زباله‌دان‌ها سرمایه گنج‌گونه
زباله، دور ریختنی که باید تبدیل به سرمایه و فرصت شود و مردم باید در این بخش بسیار همکاری کنند تا از دور ریختنی‌هایی که به‌عنوان زباله نام می‌برند درآمدزایی کنند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، هر روز پس از خوردن یا فاسد شدن مواد غذایی و نیز، خراب و پاره شدن و حتی در اثر شکستن و ساییدگی، برخی از وسایل زندگی، به نام زباله از منزل خارج می شوند. در بسیاری از کشورها با فرهنگ سازی و تشویق مردم به تفکیک زباله ها و دسته بندی آنها، با استفاده از صنعت بازیافت، زباله را که یک تهدید به شمار می آمد تبدیل به فرصت کردند و با تولید انرژی مانند: بنزین و برق از آن بهره بهینه می برند. برخی از این زباله ها که باقیمانده مواد غذایی مانند سبزی جات و میوه‌جات فاسد شده و به عنوان زباله تر جدا سازی می شوند که در صورت رها شدن در محیط می توانند علاوه بر مشکلات ظاهری به دلیل شیرآبه هایی که تولید می‌کنند موجب آلودگی هوا، آب زیرزمینی و حتی با تجمع حشراتی مانند پشه، مگس و جانورانی مانند گربه، سگ و موش موجب شیوع بسیاری از بیماری ها شوند. سپس زباله های خشک هستند که می توانند به چند بخش تقسیم شوند مانند، انواع پلاستیک ها، فلزات، کاعذ و کارتن و نیز شیشه و پارچه و... به دلیل اینکه چند صد سال طول می کشد تا بسیاری از مواد به ویژه، پلاستیک تجزیه شوند پس وجود آنها در محل سکونت و در طبیعت و جنگل ظاهر ناخوشایند می دهد و باید فکری به حال بازیافت آنها انجام شود.
هرچند مسئولان پسماند مازندران، در این زمینه بسیار تأکید کرده اند و حتی در چند شهر مازندران مانند: نوشهر، ساری و گلوگاه دستگاه‌های زباله‌سوز هم راه‌اندازی شده است، اما مردم باید در این بخش بسیار همکاری کنند تا از دور ریختنی هایی که به عنوان زباله نام می برند درآمد زایی کنند.
افرادی هستند که به عنوان خریداران ضایعات به درب منازل مردم می روند و در صورت تفکیک زباله ها، آنها می‌توانند بخشی از زباله‌ها را تبدیل به پول نقد کنند. زباله های تر، نیز می تواند تبدیل به کودهای گیاهی شود. پس دور ریختنی ها (زباله‌ها) می توانند با همکاری مردم و مسیولان از حالت تردید و معضل و بحران خارج و تبدیل به فرصت و حتی سرمایه ملی شوند و از خروج ارز نیز جلوگیری کنند.
در تولید بسیاری از وسایل زندگی می توان از مواد باز یافتی استفاده کرد و در بخش مواد اولیه نیز صرفه جویی و محیط زیست هم کمتر آلوده می شود.
متاسفانه برخی از افراد با همه تلاش هایی که رسانه ها در بخش فرهنگ سازی و ضرورت تفکیک زباله ها از درب منزل انجام می دهند اما باز هم همکاری نمی کنند و زباله‌های خانگی و نیز ماسک ها و دستکش های آلوده را در این شرایط خطرناک کرونایی و حتی نخاله های ساختمانی را در کنار جاده ها، ریل راه آهن و حاشیه و ورودی جنگل ها و رودخانه ها، رها می کنند و موجب آلودگی آب و هوا و تجمع حشرات، جانوران وشیوع بسیاری از بیماری ها می شوند. نمونه این کم توجهی، زباله های انباشته شده در ورودی جنگل روستای گله کلا علیا ساری است، که توسط اهالی و به ویژه افرادی که در حال ساخت و ساز در این منطقه هستند و نیز مسافران ریخته شده است. علاوه بر مردم، شورا ها و دهیاران در روستاها و شهرداری ها با جمع آوری به موقع زباله ها نقش مهمی در جلوگیری از انباشته شدن زباله ها در مکان های نامناسب و طبیعت خواهند داشت.
سکینه رضاییان؛ فعال حوزه اجتماعی
انتهای پیام /