شکست تاریخی فرانسه، پایان عصر دشان!

به گزارش "ورزش سه"، شاگردان دلافوئنته تیمی را شکست دادند که گل زدن به آنها هنر و ظرافت خاصی می‌خواست، اما آنها در نهایت توانستند طرح و برنامه‌های ویژه حریف را به خوبی نقش بر آب کنند.

از زمان حضور دشان بر روی نیمکت تیم ملی فرانسه، خروس‌ها هیچ وقت در چارچوب یورو یا جام جهانی، در نود دقیقه بازی را واگذار نکرده بودند تا اسپانیا این رکورد و طلسم را در یورو 2024 شکست، اما بد نیست به چرایی شکست نقشه‌های دشان در سه‌شنبه شب بپردازیم.

بسیاری از اهالی و کارشناسان و رسانه‌های معتبر فوتبال، احتمال برد فرانسه را کمی بیشتر از اسپانیا می‌دانستند؛ چرا که دیدیه دشان بهتر از هر مربی دیگری، از این تیم بهترین نتایج را می‌گیرد و با توجه به سبک بازی عمل گرایانه و موفق بودن در اجرای این تاکتیک، خروس‌ها امید اول برد در اولین دیدار نیمه نهایی به حساب می‌آمدند.

اما اسپانیا تمامی معادلات را بر هم زد و خط حمله ویرانگر نکو ویلیامز، لامین یامال و آلوارو موراتا و قرارگیری دنی اُلمو به عنوان مهاجم سایه پشت کاپیتان لاروخا، دژ محکم فرانسه در خط دفاعی را با مشکلات زیادی رو به رو کرد.

در واقع شاگردان دشان بیش از پیش نگران و مضطرب در امر گلزنی بودند. همان چیزی که از ابتدای جام در تیم فرانسه به عنوان نقطه ضعف و پاشنه آشیل بزرگی مشاهده می‌شد و کاملاً هم مشخص و مشهود بود.

آنها بالاخره توسط کولو موآنی موفق به گلزنی در جریان بازی شدند، ولی همین جلو آمدن و تعداد پرشمار مهره‌های فرانسه در فاز هجومی، سبب شد تا نظم و سازماندهی بی عیب و نقص خط دفاعی تیم دشان خیلی زود دچار آشفتگی و نوعی شلختگی شود.

دیدیه دشان فکرش را نمی‌کرد که با در اختیار داشتن مهره‌هایی مانند سالیبا، اوپامکانو و ژول کنده، که توانایی فوق‌العاده‌ای در امر دفاعی دارند، با دریافت دو گل در یک بازی با جام وداع کنند. نکته جالب‌تر اینجاست که تیم دشان نه می‌توانست به حریفان گل بزند و نه از حریفان گل می‌خورد. شاید اگر دشان ریسک نمی‌کرد و مثل دیدار‌های قبل تیمش روانه میدان می‌شد، احتمال درصد شکست تیمش پایین می‌آمد و طبق همان استراتژی از پیش تعیین شده در جام، به جنگ تاکتیکی با تیمی مثل اسپانیا می‌رفت.

اگر بخواهیم ایده‌آل‌های دشان در بحث تاکتیکی را رمز گشایی کنیم، باید به کلید واژه و عبارت‌هایی همچون «کنترل بر بازی»، «افزایش قدرت دفاعی» و «تلاش برای بهتر شدن قدرت تمام کنندگی در خط حمله» اشاره داشته باشیم.

به نوعی دشان با تزریق ایده‌ای به مثابه کنترل کردن و دست بالا داشتن در گردش توپ، خواستار این قضیه بود که سبک تاکتیکی تیم مقابل را فلج کند و از کار بیندازد و فلسفه فوتبال تیم خود را به عالی‌ترین شکل ممکن، به رقیب دیکته و تحمیل کند.

کنترل بیش از حد فرانسه بر روی بازی، علتی می‌شد تا تماشای فوتبال این تیم برای هواداران بسیار خسته کننده و کسل کننده به نظر برسد و با به ثمر رساندن گل‌های بسیار کم و انگشت شمار، برنده از میدان خارج شوند.

انتقادات از سبک دشان در طول جام، کم و بیش به گوش می‌رسید؛ هرچند که چنین انتقاداتی با توجه به عمق لیست بازیکنان دعوت شده، بیراه نبود و طبعاً توقعات از این تیم و امکانات بی‌شمار تاکتیکی‌اش بیشتر از یک سری صحبت‌ها بود.

البته که نباید فراموش کنیم دشان هیچ نیازی به فوتبال زیبا برای دلربایی و به دست آوردن دل هواداران به جهت کسب و فتح جام ندارد؛ زیرا که او بارها و بارها با یک فوتبال نه چندان تماشاگر پسند، تیم‌های بزرگی را در مهم ترین تورنمنت‌ها از پا در آورده است.

تمدید قرارداد او تا جام جهانی 2026 به خوبی نشان می‌دهد که فدراسیون فوتبال فرانسه، دلیل قانع‌کننده‌ای برای اخراج او نیافته و سکان هدایت تیم را برای دو سال آتی، به او سپردند. بعید نیست که دشان دوباره دست به جادو بزند و با تبحری مخصوص به خود، تیم حیرت انگیزی برای بیست و سومین جام جهانی بسازد.

معین احمدوند