دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان / مرا از گناه دور بدار

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعاهای روزانه که در محافل مذهبی خوانده میشود توسط ابن‌عباس از حضرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آنها را در کتاب خود ثبت و ضبط کردهاند و ما این ادعیه را از کتاب «اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل می‌کنیم. این کتاب مانند سایر کتاب‌های سید از اعتبار و ارزشی ویژه بین علمای شیعه برخوردار است تا جایی که مرحوم شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است.

اینک به مناسبت فرا رسیدن چهاردهمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به‌همراه توضیحی درباره آن منتشر شده است:

اللهم لا تؤاخذنی فیه بالعثرات، و أقلنی فیه من الخطایا و الهفوات، و لا تجعلنی فیه غرضا للبلایا و الآفات، بعزتک یا عز المسلمین

خدایا مرا در این ماه بر لغزش‌ها سرزنش مکن، و از خطاها و افتادن در گناهان دور بدار، و هدف بلاها و آفات قرار مده، به عزتت ای عزت مسلمانان

حجت‌الاسلام حسن شریعت‌زاده کارشناس مسائل دینی در گفت‌وگو با تسنیم به بیان نکاتی درباره دعای امروز ماه رمضان پرداخت و گفت: ابوحمزه ثمالی می‌فرماید امام سجاد شب قدر تمام کسانی را که پیش او کار می‌کردند جمع می‌کرد و می‌فرمود شما در طول کار و خدمت‌تان در این خانه مرتکب خطا شدید، من امشب که شب قدر است همه این لغرش‌ها را بخشیدم، آنگاه خود رو به قبله می‌نشست و می فرمود: خدایا از لغزش‌های بنده‌های تو گذشتم که تو از لغزش من بگذری. آن وقت این دعای جد بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه و آله را می‌خواند و گریه می‌کرد: «یا من یقبل الیسیر و یعفو عن الکثیر اقبل منی الیسیر و اعف عنی الکثیر انک أنت العفو الغفور؛ ای خدایی که آسان می‌پذیری و از گناه زیاد بنده‌ات می‌گذری از من و از بار سنگین من بگذر.» یکی از درس‌های دعای امروز این است که از یکدیگر بگذریم و کینه‌ها را دور بریزیم.

ما در حالی نزدیک به ایام تولد امام مجتبی علیه‌السلام می‌شویم که او نسبت به افراد و کسانی که به او ظلم کرده بودند همین رفتار را داشت. خدایا لغزش‌های دیگران را از جانب من مورد عفو قرار بده و مرا موفق کن که دلی بی‌کینه داشته باشم. به تعبیر رسول خدا بعضی از بلاها و مریضی‌ها و آفت‌های زندگی اگر عرصه امتحان نباشد بیشتر تقاص و جبران گذشته مخاطره انسان است.

انتهای پیام /