سامان می داند از «زیرخاکی» چطور طلا بسازد

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سامان در جدیدترین ساخته خود، با زبانی طنز به موقعیت فریبرز باغ بیشه شخصیتی که به هیچ چیز کاری ندارد مثل بسیاری از افراد جامعه، از همه ماجراهای جامعه پرت است، می پردازد. سامان ترجیح داد تا قصه اش که پرداختن به سیاست و تاریخ در برهه زمانی اوایل انقلاب است را با چنین کاراکتری پیش ببرد و همین موجب شد تا مخاطب میلیونی تلویزیون به این شکل ارتباط بهتری با سریال و شخصیت اول آن برقرار کردند.

سامان در این کار که بهتر است آن را درام مفرح بدانیم به خوبی ماهیت مستشاران نظامی، رژیم شاه و جریان نفوذ و گروهک های اوایل انقلاب را به نمایش گذاشت. ساخت چنین آثاری دشواری های خودش را دارد، زیرا پرداختن به سیاست و تاریخ آن هم با زبان طنازانه سخت است و باید سازندگان اثر، هوشمندانه به این ماجرا نگاه کنند و به آن بپردازند.

سریال با طنز موقعیت طراحی شد. معمولا در سال های اخیر مخاطب عادت به تماشای طنز کلامی کرده بود و کمتر شاهد طنز موقعیت جذاب از رسانه ملی بودیم، اما این اتفاق در سریال زیرخاکی افتاد. همچنین کارگردان سعی کرده با گرفتن بازی های طنازانه از بازیگران در صحنه های مختلف این مجموعه، این جنس از طنز را در سریال پررنگ و لعاب جلوه دهد.

سامان در این مجموعه غیرمستقیم و زیرپوستی با زبان طنز، حرف‌های مهمی از اتفاقات اوایل انقلاب را به نمایش درآورد. زیرخاکی از حاشیه به انقلاب نگاه می‌کند و این نقطه متمایز سریال است. مردمی را نشان می‌دهد که در آن دوران خیلی درک سیاسی نداشتند و آرام آرام در مسیر انقلاب قرار گرفتند. نمایش چنین صحنه‌هایی با زبان طنز قابل توجه و جذاب است برای نسل جدید که هیچ درکی از دوران انقلاب ندارند بسیار تاثیرگذار است و با زبان مفرح مسایل مهمی در این مجموعه بازگو می کند.

در این دست آثار (تاریخ معاصر) طراحی صحنه، لباس و گریم جزو ارکان تأثیرگذار است؛ این عناصر بر ماندگاری و باورپذیری سریال بسیار کمک می کنند. جمشیدی، صامتی، حجازی فر بازی های بدون نقص و جامعی را به نمایش گذاشتند؛ بدون تردید قدرت هدایت و بازیگردانی، کارگردان سریال را نشان می‌دهد.

فریبرز باغ بیشه به گونه ای طراحی شده که بیشتر یک کاراکتر است و به تیپ نزدیک نشد البته در بخش هایی از سریال لحظاتی فیگورهای اغراق آمیزی داشت که همین هم جزو کاراکتر او به شمار می آید و مخاطب آن را به خوبی پذیرفته است. فریبرز یکی از نقش‌های ماندگار پژمان جمشیدی است که در ذهن مخاطب ماندگار می شود.

ماجراها و موقعیت‌های نمایشی "زیرخاکی" به گونه‌ای پشت سر هم ردیف شده‌اند که تحول «فریبرز» منتج از اتفاقات درون و بیرون از خانواده (همجواری با توران یا آشنایی با حاج‌آقا مروت) و رخدادهای اجتماعی (همبند شدن با زندانیان سیاسی یا انقلاب اسلامی) صورت پذیرفت. بر این بستر، نویسنده سریال هوشمندانه دگردیسی اخلاقی و عقیدتی فریبرز را با جریانات مختلف هم مسیر کرده است. وقتی در بخش های پایانی سریال، مجموعه آثار باستانی کمیاب و کتب خطی نفیس به عنوان امانت به بزهکار سابق که روزگاری دفینه‌های ارزشمندی را از دل زمین بیرون می‌کشید، سپرده می‌شود، موقعیت بغرنج و پیچیده‌ای پیش می‌آید که از بار دراماتیک و البته اخلاقی بالایی برخوردار است. فریبرز در معرض امتحانی سخت به گنجی می‌رسد که مدت‌ها دنبالش بوده است. همین باعث شده شاهد تحول آرام و بدون اغراق فریبرز در مسیر سریال باشیم و سامان از تحول به شیوه فیلمفارسی و هندی پرهیز کرده است.

امیدواریم به زودی بتوانیم دغدغه های کارگردان را در قالب حوادث و اتفاقات دیگر در مسیر فصل دوم سریال شاهد باشیم.

چون در خبرها خواندیم که در صفحه اینستاگرام جلیل سامان کارگردان سریال "زیرخاکی" مطلبی منتشر شد که خبر از فصل دومی نامعلوم می‌دهد. چرا که این کارگردان نوشته است: «فیلمبرداری سریال "زیرخاکی" به دلیل کرونا متوقف شد و کمتر از یک ماه از فیلمبرداری آن باقی مانده است که ان‌شاءالله با فراهم شدن شرایط، انجام و پخش می‌شود».

انتهای پیام /