 87.5 درصد از این بیماران، بهبود یافت اما این آمار در گروه کنترل شده، تنها 20 درصد بود.

میکوتیت ادامه داد: این یک بررسی آزمایشی است اما بهبودهای قابل توجهی را نشان می دهد. ما در این پژوهش نشان دادیم که با پیش‌بینی عدم واکنش نسبت به داروهای ضد افسردگی می‌توانیم راهبرد درمان را کم و بیش تطبیق دهیم. این توانایی به ما کمک می‌کند تا میانگین زمان بین آغاز درمان با داروهای ضد افسردگی و واکنش بیمار نسبت به آنها را کاهش دهیم. این موضوعی حیاتی به ویژه برای بیماران مبتلا به افسردگی جدی است.

وی افزود: این آزمایش باید با گروه بزرگتری از بیماران تکرار شود تا از عدم تناقض در نتایج اطمینان حاصل گردد. بیماران باید در شرایطی قرار بگیرند که پژوهشگران بتوانند خواب همراه با حرکات سریع چشم را در آنها بررسی کنند. این کار نیاز به مراقبت بیشتری دارد که بیش از دادن یک قرص به بیمار و انتظار برای آنچه اتفاق می‌افتد است. این کار هزینه بیشتری به همراه خواهد داشت؛ اگرچه ما باور داریم که با ارائه راهبرد درست، درمان بسیار زودتر انجام خواهد شد. ما تلاش می‌کنیم تا روش‌هایی برای تسهیل این موضوع ارائه دهیم. بدین ترتیب، شاید بتوانیم بیمارانی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند و برای مثال در معرض خودکشی هستند را بسیار سریع‌تر از الان درمان کنیم. اگر تاثیر این درمان ثابت شود، به نجات زندگی بیماران کمک خواهد کرد.

انتهای پیام