قمر‌های اورانوس اقیانوس‌های قابل سکونت دارند
به گزارش خبرنگار گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از نیواطلس، داده‌های مربوط به قمر‌های اورانوس در ژانویه سال 1980 و در زمان پرواز بر فراز سیاره اورانوس جمع آوری شده اند. یکی از این اکتشافات - که هیجان انگیزتر از ارسال کاوشگر‌های روباتیک به سیارات بیرونی منظومه شمسی است - این است که تعدادی از قمر‌های بزرگتر نه تنها پوسته‌هایی از یخ داشتند، بلکه ممکن است در زیر سطوح یخی آن‌ها اقیانوس‌های غول پیکری وجود داشته باشد که تمام هسته ماهواره‌ها را در بر می‌گیرد. برخی قمر‌های مشتری و زحل شواهدی از این موضوع را نشان دادند. اما داده‌های وویجر نشان می‌دهد که چهار قمر اورانوس به نام های، آریل، آمبریل، تیتانیا و اوبرون می‌توانند نه تنها آب، بلکه اقیانوس‌های کاملی در خود داشته باشند. این مطالعه جدید ناسا بخشی از تلاش برای کشف بیشتر راز‌های منظومه شمسی و ارائه معیار‌هایی برای برنامه ریزی ماموریت‌های سیاره‌ای آینده است. براساس داده‌های ناسا، بزرگترین قمر اورانوس، تیتانیا، با قطر 980 مایل (1580 کیلومتر) آنقدر بزرگ است که می‌تواند گرمای کافی تولید شده از طریق تجزیه عناصر رادیواکتیو برای نگهداری آب مایع را حفظ کند. اما با مدل سازی‌های رایانه‌ای مشخص شده سه قمر دیگر هم علیرغم کوچک بودن چنین قابلیتی را دارند. پایان پیام / https://newatlas.com/space/moons-uranus-habitable-oceans/