مراقب خودمان باشیم

کارشناس آموزشی گروه ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این خصوص گفت: خودمراقبتی یعنی مراقبت از خود، یعنی اینکه ما برای حفظ سلامت و شادابی خود، کارهای روزمره کوچکی انجام دهیم تا زندگی بهتر و سالم تری داشته باشیم.

ملیحه مکی‌آبادی در گفت و گو با ایسنا، افزود: خودمراقبتی شامل اقداماتی است آموختنی، آگاهانه و هدفمند که هر فردی برای خود، خانواده و دیگران انجام می دهد تا سالم بماند، از سلامت جسمی و روانی خود حفاظت کند، نیازهای اجتماعی خود را برآورده سازد، از بیماری ها یا حوادث پیشگیری کند، از ناخوش ها و بیماری های مزمن مراقبت کند و نیز از سلامت خود بعد از بیماری حاد یا ترخیص از بیمارستان حفاظت کند.

این کارشناس آموزش سلامت با بیان اینکه خودمراقبتی به وضوح موجب افزایش کارآیی و مهارت های فردی افراد می‌شود، خاطرنشان کرد: خودمراقبتی شامل تصمیمات و اقداماتی برای سلامت، پیشگیری از خطرات و آسیب های اجتماعی و توانایی رفع نیازهای جسمی و روانی و اجتماعی است.

او با اشاره به اینکه انجام بعضی اصول ساده خودمراقبتی، می‌توان سلامت، نشاط و شادابی را برای خود و خانواده و جامعه به ارمغان آورد، گفت: خودمراقبتی، کاهش استرس، بازیابی و تقویت اعتماد به نفس، حفظ شور و شوق جوانی و انگیزه دستیابی به موفقیت، پرداختن بهتر به درس و فکر و تلاش برای آینده‌ی شغلی بهتر و در نهایت ساختن آینده‌ای بهتر برای خود، خانواده، دوستان و جامعه را به دنبال دارد.

مکی‌آبادی با بیان اینکه خودمراقبتی شامل ابعاد جسمی، روانی، عاطفی، معنوی و اجتماعی است، گفت: در خود مراقبتی جسمی باید خوردن غذای سالم در سه وعده به همراه میان وعده‌های مناسب شامل میوه و سبزی و.. را در اولویت قرار داد و بعد از آن، ورزش روزانه را در برنامه گنجاند؛ پیاده‌روی ساده، دویدن، شنا و دوچرخه‌سواری از ورزش‌های قابل دسترس است.

او یکی از موارد مهم خودمراقبتی جسمی را انجام معاینات پزشکی ادواری منظم برای تشخیص زودرس هرگونه اختلال در کارکرد اعضای بدن دانست و گفت: خودمراقبتی جسمی همچنین شامل دریافت به موقع خدمات و مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی، خواب و استراحت کافی، پوشش مناسب، تنظیم زمان کار و تعطیلات، پرهیز از هر وسیله و رفتار پرخطر... است.

مکی‌آبادی در مورد خودمراقبتی روانی نیز گفت: تلاش برای داشتن احساس ارزش، خوش‌بینی و امید؛ ایجاد و تقویت اعتماد به نفس در خود و اعضای خانواده، اختصاص زمان کافی برای تفکر، تامل، مطالعه و یادگیری، انجام اقداماتی برای کاهش استرس فردی و تنش خانوادگی، استفاده از تجارب خود و دیگران، توجه به آرزوها، افکار و احساسات، رفتن به طبیعت و مشورت با کارشناسان و متخصصان روانپزشکی و روان‌شناسی در صورت مواجهه با مشکل، از اصولی‌است که می‌تواند به هر فرد برای داشتن وضعیت روانی سالم کمک کند.

این کارشناس آموزش سلامت اضافه کرد: در مورد خود مراقبتی عاطفی، صاحب‌نظران، داشتن رفتار مهربانانه با خود و دیگران، افتخار به خود، گریه کردن در مواقع ضروری، جست و جوی بهانه و موضوعاتی برای خندیدن، بیان خشم به روشی سازنده، اختصاص وقت به والدین، برادر، خواهر و نزدیکان و دوستان، مطالعه کتاب و متونی که از آنها لذت می‌بریم و... را توصیه کرده‌اند.

مکی‌آبادی گفت: خودمراقبتی معنوی نیز بخش مهمی از زندگی سالم را تشکیل می‌دهد و با اختصاص زمان روزانه برای عبادت و نیایش، تلاوت و شنیدن آیات قرآن، انجام اقدامات نیکوکارانه، کمک به نیازمندان، شکرکردن نعمت‌ها، شرکت در مراسم و مناسک مذهبی و دینی.... می‌توان به داشتن جسم و روانی سالم و تشکیل خانواده و جامعه‌ای سالم کمک کرد.

کارشناس آموزش سلامت علوم پزشکی شیراز یکی از بخش‌های مهم خودمراقبتی را بعد اجتماعی آن برشمرد و گفت: برقراری ارتباط سالم و موثر با اعضای خانواده و حضور در کنار افرادی که به آنان علاقه داریم، معاشرت با دوستان و همکاران، تناول ناهار یا میان وعده با دوست یا همکار و گفت و گوی روزانه با دوستان و همکاران، جزو راهکارهای خودمراقبتی اجتماعی محسوب می‌شود.

مکی‌آبادی اضافه کرد: اختصاص وقت کافی برای انجام کامل امور محوله از سوی خانواده، همکاران و سیستم اداری که در آن شاغل هستیم، تعیین حد و مرز مشخصی با خانواده، همکار و دوستان، عضو شدن در تشکل‌ها و انجام فعالیت‌های موثر گروهی متناسب با علاقه‌مندی‌های فردی، تلاش برای اعمال خلاقیت در کار و ایجاد انگیزه برای سایر همکاران و.... راهکارهای موثری برای توجه به خودمراقبتی اجتماعی است.

این کارشناس آموزش سلامت گفت: نباید فراموش کنیم که دوست داشتن خود، جزو توصیه‌های خداوند، بزرگان دین و متخصصان و کارشناسان است؛ اگر خودمان را دوست بداریم، به حتم خانواده و اعضای اجتماع را هم دوست خواهیم داشت و در این مسیر باید ابتدا، به خودمراقبتی بیش از هر زمانی توجه کنیم.

انتهای پیام