سفیر ایران در سازمان ملل: آتش بس غزه باید به راه حل پایدار تبدیل شود

امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل روز دوشنبه به وقت محلی در نشست شورای امنیت درباره فلسطین افزود: این امر مستلزم خروج کامل نیرو‌های رژیم اسرائیل، ارسال بی‌وقفه کمک‌های انسانی، و تدوین یک برنامه جامع بازسازی برای غزه است.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل اضافه کرد: عدم تمایل رژیم اسرائیل به عقب‌نشینی کامل و اصرار بر حفظ کنترل امنیتی بر غزه، این تلاش‌ها را تضعیف کرده و بی‌ثباتی را تداوم می‌بخشد. شورای امنیت باید موضعی متحد و قاطع در دفاع از تمامیت ارضی غزه اتخاذ کند.

ایروانی ادامه داد: علاوه بر این، جامعه بین‌المللی باید بر حفظ مأموریت آنروا و تأمین مالی پایدار و پیش‌بینی‌پذیر برای حمایت از پناهندگان فلسطینی اولویت دهد. همچنین، مقابله با افزایش خشونت‌ها در کرانه باختری، از جمله حملات شهرک‌نشینان، که تهدیدی جدی برای صلح و امنیت است، به اقدام فوری و قاطع نیاز دارد.

متن کامل سخنرانی امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد با موضوع «وضعیت در خاورمیانه، شامل مساله فلسطین» در روز دوشنبه به وقت محلی برابر با 20 ژانویه 2020 به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای رئیس.

از الجزایر بابت برگزاری این نشست مهم سپاسگزاریم. جمهوری اسلامی ایران این فرصت را غنیمت شمرده و این پیروزی بزرگ را به مردم شجاع فلسطین، به‌ویژه در غزه، و تمامی حامیان مقاومت فلسطین در سراسر جهان تبریک می‌گوید. دستیابی به توافق آتش‌بس در غزه نمادی از شجاعت، اتحاد، و استقامت مردم فلسطین است که رنج‌های بی‌پایان، از جمله نسل‌کشی و آوارگی اجباری، را تحمل کرده‌اند.

در این زمینه، مایلم به نکات زیر اشاره کنم:

اول، غزه همچنان در مرکز بحران انسانی عمیقی قرار دارد. این تراژدی، معیار‌های دوگانه، شکست‌های اخلاقی، و انفعال جامعه بین‌المللی و شورای امنیت را برملا کرد. جنایات رژیم آپارتاید اسرائیل تکان‌دهنده است: خانواده‌ها به‌طور کامل نابود شده‌اند، بیمارستان‌ها و مدارس تخریب شده‌اند، و زیرساخت‌های حیاتی از بین رفته‌اند. محاصره غزه، زندگی بیش از دو میلیون نفر را به یک مبارزه روزمره برای بقا تبدیل کرده است و آنان را از غذا، آب، دارو، و برق محروم کرده است. این اقدامات مجازات جمعی در ابعادی غیرقابل تصور است.

دوم، در حالی که آتش‌بس گامی خوشایند است، باید به یک راه‌حل دائمی و پایدار تبدیل شود. این امر مستلزم خروج کامل نیرو‌های رژیم اسرائیل، ارسال بی‌وقفه کمک‌های انسانی، و تدوین یک برنامه جامع بازسازی برای غزه است. عدم تمایل رژیم اسرائیل به عقب‌نشینی کامل و اصرار بر حفظ کنترل امنیتی بر غزه، این تلاش‌ها را تضعیف کرده و بی‌ثباتی را تداوم می‌بخشد. شورا باید موضعی متحد و قاطع در دفاع از تمامیت ارضی غزه اتخاذ کند. علاوه بر این، جامعه بین‌المللی باید بر حفظ مأموریت آنروا و تأمین مالی پایدار و پیش‌بینی‌پذیر برای حمایت از پناهندگان فلسطینی اولویت دهد. همچنین، مقابله با افزایش خشونت‌ها در کرانه باختری، از جمله حملات شهرک‌نشینان، که تهدیدی جدی برای صلح و امنیت است، به اقدام فوری و قاطع نیاز دارد.

سوم، جنایات فجیع رژیم اسرائیل در غزه، از جمله کشتار جمعی غیرنظامیان، تخریب زیرساخت‌های حیاتی، و آوارگی اجباری جوامع کامل، مصادیق نسل‌کشی، جنایات جنگی، و جنایات علیه بشریت هستند. چنین جنایاتی پس از آتش‌بس نباید نادیده گرفته شوند؛ باید حسابرسی و تعقیب قضایی انجام شود. تحقق عدالت و جلوگیری از تکرار این جنایات مستلزم پاسخگویی بی‌چون‌وچرا است. ضروری است که شورای امنیت نباید تحت تأثیر پروپاگاندای رژیم تروریستی اسرائیل که تلاش می‌کند توجه‌ها را از مسائل اصلی منحرف کند قرار گیرد و تسلیم نشود.

چهارم، رژیم اسرائیل باید به تعهد خود به آتش‌بس با لبنان پایبند باشد، فوراً به نقض حاکمیت لبنان پایان دهد و نیرو‌های خود را پس از 60 روز از توافق آتش‌بس از جنوب لبنان خارج کند. شورای امنیت باید موضعی قاطع اتخاذ کرده و بر اجرای کامل و دقیق توافق آتش‌بس نظارت داشته باشد. به‌طور مشابه، اشغال بلندی‌های جولان توسط اسرائیل نقض توافقنامه جدایی نیرو‌ها در سال 1974 و قطعنامه 497 سازمان ملل است که الحاق آن را غیرقانونی اعلام کرده است.

در نهایت، جنبش‌های مقاومت در سراسر منطقه پاسخی مشروع به دهه‌ها اشغال، تجاوز، و سیاست‌های توسعه‌طلبانه اسرائیل هستند. جمهوری اسلامی ایران بار دیگر حمایت قاطع خود را از حق فلسطینی‌ها برای دفاع از خود و مقاومت طبق حقوق بین‌الملل اعلام می‌کند.

سپاسگزارم.