چهارشنبه 15 مرداد 1404

رئیس کتابخانه ملی: مرحوم دعایی می‌رنجید، اما بدگویی نمی‌کرد

خبرگزاری فارس مشاهده در مرجع
رئیس کتابخانه ملی: مرحوم دعایی می‌رنجید، اما بدگویی نمی‌کرد

به گزارش خبرگزاری فارس، علیرضا مختارپور رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در پیامی درگذشت حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی را تسلیت گفت.

متن این پیام به شرح زیر است:

بسمه تعالی

دوستان! قیمت صحبت بشناسید که چرخ دوستان را ز هم انداخته بسیار جدا (هلالی جغتایی) آنچه از مرحوم حجه‌الاسلام والمسلمین دعایی به‌خاطر دارم همه آن نیکی‌هایی است که اندیشمندان و متفکران و دوستان آن عزیز در پیام‌های خود برشمرده‌اند: ازجمله ارادت به امام و رهبری، اعتقاد راسخ به نظام جمهوری اسلامی، محبت، وفا، اخلاص، صداقت، تواضع، پاکدستی، ساده‌زیستی و....

با حسرت و تأسف از درگذشت آن دوست گرامی که در طول 16 سال گذشته گفتگوهای دونفره و صریح و صمیمی متعددی با ایشان داشتم به برخی صفات اخلاقی دیگر آن مرحوم اشاره می‌کنم.

نخست دلسوزی و پیگیری حل مشکلات و گرفتاری‌های افرادی که هیچ نسبت شخصی یا اداری یا سیاسی هم با ایشان نداشتند، اما همین که از مشکل آنان باخبر می‌شد یا برای پیداکردن راه‌حل به او مراجعه می‌کردند، تلاش وافری به عمل می‌آورد تا راهی برای حل گرفتاری و مشکل آنان بیابد.

دیگر آن که علیرغم رنجش‌های فراوانی که از افراد و جریان‌های مختلف در طول دوران انقلاب اسلامی دیده بود زبانش به غیبت از آنان یا بدگویی نسبت به آنان باز نمی‌شد.

و دیگر آن که اگر از کسی در هر مسئولیت و در هر دوره و دولتی صفت حسنه یا کار خیری می‌دید در انعکاس آن به دیگران حتی به کسانی که در نقطه مقابل فرد موردنظر قرار داشتند ابا نداشت. از خوبی‌ها تمجید و تعریف می‌کرد و از بدی‌ها گذشت و چشم‌پوشی.

همچون بسیاری از دوستان و همکاران و آشنایان دور و نزدیک، حقیر هم خاطرات بسیار خوبی از آن عزیز به‌خاطر دارم که در ذهن و قلبم به یادگار مانده و همواره برای آن مرحوم از خدای متعال، آمرزش و غفران الهی مسئلت دارم.

و من الله التوفیق علیرضا مختارپور

انتهای پیام /

شما می توانید این مطلب را ویرایش نمایید

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید

سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

علیرضا مختارپور سیدمحمود دعایی رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران این خبر توسط افراد زیر ویرایش شده است
رئیس کتابخانه ملی: مرحوم دعایی می‌رنجید، اما بدگویی نمی‌کرد 2