پنج‌شنبه 8 آذر 1403

دولتمند خالف خواننده «آمدم‌ای شاه پناهم بده» درگذشت

خبرگزاری دانشجو مشاهده در مرجع

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، دولتمند خالُف یا دولتمند خال‌زاده موسیقیدان، نوازنده و خواننده تاجیک بعد از مدت‌ها مبارزه با بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت. او استاد موسیقی محلی جنوب تاجیکستان است که فلک نام دارد. او که شش‌مقام را در کنسرواتوار موسیقی دوشنبه آموخته‌است، برای نواختن دوتار، قیچک و سه‌تار که از ساز‌های مشهور این منطقه هستند مشهور است. آهنگ‌ها و آواز‌های او حالت...

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، دولتمند خالُف یا دولتمند خال‌زاده موسیقیدان، نوازنده و خواننده تاجیک بعد از مدت‌ها مبارزه با بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت. او استاد موسیقی محلی جنوب تاجیکستان است که فلک نام دارد. او که شش‌مقام را در کنسرواتوار موسیقی دوشنبه آموخته‌است، برای نواختن دوتار، قیچک و سه‌تار که از ساز‌های مشهور این منطقه هستند مشهور است. آهنگ‌ها و آواز‌های او حالت صوفیانه دارند و بعضاً بر اساس اشعار مولوی تنظیم شده‌اند. چند آلبوم از گزیده کار‌های او در ایران منتشر شده‌است. موسیقی تاجیکستان شامل 6 مقام و فلک‌سرایی است. فلک موسیقی مردمی است که سال‌هاست آواز‌های آن که قرن‌ها سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر منتقل شده و اجرا می‌شود. دولتمند بزرگ‌ترین فلک‌سرای تاجیکستان است که علم موسیقی را نیز در مدرسه موسیقی و دانشگاه هنر تاجیکستان آموخته و به همین دلیل با موسیقی جهان آشنایی دارد. او به واسطه همین آشنایی گاه دست به نوآوری‌هایی در اجراهایش می‌زند و با این کار سعی می‌کند توانایی‌های موسیقی تاجیکستان را نشان دهد. او در سال 1950 در روستای داغستان ناحیه شورآباد تاجیکستان در خانواده‌ای کشاورز و اهل فرهنگ به دنیا آمد. نخستین کنسرت دولتمند خال‌اُف در سال 1963 در سن 13 سالگی از تلویزیون سراسری شوروی پیشین پخش شد و از 28 سال پیش از شعر‌های مولوی در کارهایش استفاده کرد تا این که 2 سال پیش ژاک شیراک نشان طلایی کشور فرانسه را به‌دلیل استفاده از شعر‌های مولوی به دولتمند اهدا کرد. ترانه قطعه دور مشو دور مشو از دولتمند خلف برگرفته از اشعار صائب تبریزی و مولانا است. دولتمند در آغاز دهه نود هجری خورشیدی، ترانه «پناه» را در مدح علی بن موسی الرضا، امام هشتم شیعیان خواند که در ایران مورد توجه قرار گرفت. شعر «پناه» سروده شاعر معاصر ایرانی محمود حبیبی کسبی بود و آهنگسازی این اثر را طویجان آتابای نیازی به عهده داشت.