دری که بر همان پاشنه می‌چرخد
تهران - ایرنا - «خیر عمومی»، «مصالح کشور»، «منافع ملی» و... مفاهیمی است که میثاق نانوشته فعالیت‌های سیاسی در نظام‌های مردم‌سالار به حساب می‌آید. در نظام سیاسی جمهوری اسلامی «اطاعت پذیری از رهبری» هم به این مفاهیم اضافه می‌شود. با این حال، برخی سیاسیون و جریانات در کشور ما با این مفاهیم بیگانگی عجیبی می‌ورزند.
آخرین آتشباری توپخانه مخالفان دولت و رئیس‌جمهوری اواخر مهرماه به اوج خود رسید؛ جایی که یک نماینده مجلس بی‌سابقه‌ترین حملات و کلمات را متوجه دومین مسئول ارشد نظام جمهوری اسلامی کرد و به دنبال آن رئیس کمیسیون امنیت ملی تقاضای اعدام رئیس‌جمهوری را صراحتا در صفحه مجازی خود مطرح ساخت.
تهاجم پراکنده یا مسلسل‌وار به دولت که با نزدیک شدن به موعد انتخابات ریاست‌جمهوری تند و تیزتر از همیشه و با ابتکارات خلق الساعه طراحان آن همراه شده، به دلایل مختلف که خارج از حوصله این نوشتار است به جای تریبون‌های سابق، بیشتر فضای مجازی را به عرصه زدوخوردهای سیاسی مبدل ساخته است.
در واقعیت، فضا به گونه‌ای دیگر است. هر چند تعابیر و تصاویر کاربران، سلبریتی‌ها، سیاسیون و... از واقعیات روزانه کشور شبکه‌های اجتماعی را انباشته اما هیچ تصویر و تعبیری به اندازه خود واقعیت گویای شرایط نیست.
بخش اعظم توان دولت و بسیاری از دستگاه‌های حاکمیتی نه تنها در ایران که در سطح جهان به مواجهه با کرونا اختصاص یافته که با بازگشت فصل سرد عصیانگرتر از پارسال جوامع را هدف تاخت و تاز قرار داده است.
تحریم‌ها هم به وضعیتی درآمده که مقامات کاخ سفید اذعان می‌دارند دیگر تحریمی برای تحمیل بر ایران در دست ندارند و این یعنی بی‌سابقه‌ترین فشار ممکن بر یک کشور در بحرانی‌ترین شرایط.
در این وضعیت بسیاری از نخبگان سیاسی از سردرگمی سخن می‌گویند. چند روز پیش بود که «سیدمصطفی هاشمی طبا» یکی از نامزدهای انتخابات پیشین ریاست جمهوری در گفت‌وگویی رسانه‌ای اظهار داشت متاسفانه همه سردر گم‌اند. هیچ کس برنامه‌ای برای برون‌رفت از شرایط فعلی ندارد؛ اصلاح‌طلبان و کارگزاران و یا اصولگرایان برنامه‌ای برای ارائه ندارند حال ممکن است، شرکت کنند و چهار نفر را نیز معرفی کنند اما برنامه‌ای برای کشور ندارند.
این سخنان هر چند معطوف به رقابت‌های انتخاباتی بود اما تصویری از کلاف پیچیده سیاسی - مدیریتی کشور را برای امروز و فردای بعد از انتخابات ارائه داد.
در این فضا رهبر انقلاب به عنوان عالی‌ترین مسئول نظام جمهوری اسلامی باز هم دستورالعمل خروج از وضعیت پرچالش امروز کشور را یادآور شدند. رهبری روز شنبه سوم آبان‌ماه در دیدار با رئیس‌جمهور و اعضای ستاد مقابله با کرونا ضمن تاکید بر ضرورت «تصمیم‌های قاطع و حاکمیتی»، «اقناع افکار عمومی» و «همکاری همه دستگاه‌ها و آحاد مردم» برای رویارویی با بحران کرونا صراحتا هتاکی‌های اخیر به رئیس‌جمهوری را غلط خوانده و هتک حرمت در میان مردم را امری حرام اعلام کردند.
این بیانات هر چند باعث شد تا سیاسیون مخالف رئیس‌جمهوری از خواست رهبری اعلام تبعیت کنند اما نکته جالب اصرار معدودی بر مشی پیشین بود تا جایی که نماینده سبزوار بعنوان یکی از پیشتازان حرمت‌شکنی باز هم در توئیتر خود رئیس‌جمهوری را «نازک نارنجی» خواند و گفت رهبری مصداق توهین را تعیین نکرده‌اند.
واکنش‌هایی از این دست شاید در نگاه اول این پرسش‌ها را مطرح سازد که آیا نماینده مذکور واقعا این توقع را داشته که رهبری از پشت تریبون و صراحتا مصدایق هتاکی و فحاشی را مشخص سازند یا اینکه یک به یک مسئولان را از تبعات رفتارهایی اینچنین برحذر دارند؟ نگاهی عمیق‌تر اما تصویرگر آسیبی است که اتفاقا بسیاری از چالش‌های کشور از آن ریشه می‌گیرد و آن فقدان مفهوم منافع و خیر عمومی در اندیشه طیفی از سیاستگران است.
این وضعیت را «مرتضی مبلغ» فعال سیاسی چنین تشریح می‌کند: اینکه گفته شود این جریانات پس از بیانات مقام معظم رهبری روش خود را تغییر می‌دهند، کمی بعید است. چراکه اساسا سنخ اینها به نحوی است که بیشتر راه خود را می‌روند و اگر هم تمکین کنند مصلحتی است. لذا مدت کوتاهی که بگذرد دوباره شروع می‌کنند و رویکردهای سابق خود را در قبال دولت و رئیس‌جمهور ادامه می‌دهند. بنابراین مشکل اینجاست که تمکین اینها نه از روی اطاعت بلکه از روی مصلحت‌اندیشی موقت است.
از همین رو است که هنوز سه روز از امر صریح رهبری به ضرورت توقف هتاکی ها نگذشته نماینده‌ای دیگر از جنس و جریان هتاکان قبلی این بار از تریبون مجلس می‌گوید به امر رهبری تمکین می‌کند اما رئیس‌جمهور را متهم به «حاشیه‌سازی» و «توهین به ساحت مقدس معصومین» می‌سازد و عملا همان راه سابق را در هیاهوگری و کارشکنی، مشکل‌تراشی، حاشیه‌سازی، افتراق و... می‌پیماید.
*س_برچسب‌ها_س*