روایت یک نوازنده از ورود به دنیای خوانندگی

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، زکریا یوسفی نوازنده ساز‌های کوبه‌ای که طی سال‌های اخیر علاوه بر نوازندگی در حوزه‌های مختلف پژوهشی نیز به فعالیت مشغول است، با اشاره به تازه‌ترین فعالیت‌های خود از ورود به دنیای خوانندگی بر اساس ملودی‌های ایرانی توضیح داد: طی این ماه‌ها به شدت مشغول تلاش و مطالعه روی مباحث مربوط به خوانندگی هستم تا بتوانم بر اساس تجربیات و آموزه‌های موسیقایی در مسیر درست و صحیح خوانندگی گام بردارم. زیرا برا ین باورم موسیقی کردی هم در حوزه موسیقی شرقی و هم در حوزه موسیقی خاورمیانه قابلیت بین المللی شدن دارد و حتی هنرمندانی که به زبان کردی مسلط نیستند می‌توانند با این موسیقی ارتباط برقرار کنند. وی افزود: من علاوه بر نوازندگی و پژوهش سال‌های زیادی است که آواز می‌خوانم و برای این کار هم وقت گذاشتم، اما مشغله کاری من در مقاطعی اجازه نداد تا بتوانم در این عرصه به تولید هم فکر کنم. از سوی دیگر هیچ وقت هم دلم نمی‌خواست که ایده‌های آوازی با چارچوب تکراری تولید شود، زیرا خیلی مشغول خوانش آثار تکراری هستند که آن چنان مورد پسند من نیست. آنچه من در حوزه خوانندگی روی آن تمرکز دارم قطعا به لحاظ سازبندی، ملودی و نوع خوانش دربرگیرنده تفاوت‌هایی است که دوست داشتم روی آن برنامه‌ریزی درستی داشته باشم. در همین راستا به تازگی تک آهنگ «ریبوار» را با همراهی دوست هنرمندم امیرفرهنگ اسکندری از نوازندگان شناخته شده ساز عود تولید کردیم که به زودی در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد. یوسفی گفت: البته این اثر یک کار خانگی است و در مقایسه با کار‌هایی که قرار است از این پس در مقام خواننده پیش روی مخاطبان قرار دهم ساده‌تر است. کما اینکه در این حوزه همراه با حسام ناصری کار‌های ارکسترالی را تولید کردیم که وقت زیادی برای ساخت آن‌ها صرف شده و همگی آثار قابل تأملی هستند که هم به لحاظ سازبندی و هم تنظیم آثار قابل دفاع و ارزشمندی هستند. وی درباره تک آهنگ «ریبوار» که طی روز‌های گذشته مجوز انتشارش را از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده و قرار است در روز‌های آینده در قالب یک موزیک ویدئو پیش روی مخاطبان قرار گیرد، بیان کرد: اواز‌های کردی انگار امواج جاودانگی هستند که قرن‌ها خوانده شده و سینه به سینه و دل به دل منتقل می‌شوند. این آوا‌ها به اعتقاد من مانند امواج دریا؛ نه می‌میرند و نه کهنگی می‌پذیرند. این را تجربه و تاریخ هم تصدیق می‌کند. در این راستا هنرمندان کرد، بیشتر راوی خاطرات اجدادی و اقلیمی و نه سازندگان آن‌ها هستند. گرچه در هر بازخوانی؛ درون هنرمند، رنگی از شور و درد خویش بر انها می‌زند که اگر نزد شنوندگانش مطبوع واقع شود، مقبول نیز می‌افتد. کما اینکه برای هنرمند، ارزویی بیش از این، ممکن نیست. این خواننده و نوازنده ساز‌های کوبه‌ای در پایان گفت: تک اهنگ ریبوار برداشت من و امیرفرهنگ اسکندری از نغمه‌ای قدیمی است، که حال و اصالتش هویداست. «ریبوار» در زبان کردی به معنی «رهگذر» است، و اصل ان در بیات ترک بوده که در اینجا به فضای شور انتقال داده شده است. در این مجال تلاشمان برای حفظ حال و هوای موسیقی ناب کردی و تأمین نیروی عاطفی ان با تمرکز بر معانی کلام ان بوده است. در این مسیر کار‌های جدید دیگر همراه با امیر عزیز در دست تولید داریم و تلاشمان این بوده که با بهره‌گیری از تکنیک‌های موسیقایی (ریتمیک و ملودیک) و تنظیماتی که سلایق خودمان را در آن دخیل می‌دهیم، این ملودی‌های ناب و اصیل رو با حال و هوایی مدرن، اما شنیدنی، تجربه کرده و ارائه کنیم. زکریا یوسفی از جمله هنرمندان و پژوهشگران فعال حوزه موسیقی است که در حوزه ساز‌های کوبه‌ای مانند دف و بندیر به فعالیت و تدریس مشغول است. او علاوه بر نوازندگی در کنسرت‌های داخلی و خارجی آهنگسازان و خوانندگان مطرح و شناخته شده و تألیف چند کتاب در آلبوم‌های ««پیدای ناپیدا»، «سایه‌های خورشید»، «یقین گمشده»، «روژیار»، «اورامان تا بادینان»، «یاد نگاه»، «سر سماع»، «شارو»، «در حلقه دف»، «و» و «سبوی تشنه» نیز حضور داشته است. منبع: خبرگزاری مهر