دوشنبه 29 اردیبهشت 1404

اجتماعی وب‌گاه عصر ایران

اجتماعی وب‌گاه عصر ایران

برای 3 ماه اجاره این ملک، یک تومان و دو هزار پول سیاه اجاره‌بها تعیین شده که باید ماه به ماه پرداخت می‌شد. پول اجاره یک سال چنین ملکی هم حدود 6 تومان می‌شده است.

از ساخت تصنیف از خون جوانان وطن بیش از یک قرن می گذرد اما حزن قطعه ای که عارف قزوینی در دستگاه دشتی ساخته با آن شعر تاثیرگذارش در هر برهه تاریخی روایتگر زبان حال جامعه بوده و همیشه در تاریخ ایران، این صدا نهفته است.

احتمالاً تعداد زیادی قربانی کودک در نزدیکی هوانچاکو در کشف خواهد شد. حتا ممکن است تعداد این قربانیان به بیش از 1000 قربانی برسد.

تغییر نام و اسامی و صفات باریتعالی و نام های دینی، مذهبی و معصومین ممنوع است.

استفاده از پیام رسان‌های خارجی برای انجام فعالیتهای اداری و آموزشی ممنوع است.

برخی شبکه‌های اجتماعی خبری مبنی بر ضرب و شتم خانمی جوان در شهرستان رفسنجان توسط ماموران انتظامی را منتشر کردند، که فرمانداری این مطلب را تکذیب کرده و آن را نادرست می داند.

رئیس سازمان ملی بهره وری ایران: متاسفانه در کشورمان سالانه 25 تا 30 درصد تولیدات کشاورزی تلف می‌شود در حالی که این میزان کافی برای سیر کردن حدود 30 میلیون نفر است لذا باید بهره وری را جدی‌تر بگیریم.

سردار دلاور القاصی: انقلاب به راحتی به دست نیامده است، برای این انقلاب خون هزاران شهید ریخته شده و حوادث اخیر کشور تاثیری در امنیت جمهوری اسلامی ایران ندارد.

سردیس تیمسار ولی‌الله فلاحی که مهر 1394 در تقاطع خیابان‌های ولی‌عصر و شهید فلاحی (محله زعفرانیه تهران) نصب شده بود، از روی سه‌پایه سنگی خود ناپدید شده است.

عصر امروز ساعت 16 و 7 دقیقه و 17 ثانیه زلزله‌ای به بزرگی 4.3 ریشتر حوالی خوی در استان آذربایجان غربی را به لرزه درآورد.

نادری رییس شورای شهر کرمان: «شهرداری باید کمک کند تا آبی که به کشتارگاه حمل می‌شود آب آشامیدنی شهر باشد و خدایی نکرده آب مشکوکی به سمت کشتارگاه حمل نشود»

در بازرسی از خودرو ماموران به 3 مسافر به دلیل احتمال بلع موادمخدر مشکوک شده و آنان را برای بررسی بیشتر به مقر انتظامی انتقال دادند.

هزینه ساخت مسجد نیز 45 میلیون دلار اعلام شد.

در چند هفته اخیر و همزمان با برپایی ناآرامی‌های که رخ داد؛ این حرکت‌های اعتراضی از زوایای مختلفی بار‌ها مورد نقد و تحلیل کارشناسان قرار گرفته است. ناآرامی‌هایی که یکی از مهم‌ترین ارکان آن مواجهه نیرو‌های انتظامی و امنیتی با این اعتراض‌ها بود.

برخی پاساژهای معروف و ساختمان‌های شهر هم ناایمن هستند که بی‌مسئولیتی مالکان را نشان می‌دهد و دستگاه قضایی و با ورود جدی که دارد با ادبیاتی متفاوت از گذشته با آنها سخن می‌گوید.

اگر جنس اعتراضات اخیر یا جاری را بیشتر «فرهنگی» بدانیم (از این حیث که ماهیت اعتراضات در سال‌های 78 و 88 سیاسی بود و در سال های 96 و 98 اقتصادی - معیشتی‌) آن‌گاه این پرسش به میان می‌آید که چرا فرهنگ رسمی برای جوانان معترض یا نسل جدید که اصطلاحا به عنوان «نسل زِد»- نسلی متأثر از انقلاب هوش و زیسته در فضای دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی - جذاب نیست؟ پرسش این یادداشت البته کاهش جذابیت یا ناجذابیت...