محکومیت هتاکی به شهدای گمنام دانشکده فنی شریعتی

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی و انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی دختران شریعتی با صدور بیانیه‌ای نسبت به هتاکی‌های صورت گرفته در تجمع دانشجویی روز گذشته در جوار مقبره شهدای گمنام این دانشگاه واکنش نشان دادند. متن این بیانیه به شرح زیر است: بسم الله الرحمن الرحیم أَحَسِبَ النَاسُ أَن یُترَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَا وَهُم لَا یُفتَنُونَ آیا مردم چنین پنداشتند که به صرف اینکه گفتند ما ایمان (به خدا) آورده‌ایم رهاشان کنند و هیچ امتحانشان نکنند؟ (عنکبوت -2) تشکل‌های اسلامی دانشجویی (بسیج دانشجویی و انحمن اسلامی) مقابل دانشجویان نبوده و نیستند، بلکه اعتراض را حق طبیعی هر دانشجو می‌دانند ولو در خط اول این مطالبه‌گری تنهای تنها باشد؛ نگاه و تکیه‌گاهمان به اشتراکاتمان است. مولفه‌هایی که هر جریان فکری ملیت‌خواه، آن را خط قرمز خود می‌داند. همان اشتراکاتی که ظهر 23 مهرماه با شعار‌های رادیکال جمعی از دانشجویان در صحن دانشکده، شاهد هتک حرمت بر آن‌ها بودیم. با این مقدمه، سوالی ساده و البته تلخ مطرح است. در دانشکده‌ای به وسعت بیست‌و‌هفت هزار متر مربع، در حالی‌که هیچ مامور نیروی انتظامی وارد دانشگاه نمی‌شود و بالاتر از آن حتی جریانی منسوب به سرکوب‌گری جلوی دانشجوی معترضی را سد نمی‌کند، جایی جز روی قبور شهدای گمنام پیدا نمی‌شود تا به اعتراض ایستاد؟ کلمه طیبه شهید خط قرمز ما و این بی‌احترامی بی‌شک جدا کننده خط هتاکان و میهن‌پرستان است. مردمان هیچ سرزمینی نه از سر عادت که بخاطر غیرت، بر جان بر‌کفان خود اینگونه بی‌حرمتی نمی‌کنند. خطاب به دانشجویانی که دغدغه مطالبه گری دارند چرا که می‌دانند دانشجو از تاثیرگذارترین اقشار یک جامعه است؛ دانشجو باید همواره بیدار باشد و هیچ گاه به نحوی عمل نکند که عرصه را برای حضور و بروز تفرقه افکنان و دشمنان ملت مهیا سازد. معترض واقعی با حفظ خط قرمز‌ها و به دور از هرگونه توهین صدای اعتراض خود را بلند می‌کند، دانشجویی که ادعای روشنفکری دارد به گروه مقابل خود اجازه صحبت می‌دهد و هر زمان راه گفتگو را باز دید وارد فضای گفتمان می‌شود و بر خلاف آنچه شاهد بودیم در مقابل دانشجویی از جنس خود، اما با تفکری متفاوت، هیچ‌گاه دهان به اهانت نمی‌گشاید. سوال دوم ناظر بر مطالبه‌ای‌ست از مسئولین دانشکده. چطور می‌شود در مجموعه‌ای به این وسعت، مقام مسئولی برای صحبت و مهار هیجان دانشجویان معترض در جمع آنان حضور پیدا نکند؟ محافظه‌کاری را کنار بگذارید. صریح باشید که فرزندان هر نسل نیازمند گفتگو هستند. تعاملی که به هرحال شکل می‌گیرد؛ اما به بهایی متفاوت. قیمتی که امروز زیر گنبدخانه شهدای گمنام بر مقدساتمان تحمیل شد را تخمین زدیم. برای هر وطن‌دوست هزینه گزافی بود. بهایی که می‌توانست در طول سال‌های تحصیل دانشجو با گفتگویی پویا و در مواجه با اساتید و مسئولان دانشگاه شکل بگیرد؛ به مراتب قابل پرداخت‌تر از جریانات صحنی‌ست؛ لکن نه تنها از ظرفیت‌ها استقبالی نشد بلکه با استدلال تعدیل هیجانات دانشجو او با دغدغه‌هایش تنها شد. چه جوانان دلسوزی که قائل به همین مقدسات هستند، ولی برای شنیده شدن با هر جریان سودجو همراه و چه ایده و اعتراض‌ها که با این فرآیند‌های غلط ذبح می‌شوند. در پایان، اما دشمنان این سرزمین بدانند هرچند تمام همت خود را خرج کنند تا حافظان ملت را دشمنان آنان جلوه دهند، با تمام اختلاف نظر‌ها میان هریک از ما هیچکداممان بر سر ارزش‌های مشترکی نظیر امنیت و تمامیت ارضی کشور خود کوتاه نمی‌آییم و تا پای جان حافظ کشور خود و منافع آن خواهیم بود.