زنان درباره زن در «سه‌نقطه»
هفدهمین شماره ماهنامه «سه‌نقطه (مکتوب طنز [+ جد] فارسی)» با پرونده‌ای با موضوع «زن» منتشر شده است و تمام نویسندگان این پرونده از زنان نویسنده‌اند.
به گزارش ایسنا، در معرفی این ماهنامه آمده است: این شماره با یادکردی از محمدرضا شجریان آغاز می‌شود. در این فصل احسان حسینی‌نسب، مریم حسن‌نژاد و فاطمه خسروانی از نسبت شخص و نسل‌شان با محمدرضا شجریان نوشته‌اند. «وجه مشترک خلوت منحصربه‌فرد ایرانیان معاصر»، «یادباد زنده‌رود» و «فقر صبر، فقر جنبه» عناوین سه یادداشت شجریانی سه‌نقطه‌اند.
همچنین پرونده «درباره زن» با این مطالب همراه است: مریم حسن‌نژاد در یادداشت «ماتیک‌نویسی الهه باروری روی آینه» زن تراز را از آدم و حوا تا به امروز، در طول تاریخ ایران و جهان بررسی می‌کند. «همه‌چیز جز خاموش کردن کولر» مریم نظام‌دوست هم تحلیلی است از نقش‌های گوناگونان زنان از ابتدا تا جایی که مقدور بوده و او در «شعر بی‌پروین، فیلمفارسی بی‌نادره، مجید بی بی‌بی» دنیای بدون زنان را تصویر کرده است. کوثر محبی با «امروز فقط هشت بار گفتی دوستت دارم» و تشریح عمقی مزایا و معایب زن بودن، فاطمه خسروانی با «اگر دکور اتاق صورتی بود، دختر است» و نگاهی ژرف به تقسیم‌بندی‌های زنانه و مردانه در جامعه، فاطمه کلهر با «بخشش لازم نیست، بلاکشان کنید» به آواتارشناسی و بیوشناسی بانوان در فضای مجازی، شیرین حسن‌نژاد با «خوشگلی دردسر دارد» که جستاری است بر چگونگی، چراهایی و کجاهایی خوشگلی، فاطمه فهیمی با «ای دختر یا همسر یا مادر تاریخ‌ساز» و پرداختن به تنی چند از زنانی که دنیا را عوض کرده‌اند، شیدا اعتماد در «داش اولاسان، آنا اولمویاسان» که تاملی است شخصی در مورد مادر و مریم فردی با «وقتی مامان گفت می‌خواهد اینفلوئنسر باشد» که روایت است از تلاش یک مادر برای سلبریتی‌گری از طریق فجازی، درباره زن و آن‌چه بوده، هست، آن‌چه نیست و آن‌چه با آن مواجه است نوشته‌اند. پرونده با مجموعه‌ای از عکس‌های طیبه دالایی و شرح‌هایی از زینب صمدی به پایان می‌رسد که چهره‌ها و نمایندگانی از جامعه زنان را روایت می‌کنند.
در بخش نیمخط هم، چهار یادداشت از نفیسه رحمانی می‌خوانید؛ «آسمان یک‌رنگ زن بودن» که روایتی است از بدبختی‌ها و خوشبختی‌هایی که یک زن ایرانی در طول زندگی‌اش می‌کشد، «باور کنید زن ایرانی یک چیزهایی می‌پوشیده» که تاریخچه حجاب را از زمان هخامنشیان تا امروز را بررسی می‌کند، «اسب را گم کرده‌ایم، پی نعلش می‌گردیم» که به واکاوی فمینیسم پرداخته و «برای رضای خدا هم که شده زن باشیم، نه عروسک فرنگی» که زنان نامدار دیروز را در کنار نمونه‌های مشابه امروزی معرفی می‌کند. تهرانشهر این شماره «سه‌نقطه»، در مبدأ با یادداشت «جای دنجی برای زندگی و رفاقت و عاشقی» از سعید مروتی در مورد شهرک شهرداری آغاز می‌شود، در تهران مرکز مریم حسن‌نژاد با «موبایل نبود، ناخن‌کار بود» از زنان در شهر و موقعیت‌های شهری نوشته است. ابراهیم افشار در «شهری که دوست می‌داشتم» با «قتل فجیع روزنامه‌فروش در میدان سپه» داستانی از تهران قدیم را روایت کرده است و محمدحسین افخمی هرچند در این مطلب هم هنوز پرسش علت نامگذاری خیابان جردن را بی پاسخ گذاشته اما با «خانم روباه شگفت‌انگیز» قسمت «داستان یک شهر» را در این شماره ادامه داده است. هفدهمین شماره ماهنامه «سه‌نقطه» با مدیرمسئولی امید مهدی‌نژاد، سردبیری مرتضی کاردر و مدیریت هنری محمد صمدی در 216 صفحه و با قیمت 40 هزار تومان عرضه شده است.
انتهای پیام