سوت قطار؛ طرحی برای توسعه کردستان یا رقابت انتخاباتی 1400؟!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کردتودی، خبر شنیدن سوت قطار در استان تا سال بعد چند روزیست که در محافل رسانه ای داغ است قطاری که شاید چرخه تولید در استان را دوباره زنده کند فارغ از اینکه این رویداد می تواند در وضعیت زیربنایی استان تحولی شگرف ایجاد کند چرا که دسترسی به ناوگان ریلی یکی از شاخصه های اصلی توسعه زیربنایی محسوب می گردد و این رویداد نوید بخش تحول در استان است.

اما روی دیگر این تحول می تواند به گونه ای دیگر باشد چرا که آنچه از قرائن و شواهد این وعده برای استان در 1400 دیده می شود بیشتر رنگ و بوی انتخاباتی دارد آیا تیم تدبیر و امید استان به فکر تحول در زیرساختهای استان هستند یا به فکر آنند که این اتفاق را با حمایت رسانه های خود بیش از بیش بزرگ جلوه داده و آن را به نام خود ثبت کنند تا شاید با آن بتوانند اقبال عمومی و نظر برخی خواص را برای انتخابات آتی بدست آورند، هر چند تیم دولت کنونی در استان در طول این 7سال از عمر دولتشان کاری زیربنایی که بشود از آن حمایت کرد انجام نداده اند و قریب به اتفاق فعالیتهایشان روبنایی بوده شاهد این ادعا این است که از سالهای اول دولت، تئوریسینهای این تیم در استان به فکر حق آبه استان بودند هر چند که نفس کار بسیار ارزشمند بوده اما تا به این لحظه کارنامه ای قابل دفاع در این زمینه هم نداشتند و صرفا جلساتی با مصوباتی که قابلیت اجرائی نداشته، داشته اند که آن هم با پشتیبانی رسانه های تحت نظر خود بیش از بیش برای مخاطبان بزرگ جلوه داده اند، اما آنچه که قابل مشاهده است با آنچه این تیم بیان می دارند متفاوت است.

تیم تدبیر و امید استان قطاری نیمه جان با کارکرد تبلیغاتی نه توسعه ای را برای استان تدارک دیده اند و آنچه از گذشته به ذهن ما می آید آن است که این پروژه سال قبل و سال قبل تر از آن قرار بود افتتاح شود لذا این وعده قطعا تا پایان دولت کنونی یا به سرانجام نخواهد رسید یا آنکه به عنوان طرح نیمه تمام تحویل دولت بعد خواهد شد و این می تواند تنها ثمره سرنشینان قطار تدبیر و امید برای استانی گردد که از نظر شاخصه های زیرساختی در وضع اسفناکی به سر می برد.

نکته دیگر که در چنین طرحهایی حائز اهمیت است این است که معمولا در آغاز هر طرحی اثرات، مزایا، هزینه و فایده یک طرح را بررسی سپس اقدام به انجام آن طرح خواهند کرد توپولوژی استان کردستان به گونه ای است که توسعه خطوط ریلی با مشکلات بسیار می تواند همراه باشد و لذا هزینه تمام شده برای این طرح می تواند بسیار بیشتر از فایده آن باشد. همچنین ایجاد حمل و نقل ریلی جدا از مقوله فوق نیاز به مطالعاتی اساسی دارد برای مثال حمل ونقل ریلی می تواند به گونه ای حمل ونقل عمومی هم در بخش مسافر و هم در بخش کالا را به خطر بیندازد و باعث بیکاری ناوگان حمل و نقل عمومی شود، حتی می تواند به نحوی برحمل ونقل هوایی هم تأثیر گذار باشد.

آیا برای جلوگیری از این مشکلات تدابیری اندیشیده شده و مطالعاتی اصولی واساسی شکل گرفته یا خیر؟ لذا با این تفاسیر ای کاش مدیران استانی این همه سرمایه گذاری که بروی سراب قطار می کنند را به واحدهای تولیدی که راکد و نیمه فعال هستند اختصاص می دادند تا با این کار هم در راستای تحقق شعار سال و فرمایشات مقام معظم رهبری گام بر می داشتند و هم به تبع آن رقم بیکاری استان را بهبود بخشیده و پایین می آوردند و نتیجتا شاید با این رویکرد وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم بهتر شود تا اینکه برروی قطاری سرمایه گذاری کنند که اگر هم صدای سوتش به استان برسد باز هستند عامه مردمی که اثرات و مزایایی آن را شاید تا سالهای سال برروی زندگی خود نبینند و درک نکنند چون که تفکر توسعه ای به این معنا هنوز در استان نهادینه نشده و زیرساخت هایی را لازم دارد که در حال حاضر استان ما در الفبای این تئوری و رویکرد مانده است.

پس لطفا در تصمیمات استانی منافع عامه مردم را نیز در نظر بگیرید و رویکرد مردمی توسعه را سرلوحه قرار دهید تا شاید شاهد تحولاتی در سال آخر دولت تدبیر و امید در استان باشیم.

یادداشت از کنعان صالحی

انتهای پیام /