رسالت رسانه‌های محلی، مطالبه گری و شفافیت
شهرکرد - ایرنا - در هفدهم مرداد ماه سال 1377، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان به دست طالبان به شهادت رسید، به همین مناسبت، شورای فرهنگ عمومی، هفدهم مردادماه را به عنوان «روز خبرنگار» نامگذاری کرد.
نقش مهم و حیاتی نشریات در سطح جامعه در مقابل رخدادها و اتفاقاتی که در پیرامون جامعه رخ می‌دهد بر کسی پوشیده نیست و در این میان نشریات و رسانه‌های محلی که جزیی از نشریات ملی به حساب می‌آیند، با نگاهی بومی و محلی بر اتفاقات جامعه پیرامون خود می‌توانند تاثیر گذارتر از نشریات ملی عمل کنند.
نشریات محلی اخبار و اتفاقات محلی را به خوبی پوشش می‌دهند و به ندرت اتفاقی در سطح منطقه رخ می‌دهد که از دید خبرنگاران و روزنامه نگاران محلی پنهان مانده باشد.
اما در این میان رسانه‌ای موفقتر عمل می‌کند که مطالبه‌گری را در اولویت فعالیت خود قرار دهد و جسارت و صراحت بیان مطالبات مردمی را داشته و همچنین سرشار از محتواهایی محلی، گزارش‌ها، نقدها و تحلیل‌های مناسب بومی و محلی باشد.
رکن اساسی نشریات محلی را محتوای آنها تشکیل می‌دهد، یعنی تولید محتوای مفید و کارآمد پرهیز از کپی‌برداری و تحلیل و تفسیر اتفاقات و رویدادهای محلی رویکرد این نشریات باید باشد.
اما امروزه شاهد هستیم که وضعیت مطبوعات محلی وقتی مطلوب ارزیابی می شود که بتوانند خود را از نظر اقتصادی به خوبی اداره کنند، این نخستین پیروزی در جامعه مطبوعات محلی و بومی محسوب میشود.
چهارمحال و بختیاری با بیش از 150 نمایندگی، هفته‌نامه، روزنامه محلی، خبرگزاری و پایگاه خبری، تنها برخی از این رسانهها و نشریات می‌توانند به حیات خود ادامه دهند و فعالیت مستمر و پررنگی داشته باشند.
به گفته مسئولان خانه مطبوعات و مدیران مسئول هفته نامه‌ها و روزنامه‌های محلی این تعداد اندک هم نتوانستند آن طور که انتظار می‌رفت حق مطلب را ادا کنند و مطالبه‌گر مردم باشند و در بیشتر مواقع به جای نقد و تحلیل و تولید محتوای مفید، به امر کپی‌برداری و مجیزگویی و تعریف و تمجید می‌پردازند تا از این طریق بتوانند منافع اقتصادی خود را تضمین کنند.
10 درصد از رسانه‌های محلی دارای مجوز در چهارمحال و بختیاری فعال هستند
رییس خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری در همین رابطه به خبرنگار ایرنا گفت: در استان افزون بر 90 سرپرستی روزنامه‌های سراسری، 35 هفته‌نامه و پنج روزنامه استانی و 16 پایگاه خبری و 10 خبرگزاری وجود دارد، که تعدادی از رسانه‌های چاپی و خبرگزاری‌ها فعالیت ممتد و پررنگی ندارند.
میثم محمودیان در ادامه گفت: در رابطه با روزنامه‌های کشوری که سرپرستی آنها در استان دایر است اخبار و گزارش تولیدی که مرتبط به اخبار استان باشد زیاد نیست، شاید پنج تا 10 درصد مطالب روزنامه‌های سراسری به مسائل روز استان چهارمحال و بختیاری اختصاص داده شود.
وی، در رابطه با فعالیت نشریات چاپی گفت: از 25 هفته‌نامه استان تنها 10 هفته‌نامه فعال هستند؛ اما روزنامه های استانی شانس بهتری برای فعالیت داشتند؛ ولی متاسفانه همین روزنامه‌ها هم در امر تولید محتوا موفق عمل نکردند و انتظاری که از این رسانهها می‌رفت را نتوانستند پاسخ دهند.
به گفته رییس خانه مطبوعات، خبرگزاری‌های استان و تعدادی از پایگاه‌های خبری چون چارت مشخص و سازمان یافته دارند و خبرنگاران آموزش‌های لازم را به صورت رسمی دیده‌اند، به طور طبیعی فعال‌ترند و در تولید محتوا هم بهتر عمل می‌کنند.
تولید محتوای اثرگذار در رسانه‌های استان بسیار اندک است
محمودیان در ادامه اظهار داشت: در خصوص تولید محتوای اثر گذار رسانه‌های چهارمحال بختیاری به آن صورت که انتظار می‌رفت عمل نکردند، شاید تنها 10 درصد از این مطبوعات به مسائل و مطالبات مردمی می‌پردازند و بقیه بیشتر کپی‌برداری می‌کنند و بیشتر مصرفی هستند و از اخبار و تحلیل‌های که در سایر مطبوعات فعال کار شده صفحات خود را پر می‌کنند.
به گفته وی، تنها به این دلیل نمی‌توان عملکرد کلی مطبوعات را بخصوص رسانه‌های که تاثیرگذارند و توانستند مطالبه‌گر حقوق مردم باشند و مشکلات جامعه را به درستی مطرح بکنند، را نادیده بگیریم.
محمودیان مشکلات اقتصادی را دلیل این امر می‌داند و ادامه داد: محرومیت چهارمحال و بختیاری سبب شده که این استان فاقد آگهی‌های دولتی باشد و بخش خصوصی کمتر می‌تواند در این حوزه وارد شود و هزینه کند، به همین دلیل رسانه به عنوان یک منبع درآمد تعریف نشده، بحث کیفی مطالب خیلی مطرح نیست و خبرنگاران آموزش‌های لازم را نمی‌بینند.
محمودیان، بی‌توجهی نهادهای صنفی گذشته استان را دلیل دیگر این اتفاق عنوان می‌کند و توضیح داد: متاسفانه نهادهای صنفی هم در گذشته این موضوع در اولویت‌های کاریشان قرار نداشت، به همین خاطر هم‌اکنون در استان خبرنگار آموزش دیده و تخصصی در حوزه‌های مختلف اعم از سلامت، اقتصاد، اجتماعی، فرهنگی، صنعت و گردشگری، تئاتر و سینما نداریم و چون آموزش‌های لازم را ندیده‌اند و تخصصی به موضوعات نمی‌پردازند مطالبه‌گری هم در این خصوص وجود ندارد.
به گفته رییس خانه مطبوعات استان، خلاهای زیادی در فضای رسانه استان وجود دارد که قسمتی از آن به بحث اقتصادی برمی‌گردد.
محمودیان در ادامه عنوان کرد: زمانی ضریب نفوذ رسانه در جامعه بالا می‌رود که رسانه پویا، فعال، منتقد، تحلیلگر و صراحت و شفافیت در مطالبه‌گری را سر لوحه کار خود قرار دهد.
به گفته وی، شاید یکی از بزرگترین ضعف‌های رسانه‌ای استانی بحث نبود محتوای اثرگذار و تحلیل و تفسیر نسبت به مسائل و رخدادهای استانی باشد.
بیشتر رسانه‌های استان با نگاه فله‌ای و اقتصادی در حرکت هستند
مدیر مسئول هفته‌نامه نورسته بام نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا عنوان کرد: متاسفانه رسانه‌های استان بیشتر با یک نگاه فله‌ای و اقتصادی در حرکت هستند، اگر چه رسالت اصلی مطبوعات بحث اطلاع‌رسانی است اما گاهی مشاهده می‌کنیم که بسیاری از این رسانهها به صورت کپی‌برداری از اخبار یکدیگر و انتشار بسیار محدود در ظاهری غیرجذاب و غیر اصولی و متاسفانه بدون محتوای کیفی و اقناع کننده اقدام به نشر می‌کنند که بدون شک این ضعف ناشی از آموزش‌های ندیدن لازم و نبود ارتقای سواد رسانه‌ای و آشنایی با شیوه‌های نگارش و حتی شیوه‌های طراحی در مطبوعات است.
مرتضی فیاضی در ادامه گفت: بنظر می‌رسد مهمترین چالش و مشکلی که رسانه‌های استانی با آن مواجه هستند بحث عدم مقبولیت و تعامل دو سویه با نهادهای دولتی است که گاهی باعث شده بی‌انگیزگی روزمرگی برای رسانهها به همراه داشته باشد.
فیاضی، در ادمه به مسائل اقتصادی اشاره کرد و ادامه داد: از دیگر سو با توجه به هزینه‌های گزاف چاپ و کاغذ و گاهی عدم حمایت‌های یارانه‌ای مناسب این مشکلات برای رسانه‌های محلی دوچندان و مضاعف میشود که باید با تعریف ساز و کاری مناسب و مدون نسبت به تقویت بنیه مالی رسانه‌های استانی اهتمام ورزید.
به گفته وی، این چالش برای خبرگزاری‌ها نیز به شکلی دیگر در تامین نیازهای مالی و بیمه‌ای خبرنگاران و فضای اینترنتی مناسب مشهود است و گاهی توجه به این رسانهها نسبت به رسانه‌های مکتوب کمتر بوده است که باید به طور ویژه‌تری مورد حمایت قرار گیرند.
فقدان شفاف‌سازی و بیان نکردن واقعیت‌ها، مهمترین چالش‌های اطلاع‌رسانی بومی
فیاضی در خصوص چالش‌های اطلاع‌رسانی بومی، معتقد است: پارامترهایی در این خصوص وجود دارد که بدون شک باعث کاهش کارآمدی رسانه‌های بومی و حتی از این دریچه کاهش مقبولیت آنها میشود.
هضم مشکل مسائل فرهنگی در اطلاع رسانی بومی، شیوه تولید و توزیع نامناسب و گاهی غیر ارادی اخبار و اطلاع‌رسانی، تنوع در نیازهای مخاطبان که گاهی توقعات غیرمعمول و غیرمعقول را به همراه خواهد داشت، گفتمان‌سازی دشوارتر، بیان نکردن واقعیت‌ها و نبود شفاف‌سازی مناسب به خاطر مسائل بومی و حتی نبود مطالبه‌گری‌های به حق از جمله چالش‌هایی است که از نظر مدیر مسئول هفته نامه نورسته بام برای اطلاع‌رسانی بومی وجود دارد.
مدیر انتشارات صدای پای آب در پاسخ به این سوال که آیا نهادهای مدنی استان رسانه مختص به خود دارند؟ گفت: متاسفانه اکثر نهادهای مدنی در استان نشریه تخصصی ندارند به عنوان مثال شوراهای اسلامی شهر و روستا، ngoها (سازمان های مردم نهاد)، برخی از تشکل‌های اجتماعی، احزاب یا تشکل‌های صنفی و اقتصادی یا حتی انجمن‌های علمی یا هنری یا ورزشی به غیر از تعداد انگشت شماری از این انجمن‌ها مانند نظام پرستاری، نشریه تخصصی نظام مهندسی، اتاق بازرگانی صنایع معادن و کشاورزی، سایر تشکل‌ها و نهادهای مدنی که اشاره نمودم نشریه هایی تخصصی و اطلاع رسانی در حوزه خود ندارند.
رسانه ها و روزنامه نگاران استان دانش کار بر روی موضوعات بومی را ندارند
یک استاد دانشگاه و دانش آموخته علوم سیاسی در استان نیز به خبرنگار ایرنا گفت: رسانه‌های استان بیشتر در نقش روابط عمومی ادارات دولتی ظاهر میشوند و حجم رپرتاژ آگهی‌هایی که رسانهها از فعالیت و عملکرد قوای حکومتی منتشر می‌کنند، چشمگیر است.
فرزاد نعمتی در ادامه گفت: البته تردیدی نیست که انعکاس چنین فعالیت‌هایی به خودی خود، ایرادی ندارد، اما وقتی چنین اخباری بدون نگرش نقادانه نسبت به مسائل و عملکردها منتشر میشود، رسانه را از رسالت اصلی خود که گسترش مرزهای دانایی و انعکاس صدای جامعه است، دور می‌کند.
نعمتی معتقد است: متأسفانه کمتر دیده شده است که رسانه‌های استان با دیدی انتقادی و اصلاحی به ارزیابی روندهای حاکم بر دولت و جامعه بپردازند و گاه نیز که درصدد انتقاد برمی‌آیند، به طور عموم نقد را معادل افشاگری میدانند، ایراد چنین امری این است که گاه این افشاگری‌ها جنبه جناحی و سیاسی پیدا می‌کند و به جای ترویج حقیقت جویی به هیاهوسالاری می‌انجامد، که چنین روندی در درازمدت اعتماد مردم به رسانهها را کاهش می‌دهد و آنان را نسبت به رسانه‌های رسمی بدبین می‌کند.
این استاد دانشگاه در استان خاطر نشان کرد: از دیگر نکات ضعف رسانه‌های استان باید به شکافی که میان اخبار رسمی و آنچه زیر پوست شهر می‌گذرد اشاره کرد، واقع امر آن است که کمتر دیده شده است که رسانه‌های استان آینه تمام‌نمای واقعیت‌های جامعه باشند، این رسانهها به طور عموم قادر به ارتباط جامع با جامعه نیستند و بسیاری از روندها، رویدادها و افراد هیچ بازتابی در رسانه‌های ما ندارند.
نعمتی، در ادامه به دلایل این معضل در بین رسانه‌های استان اشاره و عنوان کرد: بخشی از این معضل، بدون تردید برآمده از محدودیت‌های بیرونی بر رسانهها است، اما بخش مهمتر آن ناشی از ضعف فعالیت حرفهای خود رسانهها است، همین ضعف درونی است که باعث میشود در رسانه‌های ما بازتابی درخور از فعالیت‌های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جامعه دیده نشود.
نعمتی، مهمترین چالش مطبوعات بومی را در نبود خبرنگاران متخصص بر موضوعات بومی و محلی می‌داند و یادآور شد: مهمترین چالش پیش روی اطلاع‌رسانی بومی، نبود رسانهها و روزنامه‌نگارانی است که هم دغدغه اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی داشته باشند و هم دانش کار بر روی موضوعهای بومی است.
وی در ادامه گفت: برای نمونه، امروزه روز وضعیت مسکن در مرکز استان به‌زعم بسیاری فاجعه‌بار است. روزنامه‌نگاری که می‌خواهد اما به سراغ چنین موضوع ملتهب و مساله روز جامعه برود، هم باید دغدغه جامعه را داشته باشد و هم باید نسبت به مقوله مسکن و پارامترهای مؤثر بر قیمت آن در سطوح جهانی، ملی و منطقه‌ای مسلط باشد، چنین تسلطی اما نیازمند تحقیق و مطالعه گسترده و تعامل با متخصصان این حوزه است، چنین تخصص و تعاملی در رسانه‌های استان کمرنگ است.
نعمتی معتقد است: رسانه‌های ما در بهترین حالت، اگر شیپور عملکرد درخشان مدیران نباشد، ذکر مصیبت می‌کنند و از پرداختن به ریشه‌ها و روندها غفلت می‌ورزند.
نایب رییس خانه مطبوعات استان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا گفت: محتوای رسانه‌های چاپی استان رضایت بخش نیست و مهمترین ضعف آنها نداشتن سواد رسانه‌ای است که به تبع از کیفیت نشریه می‌کاهد و چون تولید محتوا ندارند مجبور هستند به کپی‌برداری رو بیاورند که این خود یک آفت و چالش برای نشریات استانی است، اما خبرگزاری‌ها از نظر محتوا خیلی بهتر از بقیه رسانه‌های استانی هستند.
علیمراد مصیبی در ادامه گفت: نداشتن آگاهی لازم از منطقه و نبود همکاری مسئولان و نبود تحلیل از مسائل منطقه‌ای و مدیریتی و پژوهشی و نیز نداشتن ابزارهای لازم برای نشریات از چالش‌های اطلاع رسانی بومی است.
وی با اشاره به نقاط ضعف و قوت رسانه‌های استانی گفت: مهمترین خلا و ضعف نشریات، نداشتن سواد رسانه‌ای مدیران آنها و بی‌کیفیت بودن و پایین بودن ضریب کیفی و نیز ضریب انتشار آنها است، که می‌طلبد، متولیان فرهنگی برای آموزش آنها سرمایه‌گذاری کنند و همچنین تاثیرپذیری و فرهنگ‌سازی و مطالبه‌گری و نیز جسارت نقدکردن منصفانه نشریات استانی در این شرایط حساس کشور به نظر می‌رسد یکی از نقاط قوت آنها باشد.
پیامدهای اداره خانوادگی رسانه ها در استان
مدیر مسئول هفته‌نامه نورسته بام در رابطه با اداره خانوادگی برخی از رسانه‌های استانی گفت: تعدادی از رسانه‌های استانی به صورت خانوادگی اداره میشوند که به شک آسیب‌هایی را به همراه دارد چرا که مقوله اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی به عنوان یکی از مهمترین رسالت‌های رسانه‌هاست که با وجود خانوادگی شدن رسانه‌های استانی این مورد به سمت مباحث مالی سوق پیدا می‌کند و نبود گردش آزاد اطلاعات و نیز دوری از همگرایی با جامعه از آسیب‌هایی است که بدون شک با آنها مواجه خواهیم بود.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: اداره خانوادگی رسانهها، از منظره وسعت و از نظر حیثیت پایگاه اجتماعی نیز باعث خدشه‌دار شدن حیثیت رسانه می‌گردد، لذا برای تلاش در راستای کیفی بخشی و ایجاد محتواهای تولیدی در رسانه‌های استانی باید از تمرکز بر اداره خانوادگی این رسانهها بپرهیزیم و با استفاده از تبادل اندیشه‌ها و نیروهای فکری و تخصصی خارج از تمرکز بر نیروهای خانوادگی نسبت به اقناع جمعی و گستردگی و نفوذ در سلیقه مخاطب عمل کنیم چرا که ارزش‌های خبری و رویدادهای خبری ما در کوتاه مدت و میان مدت دچار خلل خواهد شد و از این منظر آسیبی به فضای جذب مخاطب وارد می کند.
یک استاد دانشگاه نیز معتقد است: رسانهها به دو دسته تقسیم میشوند، رسانه خوب و رسانه بد، رسانه خوب، اگر فامیلی هم اداره شود، رسانه خوب است، مهم عملکرد رسانه است، نه قرابت نسبی و سببی کادر تحریریه آن است.
فرزاد نعمتی، در رابطه ابعاد مالی رسانهها گفت: باید خواستار شفافیت هرچه بیشتر در روند اعطای تبلیغات و یارانه‌های دولتی به رسانهها بود، تردیدی نیست که بهتر است چرخش مالی رسانهها وابسته به تبلیغات باشد، اما باید مراقب بود رسانهها برای کسب تبلیغات بیشتر دولتی، به دام مجیزگویی و چشمپوشی از مشکلات نیفتند.
نایب رییس خانه مطوعات استان نیز در این بار هم عنوان کرد: نشریاتی که به صورت خانوادگی اداره میشوند به 2 صورت هستند، اول اداره نشریاتی که دارای کیفیت بسیار بالایی هستند و این‌گونه نشریات بیشتر به بعد فرهنگی توجه دارند و از درآمد خیلی ناچیز برخوردارند که البته به صورت انگشت شمار هستند، گروه دیگر نشریاتی‌اند که به صرف درآمد مالی فعالیت دارند و این نشریات بیشتر کپی برداری می‌کنند و اخبار خبرگزاری‌ها را منتشر می‌کنند و درآمد خوبی از نظر آگهی دارند.
علمراد مصیبی معتقد است: اگر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نظارت کافی بر این گونه نشریات داشته باشد آنها هم مثل صورت اول بیشتر به آگاه سازی و فرهنگ‌سازی خواهند پرداخت و جدای از این مسائل در زمانی که کشور با بحران بیکاری مواجه است، اداره شدن خانوادگی برخی نشریات در صورتی که به رسالت آنها لطمه‌ای وارد نکند و زمینه اشتغال افراد خانواده را اشکالی ندارد.
ارزیابی تقابل همزمانی رسانه های سایبری و کاغذی
عضو خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری در رابطه با تقابل همزمانی رسانه‌های سایبری با کاغذی معتقد است: بدون شک این تقابل بسیار محسوس‌تر نسبت به دهه گذشته مشاهده میشود و با توجه به استقرار عملیاتی در دهکده جهانی، به قطع فضای سایبری و فضای اینترنتی نسبت به رسانه‌های کاغذی و چاپی گوی سبقت را ربوده است.
مدیر انتشارات صدای پای آب در این خصوص ادامه داد: در مهندسی افکار عمومی، کارکردهای اطلاع‌رسانی در سایه گسترش اطلاعات کاربردی و هدفمند به عنوان یک محور تعریف شده است، که با توجه به بروز بودن و تسریع در سرعت انتشار و انتقال اطلاعات و اخبار، فضای سایبری در حال پیشی گرفتن از رسانه‌های چاپی است.
این فعال رسانه‌ای ادامه داد: مکانیسم‌های اطلاع‌رسانی و تکرار در گستردگی اطلاعات و تسریع در انتشار به عنوان پارامترهایی است که کارآیی و اثربخشی فضای رسانه‌های سایبری را حتی با وجود بحران هویت و گاهی شبه رسانه‌ای در اولویت و ارجحیت قرار داده است.
به گفته فیاضی، نقش رسانهها به عنوان تاثیرگذارترین ابزار در جوامع بشری و حتی انقلاب‌های مردمی خاورمیانه آفریقا و جنبش‌های اسلامی را نمی‌توان منکر شد از این رو سرعت انتقال اطلاعات در رسانه‌های سایبری منجمله در مواردی که گفته شد، پیشی گرفته است که بدون شک رسانه‌های چاپی را در حاشیه و انزوای شدید قرار خواهد داد.
فرزاد نعمتی استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی، در این مورد معتقد است که در رقابت است که بهترین‌ها و برترین‌ها خود را نشان می‌دهند، ضمن آنکه رقابت باعث میشود انحصار رسانه‌ای ایجاد نشود، امروزه بسیاری از نشریههای چاپی به نسخههای آنلاین و راه‌اندازی تارنما پرداختهاند زیرا به درستی این واقعیت را پذیرفت‌هاند که مخاطب در پی آسانترین و جذابترین راههای کسب اطلاعات است.
نایب رییس خانه مطبوعات استان نیز می‌گوید: باید قبول کرد که یکی از ابزارهای تکنولوژی جدید رسانه‌های سایبری هستد و به مرور زمان رسانه‌های چاپی را به ظاهر به حاشیه کشانده است، ولی در اصل رسانه‌های چاپی جایگاه خود را از نظر ماندگاری دارند در صورتی که رسانه‌های سایبری این گونه نیست و در برخی موارد اخبار کذب و غیر معتبر را منتشر می‌کنند.
مصیبی معتقد است: اگر حمایت‌های وزارت ارشاد و مسئولان از نشریات بیشتر شود آینده به نسبت خوبی خواهند داشت، ولی در موقعیت فعلی آینده خوبی را پیشرو نخواهند داشت.
رسانه‌های محلی حلقه اتصال بین مردم و مسئولان هستند
یک پژوهشگر و استاد ارتباطات دانشکده خبر اهواز در رابطه با چالش‌های رسانه‌های محلی به خبرنگار ایرنا گفت: در حال حاضر، رسانه‌های محلی با 2 چالش عمده روبرو هستند، مورد اول، کمبود نیروهای حرفهای و تخصصی برای تولید اخبار در مورد فعالیت‌ها و مشکلات مناطق مختلف استان است.
زینب شریفی در ادامه گفت: تعداد خبرنگاران و روزنامه نگاران در استان‌ها روز به روز کمتر میشود، که این رویکرد دلایل مختلفی از جمله وضعیت معیشتی خبرنگاران، حقوق پایین و نداشتن بیمه دارد.
این پژوهشگر حوزه ارتباطات معتقد است: رسانه‌های محلی نیاز به نیروی انسانی تازه نفس دارند، تا درکنار همکاران با سابقه و با استفاده از تجارب آنها آموزش ببینند و بتوانند مسائل و چالش‌ها استان را در سطح عمومی منعکس و برجسته کنند.
شریفی، در رابطه با دومین چالش پیشروی رسانه‌های بومی گفت: چالش دوم بی‌ارتباط به چالش اول نیست، آموزش حرفهای رشته خبرنگاری و روزنامه‌نگاری در استان‌ها است، ضرورت دارد که با برگزاری کارگاه‌های عملی و کاربردی اصول حرفهای این رشته در زمینه‌های مختلف از جمله حقوق خبرنگاران، چگونگی تعامل با مسئولان، اصول نوشتن خبر در رسانه‌های مدرن و روش‌های جریان سازی مسائل مختلف آموزش داده شود
این استاد دانشگاه در رابطه با ظرفیت‌های رسانه‌های محلی اظهار داشت: رسانه های محلی حلقه اتصال بین مردم و مسئولان هستند و می‌توانند با نمایندگی نظرات اقشار مختلف منطقه، ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی در استان را به گوش مسئولان و سیاستگذاران برسانند.
به گفته شریفی، استان چهار محال و بختیاری جاذبه‌های زیادی دارد که به کمک رسانهها می‌توان همه مردم و حتی مسئولان کشوری را نسبت به آنها آگاه کرد، رسانه‌های محلی می‌توانند بازو و اهرم کمکی مدیران برای جذب اعتبارات کشوری و استانی باشند تا پروژه‌ها و طرح‌های توسعه‌ای با سرعت بیشتری در این استان پیش بروند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که تکثر رسانهها برای رسانه محلی تهدید است با فرصت؟ گفت: تکثر رسانه‌ای به طور مسلم برای رسانه‌هایی که دچار روزمرگی شده‌اند، تهدید محسوب میشود، بدیهی است افزایش رسانه‌هایی با دیدگاه‌های مختلف، برای رسانه‌های محلی که تنها کارشان گرفتن رپرتاژ و یا بولتن شدن برای فلان اداره و بهمان سازمان باشد، معضل به حساب می‌آید.
به گفته وی، چون اگر رسانه‌ای در صدد حمایت از یک مدیر بی‌کفایت باشد، رسانه دیگر به عنوان پادزهر عمل می‌کند و در مورد عملکرد و ارزیابی فعالیت‌های آن مدیر اطلاع‌رسانی می‌کند، به این ترتیب، توازن بین دیدگاه‌ها به وجود می‌آید.
شریفی ادامه داد: تکثر رسانه‌ای فرصتی است تا رسانه‌های محلی در یک استان با تولید و انتشار مطالب مختلف (هر کدام از دیدگاه خاص خود) به طور مثال در مورد مسائل زیست‌محیطی و به طور خاص مطالبه‌گری در مورد جلوگیری از انتقال آب به صورت غیرکارشناسی نشان دهند.
شریفی، در پاسخ به این سوال که مهمترین راهکار برای رقابتی فعال در بین رسانه های محلی چیست، گفت: مهمترین راهکار برای ایجاد رقابت بین رسانه‌های محلی، تولید مطالب متنوع در قالب‌های خبر، گزارش خبری، گزارش تحلیلی، نوشتن یادداشت و انعکاس نظرات کارشناسان و مصاحبه با استادان دانشگاه و فعالان اجتماعی است.
وی ادامه داد: رسانه‌ای که تنها به نقل قول فعالیت‌های روزمره از زبان مسئولان و مدیران اکتفا کند، در رقابت از رسانه های دیگر و به ویژه فعالان عرصه شبکه‌های اجتماعی عقب می‌ماند، به عبارت بهتر، دوره «وی گفت، وی افزود، وی بیان داشت» تمام شده است و خبرنگاران محلی باید در خبرهای خود خلاقیت بیشتری از خود نشان دهند.
شریفی گفت: به نظر می‌رسد ضعف‌ها و مشکلات مطبوعات محلی حاصل غفلت و بی‌اطلاعی آنها نسبت به پتانسیل‌ها و داشته‌های محلی است، مشکلات سخت‌افزاری، نبود امکانات مناسب جهت چاپ، ترس از سرمایه‌گذاری در بخش رسانه در استان، وابستگی اقتصادی به برخی ادارات در ازای پوشش اخبار آن نهادها، اختصاص یارانه محدود به نشریات محلی و باعث فقدان پیشرفت و توسعه رسانهها و مطبوعات استان میشود.
این استاد دانشگاه گفت: از طرفی غیر تولیدی بودن مطالب، تقلید غیرخلاقانه و کپی‌برداری غیرحرفه‌ای از سایت‌ها و خبرگزاری‌ها از دیگر دلایل پایین بودن سطح کیفی نشریات استان است.
وی گفت: مطبوعات محلی در تولید مطالب خبری و پرورش مستقل خبرها و تحلیل‌های استانی که جزء اصول حرفه ای مطبوعات است، باید تلاش نمایند و از تبدیل کردن مطبوعات به مصرف کننده مطلق خبرهای خبرگزاری‌ها و وابستگی به افراد و صاحبان قدرت جلوگیری کنند.
*س_برچسب‌ها_س*