فارسی؛ نقطه وصل همه اقوام ایران فرهنگی
اصفهان - ایرنا - 25 اردیبهشت، سالروز بزرگداشت فردوسی شاعر حماسه‌سرای بلند آوازه ایران زمین و پاسداشت زبان و ادبیات فارسی است، زبانی که نقطه وصل همه اقوام در گستره پهناور ایرانی فرهنگی و ادب پارسی به‌شمار می‌آید.
به گزارش ایرنا، فردوسی با ثبت تاریخ کهن ایران باستان در قالب نظم پارسی، به‌دنبال نگهبانی از زبان فارسی دری بود و نقش و جایگاه رفیع او در زنده ماندن این زبان بر کسی پوشیده نیست از این رو نام او، ماندگار خواهد بود.
ادبیات، روح زنده ملت‌هاست که با نواهای کلامی و انتقال مفاهیم ذهنی زمینه تبادل افکار و احساسات را میان مردم فراهم می‌سازد و غنای زبان و ادب فارسی باعث شده است جایگاه ویژه ای در انتقال مفاهیم و مضامین عالی انسانی بین فارسی زبانان داشته باشد، هرچند در سال‌های اخیر نسل جدید قرابت کمتری با این حوزه فکری برقرار کرده است.
گستردگی زبان فارسی و شمار گویشوران آن، فرصت مُغتنمی ایجاد کرده که در همه جغرافیای این زبان که با نام «ایران فرهنگی» عجین شده است ضمن پاسداشت زبان برای ترویج ادب فارسی اهتمام شود زیرا این کار یکی از شیوه‌های ترویج سبک زندگی ایرانی، اسلامی است.
بدون تردید از آن‌جا که برخی از بنیان‌های فکری زندگی ایرانی، اسلامی بر شعر، نظم و ادب فارسی استوار شده، ترویج این زبان و ادبیات آن در داخل و خارج کشور، زمینه‌ساز پیوند فارسی‌زبانان و مُروج این سبک زندگی است.
زبان و ادبیات پارسی با ریشه‌های چندهزار ساله‌اش در کنار دین اسلام، بعنوان مهمترین میراث معنوی و یگانه رشته پیونددهنده اقوام فارسی زبان، مطرح بوده است و می‌توان از این زبان بعنوان حلقه وصل همه فارسی زبانان جهان نام برد.
شاعر فارسی زبان اهل کشور افغانستان و ساکن اصفهان در این پیوند به ایرنا گفت: زبان و ادبیات فارسی نقطه وصل همه اقوام ایران فرهنگی یا ایران بزرگ است و همه اقوام ساکن در این جغرافیای پهناور و پر هیبت را بهم وصل می‌سازد.
بسم‌الله شریفی ادامه داد: زبان فارسی، حلقه وصل و زمینه‌ساز همگرایی و هم‌افزایی فرهنگی همه فارسی زبانان بوده و هر تلاشی برای اعتلای آن، یک اقدام موثر به‌منظور نزدیکی فارسی‌زبانان و گویشوران است.
وی تاکید کرد: حوزه پهناور زبان فارسی که امروز اکثر گویشوران مردم ایران، افغانستان و تاجیکستان را تشکیل می‌دهد و در بخش‌های زیادی از ازبکستان، بخشی از هند، پاکستان، ترکستان، قفقاز، بین‌النهرین و فرارودان به آن سخن می‌گویند، نامه می‌نویسند و شعر می‌سرایند؛ حوزه‌ای پر افتخار، فرهنگ‌ساز و تمدن ساز بشری است.
این شاعر فارسی زبان اظهار داشت: سال‌هاست که در این حوزه، فرهنگ و هنر نقش سازنده تفکرِ والای انسانی را عهده دار بوده و شعر و ادبیات در این جغرافیا از تجلی و اهمیت خاص برخوردار است که این نشان دیگری از ارزش بالای زبان و ادبیات فارسی به‌شمار می‌آید.
شریفی درباره جایگاه شعر و ادب فارسی خاطرنشان کرد: چنانچه پروفسور «سید حسن امین» در کتاب «دانشنامه شعر» تذکر می‌دهد که هنر ملی هر کشور بازتاب ویژگی‌های اقلیمی، فرهنگی، فلسفی، اجتماعی و حتی سیاسی و اقتصادی آن کشور است، هنر ملی آمریکا، سینماست، هنر ملی اتریش، اپراست. هنر ملی انگلیس، تئاتر است. هنر ملی آلمان موسیقی است. هنر ملی فرانسه، روسیه و خیلی جاهای دیگر، داستان و نمایشنامه نویسی است اما هنر ملی ما ایرانیان (منظور ایران فرهنگی‌ست نه جغرافیای امروزی) هم شعر است.
نویسنده کتاب‌های «هوشنگ؛ ابتهاجی که سایه شد» و «بیا تا همدلی را بازخوانیم» تاکید کرد: شعر این حوزه هویتی، تمدنی و تدینی (که به ایران فرهنگی تعبیر می‌شود) چکیده‌ای از دانش، فلسفه، عرفان و اخلاق بوده و برای ما روایتگرِ زندگی، عشق، آرمان‌های بلند انسانی و اسطورهای تاریخی است.
وی خاطرنشان کرد: شعر و ادب فارسی در حقیقت بازتاب آرمان‌ها و خردجمعی است و بخشی زیادی از مردم حوزه زبان فارسی با شعر زندگی می‌کنند، با شعر می‌میرند، با شعر بیدار می‌شوند و با شعر می‌خوابند. شعر و شاعر در این جغرافیا به تناسب هر جای دیگر از اهمیت بسزایی برخوردار است و مردمان این خطه، شاعران را سفیرانِ عشق، معرفت، دانایی و شکیبایی می‌دانند.
این شاعر فارسی زبان تصریح کرد: پاسداری، شناساندن و گسترش زبان و ادبیات پارسی به‌عنوان زبان دوم اسلام و یکی از زبان‌های کلاسیک، علمی، معتبر، عرفانی، غنی و پُرکاربرد جهان وظیفه همه گویشوران آن است.
وی اضافه کرد: شناساندن و گسترش زبان و ادبیات فارسی می‌تواند در انسجام روابط فرهنگی، ادبی، پژوهشی و هنری میان گویشوران، ادیبان، شاعران، پژوهشگران و هنرمندان پارسی‌زبان و تحکیم روابط با شخصیت‌های فرهنگی سایر زبان‌ها در سراسر جهان موثر باشد.
به گزارش ایرنا، 25 اردیبهشت سالروز بزرگداشت فردوسی شاعر حماسه‌سرای بلندآوازه ایران زمین و روز پاسداشت ادبیات و زبان فارسی است.
0 نفربرچسبها
