روایت "میدل ایست مانیتور" از به جان هم افتادنِ عجیب صهیونیست‌ها

به گزارش خبرگزاری دانشجو؛ پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور" در گزارشی با اشاره به اعتراضات گسترده اخیر در اراضی اشغالی و موضع غیرسازنده نتانیاهو و طیف متحدان همراه با وی در رابطه با معترضان که در نهایت با اخراج وزیر جنگ رژیم صهیونیستی "یوآف گالانت" (که علیه طرح اصلاحات قضایی نتانیاهو سخن گفته بود) و تعلیق موقت طرح نتانیاهو جهت اجرای برخی تغییرات در نظام قضایی اسرائیل همراه شد، به طور خاص وضعیت کنونی در اراضی اشغالی را بحرانی و وخیم توضیف کرده و البته تاکید می‌کند که صهونیست‌ها در اِعمال ظلم علیه ملت فلسطین، برخلاف مواضعشان در رابطه با دولت نتانیاهو، کاملا متحد هستند و اختلافی ندارند.

پایگاه خبری میدل ایست مانیتور در گزارش خود می‌نویسد: اسرائیل بار دیگر وارد جنگ شده است منتها نکته اصلی این مرتبه این است که این رژیم و شهروندان صهیونیست اکنون با یکدیگر می‌جنگند و به جان هم افتاده‌اند. جهان اکنون با دقت به رژیم صهیونیستی می‌نگرد. اخیرا بیش از نیم میلیون شهروند صهیونیست دست به اعتراض و خشونت زده اند تا شاید دولت نتانیاهو سقوط کند و آن‌ها از شرِ این سیاستمدار صهیونیست خلاص شوند.

در این راستا، یک طنز تلخ وجود دارد که پس از بیش از 70 سال اشغال نظامی و وحشیانه خاک فلسطین توسط اسرائیل و برچسب زدن به فلسطینی‌های ساکن در غزه به مثابه تروریست ها، اکنون تهدید اصلی علیه موجودیت رژیم جعلی اسرائیل، از درون خودِ آن و از جانب شهروندان صهیونیست مطرح می‌شود.

تصمیمِ عاری از تدبیر نتانیاهو در اخراج یوآف گالانت وزیر دفاع کابینه اسرائیل در اواخر هفته گذشته، موجی از اعتراضات گسترده را در تل آویو و بیت المقدس به راه انداخت. بیش از سه ماه است که اراضی اشغالی غرق در اعتراضات گسترده شهروندان صهیونیست است. اعتراضاتی که تا حد زیادی ریشه در برنامه جنجالی نتانیاهو و افراطیون همراه با وی در اجرای اصلاحات در نظام قضایی اسرائیل دارند. اصلاحاتی که به زعم معترضان، عملا به نتانیاهو این امکان را می‌دهند تا بتواند اتهامات قضایی که با آن‌ها رو به رو است را دور بزند و نظام قضایی را به نفع دولتِ مستقر در اراضی اشغالی، تضعیف کند.

اسرائیل رژیمی است که توسط دولت‌ها و ملت‌های عربی احاطه شده و متحدان چندان زیادی نیز در غرب ندارد. درست به همین دلیل است که هم جو بایدن رئیس جمهور آمریکا و هم فلسطینی‌ها با دقت تحرکات دولت نتانیاهو را تحت نظر دارند. با این همه، تمامی آن‌ها دچار حیرت شده اند، زیرا آخرین باری که شهروندان صهیونیست در مقیاس گسترده علیه نتانیاهو و اساسا یک دولت در اراضی اشغالی به خیابان‌ها ریختند، مربوط به تاریخِ نزدیکی نبوده است. اعتراضاتی که در قالب آن مطالبه اول معترضان این است که نتانیاهو باید هر چه سریع‌تر استعفا بدهد.

در سپتامبر سال 1982 بود که صد‌ها هزار اسرائیلی علیه نخست وزیر وقت این رژیم یعنی "مناخیم بگین" و نوع کنشگری او در قتل و عام شهروندان فلسطینی در بیروت و دیگر اقدامات مجرمانه‌اش دست به اعتراض زدند. تنها فاجعه صبرا و شتیلا کافی است که در نظر داشته باشیم در قالب آن 3500 زن و کودک توسط شبه نظامیان فالانژیست در دو اردوگاه فسلطینی به قتل رسیدند. شبه نظامیانی که مستقیما توسط رژیم اسرائیل حمایت مالی و تسلیحاتی می‌شدند.

در سال 1982، اسرائیل عملا با گسترده‌ترین اعتراضات در تاریخ رژیم جعلی خود رو به رو شد. همچون امروزِ نتانیاهو، بگین و وزیر جنگ وقتِ اسرائیل یعنی آریل شارون از گوش دادن به حرف شهروندان صهیونیست خودداری کردند و در نهایت نیز سقوط کردند. سازمان دهندگان اعتراضات در آن زمان تاکید داشتند که شمار معترضان چیزی در حدود 350 هزار نفر بوده است (جمعیت اراضی اشغالی در آن زمان حدودا 4 میلیون نفر بوده است).

با این همه، متاسفانه آن‌هایی که اکنون در خیابان‌های شهر‌های مختلف اراضی اشغالی هستند، اعتراضی به نقض حقوق بشر از سوی رژیم اسرائیل در فجایعی نظیر صبرا و شتیلا و یا موارد دیگر ندارند. اسرائیلی‌ها هر روز اقدام به نقض حقوق بشر در اراضی اشغالی فلسطین می‌کنند. آن‌ها اکنون علیه چیزی دست به اعتراض می‌زنند که آن را به خطر افتادن دموکراسیشان عنوان می‌کنند. سرکنسول اسرائیل در نیویورک به تازگی استعفا داده تا به قول خودِ از دموکراسی در رژیم اشغالگر قدس دفاع کرده باشد. در واقع، وی با این کار خود عملا اقدامی نمایشی و تبلیغاتی را انجام داده و سعی داشته خود را با جلوه‌ای خاص به شهروندان صهیونیست معرفی کند.

آنچه اعتراضات کنونی در اراضی اشغالی را متفاوت می‌کند این است که نتانیاهو عملا سعی داشته و دارد تا نظام قضایی اسرائیل را به نحوی دستخوش تغییر کند تا خودش از چنگ پیگرد قضایی و پرونده‌هایی که علیه او مفتوح است، فرار کند. در این راستا، اخیرا لایحه‌ای در پارلمان اسرائیل به تصویب رسیده که حذف نتانیاهو از قدرت را در شرایط کنونی تقریبا غیرممکن می‌کند. اکنون او می‌خواهد تا تسلط بیشتری را بر دادگاه و دیوان عالی اسرائیل داشته باشد. دستورکاری که البته در پی اعتراضات و اعتصابات گسترده اخیر در اراضی اشغالی، فعلا به حالت تعلیق درآمده است.

در واقع، اینطور به نظر می‌رسد که نتانیاهو به این درک رسیده که اگر اکنون طرح مذکور را تعلیق نکند، احتمالا خیلی زود با چالش‌های جدی رو به رو خواهد شد. او باید بداند که هیچ تضمینی وجود ندارد که او بار دیگر هم در انتخابات اسرائیل رای بیاورد. مساله‌ای که مخصوصا در صورت عقب نشینی جریان راست افراطی اسرائیل از حمایت هایش از نتانیاهو می‌تواند ابعاد وخیم تری را نیز برای نخست وزیر کنونی اسرائیل بگیرد.

در این میان نباید فراموش کنیم که روابط نتانیاهو و بایدن نیز همواره کج‌دار و مریز و البته در مواقعی، توام با دشمنی بوده است. در این رابطه اخیرا بایدن در بیانیه‌ای که کاخ سفید منتشر کرده به نتانیاهو هشدار داده که ارزش‌های دموکراتیک همواره باید نقطه اتکای روابط اسرائیل و آمریکا باشند.

در این راستا، نکته قابل تامل این است که آنچه نتانیاهو را در نهایت به عقب نشینی موقت از اجرای طرح اصلاحات در نظام قضایی اسرائیل وادار کرده، نه هشدار‌های اینچنینی مقام‌های ارشد آمریکایی بلکه اوج گیری فشار‌های داخلی در اراضی اشغالی بوده است. مساله‌ای که حاکی از آن است که علی رغم پرداخت میلیارد‌ها دلار پول از سوی دولت آمریکا و از جیب مالیات دهندگان این کشور به اسرائیل در قالب‌های مختلف، اساسا واشینگتن کنترل و نفوذ چندانی را بر تل آویو ندارد.

بسیاری از سیاستمداران آمریکایی به دریافت مداوم دلار‌های لابی‌های حامی رژیم صهیونیستی وابسته هستند و در این رابطه عملا آمریکا است که در خدمت اهداف و منافع اسرائیل است. در عین حال، تحولات اخیر در اراضی اشغالی نشان داد که تا چه اندازه این رژیم در رابطه با نیرو‌های پوپولیست و اقتدارگرا آسیب پذیر است. موضوعی که به ویژه با روی کار آمدن افراطیون راست گرا در دولت نتانیاهو، ایعاد جدی تری را نیز به خود گرفته است.

برای یک رژیم پارانوئیدی همچون اسرائیل که در هرگوشه‌ای دشمنی برای خود می‌بیند که موقعیت وجودی و بقای آن را تهیدد می‌کند و درست به همنی دلیل هم فردی نظیر شیرین ابوعاقله، خبرنگار فلسطینی و یا رمضان النجار که به عنوان پرستار، داوطلبِ کمک به مجروحان فلسطین شده بود را می‌کشد، تحولات اخیر در اراضی اشغالی، زنگ هشدار‌های جدی را برای آن به صدا درآورده اند.

اسرائیل سال هاست که نشان داده یک رژیم آپارتایدی است. پلیس اسرائیل به دلیل برخی نارضایتی‌های داخلی در آن، در رابطه با معترضان، رویکرد سختی را از خود نشان نمی‌دهد. این در حالی است که اگر فلسطینی‌ها دست به اعتراض بزنند، نیرو‌های این رژیم حتی از گلوله‌های جنگی جهت سرکوب آن‌ها استفاده می‌کنند و حتی به روزنامه نگاران، تیم‌های پزشکی و سازمان دهندگان اعتراضات هیچ رحمی را نمی‌کنند و آن‌ها را تهدیداتی جدی علیه امنیت ملی خود در نظر می‌گیرند.

در شرایط کنونی، همانطور که نفتالی بنت نخست وزیر سابق اسرائیل گفته است، این خودِ نتانیاهو است که تهدیدی جدی برای اسرائیل به شمار می‌رود. بنت تاکید کرده که اخراج یوآف گالانت وزیر جنگ اسرائیل ضربه‌ای سنگین به امنیت ملی اسرائیل است که با بی توجهی نسبت به هشدار‌های مکرر مقام‌های نظامی اسرائیلی انجام گرفته است.

اعتراضات و اعتصابات گسترده جاری در اراضی اشغالی نشان می‌دهد که اسرائیل و شهروندان صهیونیست عملا از کنترل خارج شده اند و حتی مداخله خارجی به ویژه از جانب آمریکا نیز هیچ مشکلی را رفع نخواهد کرد. با این همه، باید توجه داشته باشیم که وقتی آب از آسیاب بیفتد، بسیاری از منتقدان و معترضان به سیاست‌های نتانیاهو، بار دیگر اگر شرایط پیش آید، مردم بیگناه فلسطین را در پیروی از سیاست‌های رژیم اسرائیل بمباران خواهند کرد و هدف حمله قرار می‌دهند. دولت خودخوانده صهیونیست‌ها صرفا شهروندان خود را می‌بیند و نسبت به فلسطینی‌ها حد اعلای خشونت و بی قانونی را به نمایش می‌گذارد. از این منظر، حتی معترضان کنونی صهیونیست علیه دولت نتانیاهو، تا حد زیادی در انجام فعالیت‌های غیرقانونی و مجرمانه علیه ملت فلسطین، با رژیم جعلی خود همدست هستند.