فرهادی در کن: فیلمساز باید فیلم به فیلم، عمیق تر شود / در شبکه های اجتماعی زمان تأمل و تفکر ندارید

به گزارش فارس به نقل از ورایتی، اصغر فرهادی در مراسم فرش قرمز و اکران فیلم جدیدش با عنوان «قهرمان» در کن حضور یافت. همزمان با آغاز این مراسم آهنگ «مرغ سحر» با صدای مرحوم محمدرضا شجریان از بلندگوها پخش شد. فرهادی پیش از این در دوره گذشته نیز برای مراسم فرش قرمز فیلم «فروشنده» نیز موسیقی فیلم «دلشدگان» با صدای شجریان را برای مراسم خود انتخاب کرده بود.

در این مراسم اصغر فرهادی و عوامل اصلی فیلم بر روی فرش قرمز حضور یافتند و به سوالات شبکه ها و رسانه های مختلف بین المللی پاسخ دادند.

اصغر فرهادی در گفتگویی کوتاه در مراسم فرش قرمز گفت: باورم نمی شود که این جشنواره در حال برگزاری است و از مسئولان جشنواره کن برای مهیا کردن شرایط برگزاری جشنواره، تشکر می کنم. با وجود این که همه آثار فیلمساز در یک مسیر مشابه هستند، اما هر فیلم کشف جدیدی است و زوایایی را که شاید در دیگر فیلم ها به آن کمتر پرداخته شده را برجسته می کند و ادعا می شود که فیلمساز باید فیلم به فیلم، عمیق تر شود. مهمترین هدفم این است که مخاطب از فیلم خسته نشود.

امیر جدیدی هنرپیشه نقش اصلی فیلم «قهرمان» نیز در این مراسم گفت: کار با اصغر فرهادی برایم تجربه ای فوق العاده بود و مهم تر از یادگیری هنر از ایشان، اخلاق و انسانیت را از آقای فرهادی یاد گرفتم. ضمنا بسیار لذت بخش و باعث افتخار است که با فیلم آقای فرهادی در این جشنواره کن شرکت می کنم.

اصغر فرهادی، برنده اسکار برای «جدایی» و «فروشنده» حالا با فیلم «قهرمان» برای چهارمین بار در بخش رقابتی جشنواره کن پس از فیلم های «گذشته»، «فروشنده» و فیلم اسپانیولی زبانش با عنوان «همه می دانند» حضور یافت.

«قهرمان» که حاصل بازگشت فرهادی به فیلمسازی در ایران است، درباره شخصی به نام رحیم است که به دلیل بدهی پرداخت نشده در زندان به سر می برد. او و زنی که دوستش دارد در حالی که در یک مرخصی دو روزه از زندان بیرون آمده، در قالب نقشه ای تلاش می کنند تا طلبکار را متقاعد کند تا او از زندان رهایی یابد.

در همین خصوص ورایتی گفتگویی کوتاه با اصغر فرهادی ترتیب داد که در ادامه می خوانیم:

چگونه «قهرمان» پدید آمد؟

هر از گاهی در ایران اخباری در مورد افراد بسیار متوسطی که در زندگی روزمره خود کاری را انجام می دهند منتشر می شود که بسیار نوع دوستانه است. و این شیوه انسانی و نوع دوستی باعث می شود که آنها برای چند روز در جامعه بسیار ستایش شده و در کانون توجه باشند و سپس فراموش می شوند. داستان ظهور و سقوط این نوع افراد واقعا همان چیزی بود که من را علاقه مند به ساخت فیلم «قهرمان» کرد.

آیا در سال های اخیر نظارت بر شبکه های اجتماعی به خصوص در مورد ایران مورد توجه شما بوده است؟

وقتی کار روی داستان را شروع کردم، خیلی از شبکه های اجتماعی آگاهی نداشتم. من این جنبه را توسعه دادم که فهمیدم این چیزی است که این روزها در همه جوامع جهان فراگیر است. این به یک ابزار قدرتمند ارتباطی در هر جامعه ای تبدیل شده و هیچ مرزی برای آن وجود ندارد. در ایران و بقیه جهان همین است.

اما من فکر می کنم آنچه در ایران مشخص است این است که چون در جامعه بین گروه ها، عقاید، ایدئولوژی های مختلف بعضا تنش وجود دارد، این به ابزاری در دست [گروه هایی] از مردم برای رویارویی با دیگران تبدیل می شود. به همین دلیل است که این قضیه در توسعه این داستان نقش مهمی دارد.

فکر می کنید قطع ارتباط شبکه های اجتماعی چه تاثیری بر سینما دارد؟

من چند روز پیش با یکی از دوستانم بحث کردم و او گفت که این جریان اطلاعات، تصاویر و صدایی که امروزه بر روی همه افراد می بارد، سینما را می کشد، زیرا این رقیبی است که سینما نمی تواند از پس آن برآید. اما من فکر می کنم که این کاملا برعکس است زیرا این واقعا جنبه معکوس استفاده از تصاویر و صدا با سرعت است. سینما واسطه ای است که برای توسعه، نمایش جنبه های مختلف، نشان دادن پیچیدگی ها و ظرافت ها می تواند زمان ببرد. و این وقت را بگیرم. و دقیقا به همین دلیل است که من بر این عقیده هستم که شبکه های اجتماعی به هیچ وجه تهدیدی برای سینما نیستند. آنچه در شبکه های اجتماعی ندارید زمان تأمل و تفکر است و می توانید جنبه ها و ابعاد مختلف یک سال را ببینید. برای آن، سینما وجود دارد.