سکوت میان هیاهو
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زینب مهدوی؛ این روزها که پنجره نقل و انتقالات دولت سیزدهم باز است و تقریبا هر روز اخبار انتصابات معاونت ها و سازمان های مرتبط با قوه مجریه منتشر میشود؛ نزاع های حاشیه ای هم بالا گرفته است. اگر آن دسته از افرادی که به خاطر سهم خواهی هیاهو میکنند را کنار بگذاریم؛ دولت آقای رئیسی باید بتواند انتخاب هایش را برای مردم تبیین کند چرا که گام های ابتدایی برای شکل...
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زینب مهدوی؛ این روزها که پنجره نقل و انتقالات دولت سیزدهم باز است و تقریبا هر روز اخبار انتصابات معاونت ها و سازمان های مرتبط با قوه مجریه منتشر میشود؛ نزاع های حاشیه ای هم بالا گرفته است. اگر آن دسته از افرادی که به خاطر سهم خواهی هیاهو میکنند را کنار بگذاریم؛ دولت آقای رئیسی باید بتواند انتخاب هایش را برای مردم تبیین کند چرا که گام های ابتدایی برای شکل گیری یک تصویر مطلوب از دولت در ذهن جامعه بسیار موثر است.
متاسفانه رویهای که دولت در انتشار اخبار انتصابات پیش گرفته، در اغلب موارد، مانند خبر انتصاب معاون اول یا روند های دیگری که اتخاذ کرده اند، مسیرهایی فرسایشی هستند که ذهن مخاطب را خسته و گیج و افراد دغدغهمندتر را ناامید و بیتفاوت میکنند. اینکه ابتدا یک نام در فضای مجازی مطرح کنند، مخالفین و موافقین مدتی با هم دچار چالش شوند، سپس تکذیبیه و تکذیبیه دیگری و همین طور، مدتی سکوت خبری و در نهایت انتصاب قطعی. چنین روندی شاید یک مسکن مقطعی برای عبور از روی موج افکار عمومی باشد اما قطعا یک راه حل دائمی نیست چرا که به پرسش اذهان عمومی پاسخی نمیدهد، نسبت به آنها عمیق نمیشود و از سطح آن عبور میکند.
در صورت ادامه دار بودن یک چنین رویهای، با انباشت سوالات ذهنی مخاطب، از آنجا که بالذات انسان در جستجوی پاسخ است؛ شروع به تصویر سازی و پر کردن نقاط تاریک ذهنش با حدسیات و تحلیل های کوتاه و سطحی موجود در فضای مجازی میکند. در نتیجه آن منابع و تحلیلهای سطحی برای مردم تبدیل به مرجع فکری شده و در موقعیتهای جدیتر حرف دولت، هرچقدر هم درست باشد، برای جامعه فصل الخطاب نخواهد بود بلکه ممکن است آنرا دروغ نیز بپندارد. اهمیت مسئله اذهان عمومی برای دولت سیزدهم از آنجایی دو چندان میشود که جمعیت قابل توجهی از مردم طی سالهای گذشته بخشی از مسیر دورافتادن از حاکمیت را رفتهاند و امروز میبینیم هر مسأله کوچکی حتی شایعه بسته شدن شیرینی فرانسه و یا تعطیل شدن رشته بازیگری هنرستان سوره تبدیل به یک بحران میشود.
ولیکن اکنون یک امیدی نسبت به شرایط جدید در بین توده مردم شکل گرفته، فرصتی که در اختیار آقای رئیسی قرار داده شده و ایشان باید آن را مغتنم شمرده، پرورش داده و به بقیه جامعه تعمیم دهند. اما بی توجهی به این امید موجب آسیب دیدن پشتوانه مردمی نظام میشود. دولت مردمی میبایست به مردم اعتماد کند، آنها را غریبه نپندارد و به همه مسائل با دید امنیتی نگاه نکند. نسبت به مسائل، مخصوصا آن قسم مواردی که افکار عمومی نسبت به آن حساس شده اند با صداقت به مردم توضیح دهند.
مردم حق دارند بدانند با حضور افراد متخصص و صاحب نظر در حوزه هسته ای چرا وزیر راه پیشین عهده دار این مسئولیت میشود! چگونه و طی چه پروسه ای در حالی که خانم یاوری در جلسه با رهبری حضور داشتند، و یک هفته افکار به سمت ایشان بوده، ناگهان نام خانم خزعلی نهایی میشود! به کدام دلیل محکمه پسند قاضی زاده هاشمی که متخصص حوزه سلامت است از بنیاد شهید سر در میاورد! یا چگونه چندین وزارت خانه به آقای زاکانی آنهم از جانب رئیس مجلس پیشنهاد میشود و ایشان در نهایت شهرداری تهران را انتخاب میکنند! گرچه معتقدیم صرف ارتباط تخصصی فردی با یک موضوع از او یک مدیر لایق نمیسازد.
چه بسا افرادی خارج از تخصص مستقیم در یک حرفه، نسبت به برخی اهالی آن تخصص، توان مدیریتی بهتری را به اجرا بگذارند. ولیکن حتی همین توضیحات و روند بررسی گزینه های موجود و فاکتور های موثر در رسیدن به گزینه نهایی باید برای مردم شرح داده شود. در غیر این صورت چندان حرجی نیست که شایعاتی حول این گونه انتصابات مطرح شود. بعلاوه ما در نظام اسلامی قائل به رشد مردم هستیم. یکی از وسایل پرورش مردم، اعتماد و تبیین مواضع حاکمیت برای آنهاست. توضیح برنامه افراد در قالب آیتم های تلویزیونی، پخش مناظره مخالفان و موافقان طرح و افراد از طریق صداوسیما، آنهم نه به شکل فرمالیته و سطح نازلی چون رای اعتماد وزرا، میتواند هم مردم را امیدوار کند و هم آگاهی سیاسی آنها را افزایش دهد. چنین جامعه ای میتواند در شرایط ویژه از روی آگاهی و شناخت مسیرش را انتخاب کند و در برخی بزنگاه های حساس در کنار حاکمیت باشد.
زینب مهدوی _ مسئول واحد سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفا منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.