شمسایی: تمام اتفاقات عجیب عالم برای من رخ داد / به فوتسال ادای دین کردم
تهران - ایرنا - سرمربی تیم ملی فوتسال ایران با حضور در خبرگزاری جمهوری اسلامی در خصوص موضوعات مختلفی صحبت کرد.
به گزارش ایرنا، تیم ملی فوتسال ایران چندی پیش برای سیزدهمین بار قهرمان جام ملت‌های آسیا شد تا دوباره قدرتش را به رخ حریفان بکشد. این تیم باید خود را برای جام جهانی ازبکستان که شهریورماه امسال برگزار می‌شود، آماده کند. این قهرمانی این بار با هدایت مرد شماره یک فوتسال ایران، وحید شمسایی به دست آمد.
در همین راستا وحید شمسایی با حضور در خبرگزاری جمهوری اسلامی پاسخگوی سئوالات خبرنگاران ورزشی ایرنا بود.
وی در بخشی از این گفت‌وگو گفت: یک روز جام قهرمانی کنار فیلیپه اسکولاری سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال برزیل بود و کلی از خبرنگاران به او گفتند که شما بازی را در پنالتی بردید، مثل برزیلی‌ها بازی نکردید و کلی انتقاد دیگر. اسکولاری پس از این انتقادات گفت که سوالات شما به پایان رسید؟ پس این جام چیست؟
شمسایی با بیان اینکه در دیدار فینال مقابل تایلند روی کارهای تیمی گل زدیم، تصریح کرد: این تازه فینال بود و من دیگر کاری به بازی‌های دیگر ندارم. من در تیم ملی مهمان هستم. نه چیزی پهن کردم، نه به کسی وصل هستم و نه دوست دارم به کسی وصل باشم. خدا بنده‌هایش را دوست دارد و آنها را نگاه می‌کند. وقتی او می‌بیند بعضی از آدم‌ها می‌خواهند یک نفر را خلع سلاح کنند، خدا وارد عمل می‌شود.
سرمربی تیم ملی یادآور شد: اگر کسی را می‌خواهید نفرین کنید، بگویید مربی شود. بازی کردن به این شکل است که شما تنها خودتان را می‌بینید اما وقتی مربی هستید، 85 میلیون آدم روی شانه شما نشسته است. در تیم ملی ُمهری پای اسم کسی نزدم تا او همیشه باشد اما قاعدتا 60 تا 70 درصد تیم ملی در جام جهانی با همین نفرات تیم ملی در آسیا باید یکی باشد.
وی با اشاره به اینکه الان سرمربی تیم ملی نیست یادآور شد: خدمت آقای مهدی تاج و احسان اصولی می‌گویم. سر اینکه یک سال تیم نایب قهرمان بود، در مورد قرارداد هیچ چیزی نگفتم و اصلا آن را نگاه هم نکردم اما حالا قضیه فرق می‌کند.
مشروح کامل این مصاحبه را در زیر می‌خوانیم.
خیلی صریح می‌پرسم. منتقدان اعتقاد دارند که تیم ملی فقط با تکیه به تکنیک بازیکنانش بازی‌ها را در جام ملت‌ها پیش می‌برد. جواب شما چیست؟
من نمی‌خواهم در مورد منتقدان صحبت کنم و فقط دارم در مورد شکل و شمایل تیم خودم حرف می‌زنم. این موضوع را بارها در جلسات فنی گفتم؛ یک روز جام قهرمانی کنار فیلیپه اسکولاری سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال برزیل بود و کلی از خبرنگاران به او گفتند که شما بازی را در پنالتی بردید، مثل برزیلی‌ها بازی نکردید و کلی انتقاد دیگر. اسکولاری پس از این انتقادات گفت که سوالات شما به پایان رسید؟ پس این جام چیست؟
در جام ملت‌های 2022 آسیا در کویت همه تیم‌ها را با اختلاف بردیم اما در فینال به ژاپن باختیم. یا باید از نظر فکری و دیدگاهی خودمان را به سطح اول دنیا نزدیک کنیم یا اینکه اندر خم یک کوچه باشیم و قصه بگوییم. یا سطح کیفی مسابقات و پیشرفت آسیا و سطح بازی‌های لیگ قهرمانان فوتسال اروپا را نمی‌بینیم یا خودمان را به خواب زدیم. اگر به کار تاکتیکی بخواهید دل ببندید، به دنبال برتری عددی هستید. ما یک داشته داریم و آن هم این است که بازیکن ما می‌تواند به راحتی یار مقابل را دریبل بزند. من بیایم دست و پای او را ببندم؟ نه، ما از داشته‌هایمان استفاده می‌کنیم. همین کاری که بارسلونا با بازیکنانش می‌کند. بعد هم شما گل‌های ما را در جام ملت‌های آسیا ببینید. شما کدام گل را می‌بینید که مثلا بازیکن ما یار مقابل را برداشته و گل زده است؟ البته یک بازی مثل بحرین بود که همه می‌خواستیم گره‌گشا باشیم و آن اتفاق رخ می‌دهد. وقتی با بحرین هم‌گروه شدیم، این تیم را از همه تیم‌ها پایین‌تر دیدیم و آنجا گفتم که من مقصر هستم. در دیدار فینال مقابل تایلند روی کارهای تیمی گل زدیم. این تازه فینال بود و من دیگر کاری به بازی‌های دیگر ندارم. نمی‌توانم با حرف این و آن کارم را جلو ببرم. آن هم با کسانی که خودشان در این قالب با بازیکنان همین مسیر را داشتند. ولی یک فرقی داشته است؛ من این اعتماد را به بازیکن داشتم اما شاید آنها این اعتماد را نداشتند.
فشارهای در طول بازی‌ها به کادر فنی و به برخی بازیکنان از داخل کشورمان وارد شد. دلیل این موضوع چه بود؟
بزرگ شدن به راحتی به دست نمی‌آید. باید با هر سختی مبارزه کنید. وقتی من یک جوان را به تیم ملی می‌آورم و پای او می‌ایستم، او هم باید پای انتقادات بایستد. دوستان در حق من محبت داشتند؛ از روز اول مسابقات، در داخل آن و بعد از آن هم پیام‌های تبریکی بود که از سوی همان افراد برای من ارسال می‌شد. من این تناقض را متوجه نمی‌شوم. برخی از این افراد جلوی شما یک جور هستند و پشت شما به گونه‌ای دیگر. اما من همه را دوست دارم. من در تیم ملی مهمان هستم. نه چیزی پهن کردم، نه به کسی وصل هستم و نه دوست دارم به کسی وصل باشم. بازیکنانم در آن فشار فداکارانه بازی کردند و دستشان درد نکند. افراد بدانند که چرخه زمانه خوب می‌چرخد.
این قهرمانی انگار با قهرمانی‌های قبلی تفاوت و بازتاب زیادی داشت. دلیل آن چه بود؟
خدا بنده‌هایش را دوست دارد و آنها را نگاه می‌کند. وقتی او می‌بیند بعضی از آدم‌ها می‌خواهند یک نفر را خلع سلاح کنند، خدا وارد عمل می‌شود. در زمان بازی‌های ما، هیچ رشته‌ای در بخش بین‌المللی فعالیت نداشت و این هم شانس من و مجموعه‌ام بود. شاید نگاه ویژه به فوتسال بعد از آن ناکامی دوره قبل، ایجاد شده بود و من دوسال پیش معذرت خواهی کردم که بدون جام برگشتیم اما حالا به مردم گفتم که ممنونم مرا دو سال تحمل کردید تا با جام برگردم. شاید سختی بازی‌ها و میخکوب شدن مردم باعث شده بود تا این قهرمانی بیشتر دیده شود. شاید به این دلیل بود که بسیاری چه به صورت تفننی و چه به صورت حرفه‌ای فوتسال بازی می‌کنند. این لطف خدا بود که نصیب ما شد تا این قهرمانی خیلی دیده شود. در خانه‌ها، در خیابان‌ها و خیلی از دوستان ورزشی، هنرمندان و خیلی از مقامات عالی رتبه که با من تماس داشتند، پیگیر بازی‌ها بودند و من خدا را شکر می‌کنم که این قهرمانی به این شکل دیده شد.
بارها در زمان بازیگری، قهرمان آسیا شدید اما این بار در سمت سرمربی توانستید به این امر دست پیدا کنید. تفاوت آن در چیست؟
اگر کسی را می‌خواهید نفرین کنید، بگویید مربی شود. بازی کردن به این شکل است که شما تنها خودتان را می‌بینید اما وقتی مربی هستید، 85 میلیون آدم روی شانه شما نشسته و یک کشور دارد به عملکرد شما نگاه می‌کند. تفسیر این دو جایگاه خیلی متفاوت است. در زمان بازی وقتی قهرمان می‌شدم و یا اینکه آقای گل یا بهترین بازیکن می‌شدم، دوست داشتم زودتر به کشورم برگردم و ببینم آنجا چگونه من را تحویل می‌گیرند اما در مربیگری وقتی قهرمان شدیم، انگار همه چیز خیلی سریع تمام شد. انگیزه این دو تفاوت دارد و شاید تفاوت آن در استرس آن باشد.
شما با شعار جوانگرایی وارد تیم ملی شدید. چند درصد به این هدف رسیدید؟
من این هدف را در دو موضوع متفاوت می‌بینم. شخصی گفته بود این تیم چه جوانگرایی کرده است. من گفته بودم که 7 یا 8 بازیکن را زیر 27 سال می‌برم که این کار را کردم. مسلم اولاد قباد و سالار آقاپور مصدوم را بردم و ریسک بزرگی روی این دو بازیکن کردم. در ابتدا بحث این بود که اصلا این دو بازیکن از اسپانیا می‌آیند یا نه و بعد از آن هم بحث این بود که اصلا به بازی‌ها می‌رسند یا نه.
در دوره قبلی تنها 4 بازیکن بودند که بازی‌های بین‌المللی را ندیده بودند که این طیف را من آوردم. در این دوره هم 5 بازیکن دیگر آوردم که بازی‌های بین‌المللی را ندیده بودند. این دو طیف را من آوردم. حالا می‌خواهند اسم این کار را بگذارند پیرگرایی یا هر چیز دیگر. من می‌خواهم بگویم که بازیکنان جدید آمدند. نسبت به جام جهانی قبلی هم یک اختلاف چند ساله بود. به نظرم این مسیر باز شده و بازیکنان می‌توانند دیده شوند. 28 بازیکن در تورنمنت بازی کردند، نه اینکه فقط اسم آنها باشد. آن‌هایی که بهتر بودند، ماندند و چندین مصدوم هم دادیم.
تیم ملی تا جام جهانی چه تغییراتی به خود می‌بیند.
وقتی رقابتی وجود نداشته نباشد و بازیکن خیالش از بودن راحت باشد، آن تیم ضربه می‌خورد. من توقعم از برخی بازیکنان خیلی بالاتر است. من مُهری پای اسم کسی نزدم تا او همیشه باشد اما قاعدتا 60 تا 70 درصد تیم ملی در جام جهانی با همین نفرات تیم ملی در آسیا باید یکی باشد.
در کادر فنی تغییراتی داریم؟
از وقتی آمدم، به جاهای مختلفی رفتم و درگیر بودم اما در این هفته باید یک جلسه با کادر فنی داشته باشم. باید ببینیم از همدیگر چه می‌خواهیم. اگر خللی باشد، به فدراسیون اعلام می‌کنیم، اگرم نه که نه. البته یک ولی دارد و آن هم این است که من امروز مربی تیم ملی نیستم.
می‌خواستم به این بحث برسم که خودتان زودتر گفتید. بحث تمدید قراردادتان به کجا رسیده است؟
اگر یک جایی من کاری از دستم برنیاید و بمانم، گناه بزرگی کرده‌ام. در این صندلی‌ها آنقدر آدم آمده و رفته است. من به جایی خودم را قفل و زنجیر نزدم. من یک زمانی بازیکن تیم ملی بودم و حالا هم سرمربی آن هستم. هر آنچه دارم از این رشته است و دارم به آن ادای دین می‌کنم. عزت من از این رشته بوده و از این بابت خدا را شکر می‌کنم.
الان سرمربی تیم ملی نیستم. قراردادهای فدراسیون به این شکل است؛ از یک فروردین تا 20 اسفند. از 29 اسفند تا الان به عشق رشته‌ام، کشورم، مردم و فدراسیون ایستادم و کارم را کردم. مشکلات درون خانوادکی را یک بار هم بیرون نبردم. آدم در خانه به مشکل می‌خورد اما قرار نیست همسایه آن را بفهمد. تا الان هرچه از فدراسیون فوتبال خواستیم، آن را انجام داده و دست آنها و کمیته فوتسال درد نکند اما از الان و از زمانی که به ایران آمدیم، داریم زمان را از دست می‌دهیم. اگر در این باد بخوابیم، گردباد آن یک کاری می‌کند تا ما نفهمیم کجا هستیم.
این تیم تا جام جهانی باید حداقل 4 بازی سطح بالا داشته باشد؛ یعنی با تیم‌های رنکینگ یک دنیا. اصلا برویم ببازیم. فرانسه برزیل را برد. باید اردوهای کاملا حرفه‌ای و فنی داشته باشیم. زمان چهارساله جام جهانی برای ما شد دو ساله. یعنی من مربی‌ای هستم که تمام اتفاقات عالم برای من رخ داده است. اگر این اتفاقات را بنویسم، شاید هزار بار چاپ مجدد شود. در ایران ما هیچوقت آرام و قرار نداشتیم. من از بچگی به این شکل بودم و به همین دلیل مردمی هستیم که خیلی راحتیم. پرواز ما در اینجا لغو شده بود و ما نزدیک بود همه چیز را از دست بدهیم اما در اینجا به ما می‌گفتند کسی به شما کار ندارد و می‌خندیدند. آدم‌های با وجودی هستیم اما داستان من غم انگیز است؛ با سه رییس فدراسیون صحبت کردم، پروازها لغو شد، سه نفری مصدوم می‌شدند، همه دوست داشتند لژیونر داشته باشند اما برای ما آنها را نمی‌دادند تا استفاده کنیم. این گوشه‌ای از مشکلات تیم ملی در دوران مربیگریم است.
خدمت آقای مهدی تاج و احسان اصولی می‌گویم. سر اینکه یک سال تیم نایب قهرمان بود، در مورد قرارداد هیچ چیزی نگفتم و اصلا آن را نگاه هم نکردم اما حالا قضیه فرق می‌کند. من هم گفتمان دارم و باید با این افراد صحبت کنم. تا الان همه چیز خوب بوده و گناه است اگر بگوییم بد بوده اما از این به بعد باید دیدگاه متفاوتی داشته باشیم.
با توجه به اینکه گفتید باید با تیم‌های رنکینگ یک دنیا بازی کنیم، این یعنی به تورنمنت‌های آسیایی نمی‌رویم؟
الان فکر می‌کنم که تورنمنت کافا را پیش رو داریم، ولی ما دیگر نباید در این تورنمنت‌ها شرکت کنیم. به لحاظ رنکینگ و قرعه‌کشی جام‌جهانی که تیم ملی فوتسال ایران با تیم‌های آسیایی هم‌گروه نمی‌شود. پس دلیلی وجود ندارد که بخواهیم با تیم‌های آسیایی قبل از جام جهانی بازی کنیم. گویا احسان اصولی صحبت‌هایی را با فوتسال برزیل انجام داده است. اصلا شرط ما این بود که در تورنمنت حضور پیدا کنیم و برزیل برای بازی دوستانه به کشور ما سفر کند.
جام‌ملت‌های آسیا شگفتی‌های زیادی داشت، در جام جهانی هم شگفت‌زده خواهیم شد؟
من یک مثال برای شما بزنم. تیم ملی فوتبال مراکش موفق شد در جام جهانی 2022 قطر جز 4 تیم برتر قرار بگیرد. حالا شما نگاه کنید که در فوتسال نیز چقدر پیشرفت داشته‌اند. به نظر من اگر بدشانس نباشند، به فینال جام‌جهانی فوتسال می‌رسند. همانطور که من قبل از جام ملت‌ها به دوستانم گفته بودم که ژاپن رنگ فینال را نمی‌بیند و همه به من خندیدند ولی دیدید که در مرحله گروهی حذف شدند.
فوتبال تاجیکستان در جام ملت‌ها عملکرد خوبی داشت و با بدشانسی نتوانست به نیمه نهایی صعود کند، آنها در فوتسال نیز موفق شدند برای اولین‌بار به جام جهانی صعود کنند. دیگر گذشته‌ای که در آن حضور داشتید، تمام شده است. افغانستان به جام جهانی آمده است. ما اگر 3 بر صفر کویت را شکست می‌دادیم افغانستان از مرحله گروهی حذف می‌شد. من در همین‌جا با صدای بلند اعلام می‌کنم که ما قبل از بازی با بازیکنان این قول را داده بودیم که هرکاری لازم باشد انجام می‌دهیم تا افغانستان به مرحله حذفی صعود کند چون سرمربی ایرانی داشتند. موفق شدیم 4 بر صفر کویت را مغلوب کنیم و افغانستان به عنوان تیم دوم صعود کرد.
اگر به جایی برسیم که ذهن برنده داشته باشیم، قطعا به مراحل بالاتری صعود می‌کنیم. ما باید به این نتیجه برسیم که همه چیز تغییر کرده و فوتسال جهان پیشرفت کرده است. وقتی ژاپن در مرحله گروهی حذف می‌شود، دیگر شگفتی نیست. اگر ژاپن در مرحله حذفی کنار می‌رفت می‌شد اسمش را شگفتی گذاشت. من در جلسه میتینگ AFC نیز گفتم که این دیگر اسمش شگفتی نیست. این پیشرفت سایر تیم‌های دیگر است. به همکارانم هم گفتم که خواهش می‌کنم کمی در رابطه با سطح اول فوتسال مطالعه کنید. 6 بازیکن فرانسه در حال حاضر با زمان بازی بالا در سطح یک فوتسال دنیا بازی می‌کنند. شما فینال اروپا را نگاه کردید؟ چند بازیکن تاپ دنیا در چهار تیم نهایی اروپا حضور داشتند؟ زمان بازی آنها را با زمان بازی بازیکنان ما مقایسه کنید. تیم‌هایی مثل فرانسه، مراکش و اوکراین پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشتند. اوکراین به عنوان تیم اول اروپا به جام جهانی صعود کرد.
در جام جهانی اسم‌های جدید مثل نیوزلند می‌شنوید. شما فکر می‌کنید آنها چیزی بلد نیستند اما تلاش کردند و پیشرفت خیلی خوبی داشتند. هلند سال 1992 جام جهانی بوده اما حالا دوباره برگشته است.
برای اولین بار رنکینگ رسمی فیفا اعلام شد و ما چهارم شدیدم. این فشار را روی تیم ما زیادی می‌کند؟
ای خدا تو چقدر بزرگ هستی. ما وقتی در رتبه هفتم قرار داشتیم فشارها زیاد بود، در رتبه ششم قرار گرفتیم فشار روی ما بود، چهارم می‌شویم فشار روی ما است! قهرمان نمی‌شویم فشار بر روی ما است! قهرمان می‌شویم فشار روی ما است! همسرم به من گفت تو زمانی که بازی می‌کردی، اینجوری بودی، الان که سرمربی شدی نیز باز همان شکل هستی.
وقتی من گفتم ادای دین کردم، بلوف نزدم. من برای فوتسال زانو دادم، مچ دادم، کمر دادم و آنژیوی قلب نیز شده‌ام. ولی عاشق فوتسال هستم. طرف بغل پا نمی‌زده اما صدقه‌سری لطف خدا به یک جایی رسیده است اما ما می‌شویم شمر و همه می‌شوند اصحاب امام حسین (ع). من اگر می‌گویم ادای دین، چون که در فلسفه این رشته مدیون هستم. هر آنچه اتفاق برایم افتاده راضی‌ام به رضای خدا و همیشه شکر می‌کنم. همین چند روز پیش در کربلا به رفیقم گفتم که ما در بدترین جام ملت‌ها قهرمان شدیم اما انگار قهرمان المپیک شدیم. عزت را آن بالایی می‌دهد؛ می‌گوید می‌خواهید بزنیدش؟ بزنید، می‌گوید می‌خواهید از رویش رد شوید؟ رد شوید اما یک‌دفعه می‌بینید فیفا رنکینگ را اعلام کرده و ایران را در جایگاه چهارم قرار داده است. این کار من نیست بلکه زحمت مربیان و بازیکنانی است که از سال 1992 تا 2024 زحمت کشیدند. این قهرمانی متعلق به همه جامعه فوتسال است. قطار این رشته در حال حرکت است و آدم‌های بزرگ‌تر از من هم بودند، هم هستند و هم خواهند بود.
سبک دروازه‌بانی جدید به آسیا هم رسید. چرا ما این سبک را دنبال نمی‌کنیم؟
این موضوع دست من نیست. تمرینات من در طول سال، در فیفادی بوده یعنی 8 تا 10 روز. این سبک جدید باید از پایه شکل بگیرد. اعتماد مربیان به این کار باید در باشگاه‌ها به وجود بیاید. هر چقدر که تیم ملی قوی باشد، برمی‌گردد به باشگاه‌ها که بازیکنان در آن شاغل هستند. من ممنون باشگاه‌هایی هستم که خوب بازیکنان را تربیت کرده‌اند. اگر باشگاه‌ها نباشند، تیم ملی وجود ندارد. در حال‌حاضر تیم ملی ازبکستان به نحو احسن دارد این کار را انجام می‌دهد. گلر این تیم در لیگ قزاقستان بازی می‌کند و مربی او مثل مربی لوپز است. در آنجا این سبک را کار می‌کنند.
سوال من از دوستان فوتسالی این است که وقتی گلر ازبکستان، جلو می‌آمد، تیمشان چه سبکی بازی می‌کرد. این تیم تاکتیک ردوندو را می‌زد. اصولا این ردوندو باید با 4 نفر باشد ولی اینکه ازبکستان با دو نفر این کار را انجام می‌دهد، یعنی دارد از یک سبک جدید رونمایی می‌کند. تیم آنالیز ما بالای 5 ساعت وقت گذاشتند که فقط گلر ازبکستان را از کار بیاندازیم. ما گل‌هایی که از ازبکستان دریافت کردیم در لحظات غیر قابل پیش‌بینی بود و این موضوع نشان می‌دهد فوتسال ازبکستان پیشرفت کرده است. این دست من نیست. باقر محمدی وقتی در بازی تایلند سرتوپ زد، من گفتم که به او 5 سکه بدهم چرا که جرات این کار را داشت. حالا اگر این کار را در زمین حریف کند، من یک سفر کربلا به او می‌دهم. البته نباید برود توپ را به تیم حریف بدهد. این کارها را باید باشگاه‌ها انجام دهند.
البته دروازه‌بان‌های ما عملکرد خیلی خوبی در بخش دفاعی داشتند. باقر محمدی هم به عنوان بهترین گلر تورنمنت انتخاب شد.
توقع من از باقر محمدی بالاتر از این حرفهاست. مبارک محمدی باشد که بهترین دروازه‌بان آسیا شد اما او خیلی قوی‌تر از این حرفهاست. سعید مومنی یک بازی برای ما بازی کرد و فوق‌العاده بود. اما توقع من از باقر بالاست چون می‌دانم چه داشته‌ای دارد. البته باید بداند که جایگاه ثابتی ندارد و باید تلاش کند. باقر محمدی در تورنمنت‌های قبلی در برزیل و تایلند عین یک ستون و دیوار بود و توقع من از او بیشتر است.
بحث‌هایی در مورد حمید مشیری، یکی از اعضای کادرفنی شما به وجود آمد. در این مورد توضیح می‌دهید.
زمانی یکی دوست شماست، می‌گویید من به خاطر رفاقت با او یک کاری برایش می‌کنم اما یک موقعی یک نفر برایت چهار، پنج کار مختلف می‌کند و می‌شود آچار فرانسه؛ دیگر آن موقع رفاقت نیست. من از همه بیشتر به حمید مشیری گیر می‌دهم. حمید چند کار مختلف برای ما می‌کند. او رابط بین من و بازیکنان تیم ملی است. همه بازیکنان عاشق او هستند. وقتی مشکلی پیش می‌آید، او این مشکل را برای بازیکنان حل می‌کند. حمید قوت قلب تیم است. اگر قرار بود کسی را ببرم، خانواده‌ام را می‌بردم. مشیری کار بلد است. حالا دوستان اگر کسی را در حد او ندارند، این هم لطف خدا به من است. تمام کارهای آنالیز را شهاب سفال‌منش با دستگاه و خیلی حرفه‌ای انجام می‌دهد، با دیگر افراد کادر همه کارها را انجام می‌دهیم و ارنج تیم را می‌چینم اما شب که می‌شد، تازه بحث فنی من با مشیری شروع می‌شد. دوستان عزیزم، حمید خیلی قوی‌تر از شماست، این را بدانید. او اگر کاربلد نبود، جایی در تیم ملی نداشت. من کسانی را می‌برم که کار انجام دهند. همانطور که سفال‌منش، سیامک داداشی و اصغر قهرمانی کار انجام می‌دادند. من هر شب بیرون رفتم اما بیرون من لابی هتل بود. خدا را شاهد می‌گیرم که من و کادرم یک خیابان تایلند را هم ندیدیم. فقط سوار اتوبوس شدیم و به تمرین، سالن بازی و فرودگاه رفتیم. مشیری کارش را انجام می‌دهد و جایگاهش ویژه است.
وحید شمسایی و حمید مشیریتیم ملی در این دوره خیلی متحد بود. دلیل آن چه بود؟
دو سال است که سرمربی تیم ملی هستم و هرجایی که رفتیم، فضای تیم خیلی رفاقتی بوده است. من از همه کار می‌خواهم و شوخی ندارم اما خارج از تمرین و بازی رفاقت می‌کنم. یک تیم اگر می‌خواهد برنده باشد، باید اول باهم رفیق باشند. اگر بخواهد خدشه‌ای به تیم وارد شود و کسی به فقط به فکر خودش باشد، بزرگترین آنها را کنار می‌گذارم. خدا را شکر اعضای تیم خیلی باهم رفیقند.
بعد از قهرمانی با خانواده به کربلا رفتید. در آنجا چه بازخوردی از مردم داشتید؟
از همین ایرنا تا خانه خدا هم اگر سینه‌خیز بروم، نمی‌توانم لطف خدا را جبران کنم. بعد از آن هم نمی‌توانیم الطاف اهل بیت (ع) را جبران کنیم. وظیفه من این بود که به پابوسی آنها بروم. هر آنچه وحید شمسایی دارد، از اهل بیت (ع) است. قشنگ است که بدانی رزقت از کجا می‌آید. هر کسی هم بگوید نیست، خودش ضرر کرده است. من گرفته‌ام.
سخن پایانی.
من هر کاری در ورزش می‌کنم، برای مردم ایران است. اگر این مردم نبودند، کسی من را تحویل نمی‌گرفت. مردم محبت دارند. همه جا گفتم و بازهم می‌گویم. تمام دلخوشی ما مردم هستند. مردم لایق بهترین‌ها هستند. از مسوولین کشور می‌خواهم که به فکر معیشت مردم باشند. مردم ما در همه لحظات پای کار کشورشان بودند و ما باید قدر این مردم را بدانیم.
0 نفربرچسبها
