«سایه» سیاست

گروه سیاسی: امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به سایه؛ شاعر و پژوهشگر توانمند و سترگ ایرانی است؛ از آن دست از عاشقان ایران زمین که برای شناخت درون آن، باید بر شانه های غولی چون سایه قرار گرفت تا افق های درنوردیده شده ادبیات فارسی را در رخساره میهن به تماشا نشست.

هوشنگ امیر ابتهاج (1401-1306) حافظه زنده ی قرن گذشته بود. او شاهد رویدادهای بزرگ و کوچک بود. چه امیدها داشت، چه کامیابی ها که چشید و مشاهده کرد و چه ناکامی ها که درگیر و نظاره گرش بود.

او حافظه زنده قرن سپری مجسوب می شد. ابتهاج، شاهد دستگیری 53 نقر (1316)، ناظر اشغال ایران (1325-1320)، غائله آذربایجان و کردستان (1325-1324)، نهضت ملی و کودتا (1332-1329)، اختناق پس از کودتا و از دست دادن عزیزترین یاران، قیام پانزده خرداد (1342)، مبارزات مسلحانه (1355-1349)، انقلاب اسلامی 1357، وقایع خرداد 1360، جنگ تحمیلی، پدیده دوم خرداد 1376، رخدادهای 1388 و... بود.

این تحولات سیاسی، اندیشه او را همانند هر هنرمند مسئولیت شناس و خساسی، تحت تاثیر کم یا زیادی قرار داد و با نگاه دقیق، می توان، سایه های آشکار و نهان این فراز و نشیب های ملی را در اشعار «سایه» یافت، «سایه» ای که از نهایی ترین پلان های سیاسی باقی مانده از او در افکارعمومی، مشارکتش در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 است.

بیشتر بخوانید:

• وقتی رهبر انقلاب، ابتهاج را غافلگیر کرد!

• پیام تسلیت محمد خاتمی درپی درگذشت «سخن‌سرای بلندآوازه روزگار ما»

• دلنوشته سید حسن خمینی برای «سایه» / تویی که ندیده، می شناختمت...

21216