عربستان سعودی یکی از بی رحمانه ترین کشورهای اقتدارگرا در جهان از نظر هفته نامه "نیوزویک" آمریکا

در این مطلب که با تیتر " نرو جو! سعودی های مستبد را فراموش کن و شیرهای نفت ایران را باز کن" منتشر شده، آمده است:

پس از اینکه جو بایدن در طول مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری 2020 قول داد با عربستان سعودی مانند یک "دولت منحوس" رفتار کند، به نظر می رسد که او نیز دقیقا مانند همه اسلافش، به دلیل تشنگی بی پایان آمریکا برای نفت ارزان، دچار مشکل شده و این وعده خود را زیر پا می گذارد.

دولت بایدن روز سه‌شنبه اعلام کرد که رییس‌جمهوری آمریکا در اواسط ژوئیه از پادشاهی سعودی دیدار خواهد کرد؛ احتمالا برای دستخوش گفتن (بابت قتل بی رحمانه جمال خاشقجی) به مستبدان بی رحم این کشور!

نیوزویک:

در حالی که دستور کار سفر بایدن به جده مطمئنا شلوغ خواهد بود، اما این سفر تنها یک دلیل عمده دارد و آن یک بازی ناامیدکننده برای متقاعد کردن ریاض برای افزایش تولید نفت خود برای کاهش قیمت‌های تاریخی بالای بنزین است که آمریکایی‌ها را تنها چند ماه قبل از انتخابات میان‌دوره‌ای 2022 کنگره در وضعیت سختی قرار داده است.

اما این سفر یک اشتباه وحشتناک است، به ویژه زمانی که می‌توان با رعایت شرایط و با حصول به یک توافق جدید در دسترس با ایران،(احیا برجام)، راه عرضه نفت این کشور را به بازارهای جهانی باز کنیم.

در این شرایط تعمیق روابط با سعودی ها و امتناع از رسیدگی به علل اساسی وابستگی آمریکا به نفت، تنها هزینه‌های دنبال کردن سیاست‌های معقول‌تر را افزایش می‌دهد.

بهای ترمیم روابط با سعودی ها بالا خواهد بود. عربستان سعودی یکی از بی رحمانه ترین کشورهای اقتدارگرا در جهان است که ایدئولوژی سلفی تندرو آن، که از طریق ثروت بی پایان (نفتی) پادشاهی صادر می شود، مهم ترین محرک رادیکالیسم خشن در منطقه و فراتر از آن باقی مانده است.

شاهزاده محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی و حاکم واقعی ریاض، مردی است که نسبت به خشونت بیزاری نشان نداده است و دستور قتل گستاخانه "جمال خاشقجی"، ستون نویس واشنگتن پست و مخالف سعودی را صادر کرده است.

تنها این هم نیست بلکه محمد بن سلمان از سال 2015 یک جنگ خونین و بیهوده را در یمن آغاز کرده، جنگی که یک کشور فقیر را کاملا ویران کرده است و همه اینها به خاطر احساس رقابت منطقه ای ریاض با تهران است.

تقریبا از هر نظر وضعیت عربستان سعودی که یک متحد چند دهه ای برای آمریکاست، در مقایسه با ایران بسیار بدتر است.

در این کشور میلیون‌ها کارگر خارجی به‌عنوان رعیت کار می‌کنند و برای خروج از کشور به اجازه دولت نیاز دارند، زنان نمی‌توانند با غیرمسلمانان ازدواج کنند، زنان حتی می‌توانند به اتهاماتی همچون زنا یا رابطه جنسی قبل از ازدواج با مردها به اعدام محکوم شوند و باید برای انواع مختلفی از فعالیت ها از جمله ازدواج از مردان" سرپرست" خود اجازه بگیرند.

آیا اوضاع در ایران خیلی بهتر است؟ قبل از تحریم‌های ترامپ و همه‌گیری کرونا، زنان ایرانی از نرخ مشارکت نیروی کار بالاتری برخوردار بودند، برخی از اقلیت‌های مذهبی از آزادی‌های بیشتری برخوردار بودند، و این کشور انتخابات منظمی برگزار می‌کند که هر چند با معیارهای جهانی و غربی آزاد نیست اما می‌تواند در چارچوب محدودیت‌های تحمیل‌شده توسط حکومت، رقابتی باشد.

واضح است که ایران نیز در زمینه حقوق مدنی و سیاسی سابقه خوبی ندارد، اما نسبت به عربستان سعودی بسیار بهتر است. هیچ مورد اخلاقی برای برتری دادن سعودی ها نسبت به ایرانی ها وجود ندارد و نارضایتی های آمریکا از ایران اغلب بیشتر احساسی است تا منطقی.