سادهانگاری به سبک اعراب

اعراب اخیراً بهجای تمرکز بر استراتژی مهار رژیم صهیونیستی بر استراتژی مهار مقاومت متمرکز شدهاند. به عبارت بهتر قاهره و دوحه راهحل انعقاد پیمان آتشبس را حذف حماس و نه مواجهه با خواستههای نامعقول رژیم صهیونیستی در مذاکرات دانستهاند.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- اخیراً برخی کشورهای عربی منطقه از جمله مصر و قطر که تاکنون در مذاکرات آتشبس غزه (بهعنوان واسطهگر) حضوری فعالانه داشتهاند در بیانیهای جمعی خواستار حذف حماس از معادلات حکمرانی منطقه شدهاند. در این سند هفت صفحهای که 17 کشور آن را امضا کردهاند، خواستههای مشترکی بهوضوح بیان شده و گفته شده است: «در چارچوب پایان دادن به جنگ در نوار غزه، حماس باید به حاکمیت خود در نوار غزه پایان دهد و با تعهد و حمایت بینالمللی، سلاحهای خود را به تشکیلات خودگردان فلسطین تحویل دهد.»
همچنین در این سند عملیات طوفانالاقصی در تاریخ 7 اکتبر سال 2023 میلادی نیز محکوم شده است. کشورهای امضاکننده این بیانیه در عین حال خواستار برداشتن گامهای مشخص برای پایان دادن به درگیری در منطقه شدهاند. آنها از جمله خواهان "حمایت از نیروی حافظ صلح سازمان ملل در این منطقه" و "آتشبس و آزادی اسرای صهیونیست" شدهاند.
سادهانگاری اعراب در برهه حساس و سرنوشتساز کنونی قطعاً به زیان آنها تمام خواهد شد. آنها بهجای تمرکز بر استراتژی مهار رژیم صهیونیستی بر استراتژی مهار مقاومت متمرکز شدهاند. به عبارت بهتر قاهره و دوحه راهحل انعقاد پیمان آتشبس را حذف حماس و نه مواجهه با خواستههای نامعقول رژیم صهیونیستی در مذاکرات دانستهاند.
نکته مهمتر اینکه اعراب در بیانیه اخیرشان خواستار ایجاد صلح و ثبات در منطقه شدهاند. قرینهیابی از این گزاره ادعایی چندان دشوار نیست: قطر و مصر تصور میکنند حذف مقاومت از صحنه فلسطین (که البته هیچگاه عملاً امکانپذیر نیست) پیشدرآمدی برای ثبات در منطقه غرب آسیا، خصوصاً فلسطین خواهد بود.
این در حالیست که تسلط مطلق رژیم صهیونیستی از طریق تشکیلات خودگردان بر غزه صرفاً منجر به تقویت خوی اشغالگری و توحش تلآویو خواهد شد. در اینصورت هیچیک از کشورهای عربی منطقه از بحرانهایی که به بهانههای گوناگون از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی خلق میشود ایمن نخواهند بود.
بحران زیست بودن ذاتی تلآویو و واشنگتن در منطقه و نظام بین الملل مسئلهای نیست که بتوان با حذف حماس از معادلات فلسطین رفع شود. بهتر است قبل از آنکه دیر شود کشورهای عربی سرنوشت خروج اسد از قدرت در دمشق و حضور حکومتی کاملاً همراه با واشنگتن را مشاهده کنند: جایی که بحرانهای امنیتی در سوریه نهتنها پایان نیافته بلکه شاهد تشدید و تعمیق آن به لایههای اجتماعی و قومیتی هستیم.