مشتاقی: رنگرز خاطره تلخی از عدم مبارزه برگزاری انتخابی دارد
عضو پیشین شورای فنی کشتی فرنگی با بیان اینکه رنگرز خاطره تلخی از عدم برگزاری مبارزه انتخابی تیم ملی دارد، گفت: برای این کار باید از اتفاقات تلخ گذشته درس بگیریم.
بهرام مشتاقی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره حضورش در اردوی آمادهسازی تیم ملی جوانان فرنگی اظهار داشت: تیم بسیار خوب و منسجمی را در سالن توفیق جهانبخت دیدم که خیلی هم خوب زیر نظر مربیانشان تمرین میکردند. آنها خیز پنجمین قهرمانی جهانشان را برداشتند. ضعف زیادی ندارند و اگر هم باشد حمید باوفا و کادرش تا مسابقات جهانی برطرف میکنند.
وی با اشاره به حضور نفر سوم جهان در کادرفنی تیم ملی جوانان ادامه داد: از دیدن مهدی علیاری در جمع مربیان تیم ملی جوانان بسیار خوشحال شدم، او از کشتیگیران خوب ما بود که به هر دلیلی اینجا کار نمیکرد و در ترکمنستان مربیگری میکرد، حیف بود خودمان از تجربه چنین قهرمانی استفاده نمیکردیم. این خوشحالکننده است که علیاری کنار حمید باوفا قرار گرفته و آنها تیم منسجمی را در کنار سایر مربیانشان و کشتیگیران تشکیل دادهاند. شاگردان حمید باوفا تا حالا چهار قهرمانی و یک نایب قهرمانی جهان را به دست آوردند و بعید میدانم کسی حالا حالاها بتواند چنین عناوینی را برای کشورمان تکرار کند.
مشتاقی درباره اعزام تیم ملی بزرگسالان به مسابقات قهرمانی آسیا و گزینشی آسیایی برای کسب دو سهمیه باقیمانده المپیک تصریح کرد: کشتی فرنگی ایران از مدعیان اصلی قهرمانی آسیاست، اما چون نزدیک المپیک هستیم، بعید میدانم تیمها با همه توانشان به قهرمانی آسیا بیایند، ضمن اینکه دو سه روز بعد از این رقابتها هم مسابقات گزینشی در پیش است و همه تیمها نفر اصلیشان را در اوزانی که سهمیه نگرفتند، به این رقابتها میفرستند. ایران به راحتی میتواند قهرمانی آسیایی سال گذشتهاش را تکرار کند. احتمال اینکه در دو وزن 77 و 87 کیلوگرم هم بتوانیم در قرقیزستان سهمیهمان را بگیریم، زیاد است، برای اینکه بعدا به اما و اگر نخوریم، بهتر است همین جا کار را تمام کنیم.
این پیشکسوت کشتی فرنگی درباره تعلیق محمدرضا مختاری و اینکه آیا نمیشد باتوجه به اینکه او نفر منتخب بین دو مدعی دیگر این وزن بود، تصمیم دیگری اتخاذ شود؟ خاطرنشان کرد: اتفاقا خواستم سر تمرین جوانان درباره این اتفاق حرف بزنم که دیدم بهتر است اوقات بچهها را تلخ نکنم. به نظر من که خیلی کار زنندهای انجام شد. مختاری باید خویشتنداری میکرد، کشتیگیر ترک کله میزد، کشتیگیر ما باید این را به داور واگذار میکرد، اما خودش دست به کار شد و مشت زد و این خیلی بد بود. بعد هم میزبان کار بدتر را کرد و به جای اینکه تنش بین دو کشتیگیر را تمام کند، خودشان وارد تشک شده و اوضاع بدتر شد. آنها آبروی خودشان را هم بردند. این هم از آن دست اتفاقاتی بود که مثل آن پرتاب بطری در مسابقات جهانی بلگراد، بازتاب خیلی بدی داشت. نباید کار به جایی میکشید که حسن رنگرز مجبور شود به سینه کشتیگیر خودمان بزند که چرا دعوا کردهای. امیدوار دیگر در کشتی شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم.
مشتاقی درباره آمادگی بالای سعید اسماعیلی در وزن 67 کیلوگرم و اینکه اگر او در قرقیزستان مدال بگیرد، چقدر این احتمال وجود دارد که با محمدرضا گرایی مبارزه انتخابی بدهد؟ عنوان کرد: کسانی که امروز سرمربی تیم ملی شدند، قبلاً پیه چنین ماجراهایی به تنشان خورده، رئیس فدراسیون هم تجربه مشابهی داشت و در هنوز هم خیلیها میگویند اگر او به المپیک 2004 نمیرفت، اصغر بذری میتوانست در آتن مدال بگیرد اما به هرشکل آن زمان به خاطر مدالهای دبیر، او باوجود آسیبدیدگی کتف به المپیک رفت و ناکام بود. حسن رنگرز هم در اوج جوانی و افتخاراتش، به خاطر حمید سوریان که او هم قهرمان آیندهداری بود، کنار گذاشته شد، در حالی که میشد در همان مقطع بین رنگرز و سوریان مسابقه انتخابی برگزار شود و حداقل ما رنگرز را در وزن بالاتر در تیم ملی داشته باشیم، اما با آن برخوردهایی که آن زمان اتفاق افتاد، ساکش را برداشت و اردوی تیم ملی را ترک کرد. اینگونه است که قهرمانان شاخص ما از کشتی بیرون میزنند. از کجا معلوم که سعید اسماعیلیها و فردین هدایتیها نتوانند جانشینان خوبی برای قهرمانان بزرگ و عنواندار باشند؟ مسابقه انتخابی این را تعیین میکند.
وی گفت: زمانی مرحوم بلور بین انتخاب سیفپور و خجستهپور مانده بود، خجستهپور نفر دوم المپیک بود، میگفت اینها دو هندوانه دربسته و البته هر دو هم رسیده هستند، من دست میگذارم روی سیفپور که البته او هم به مدال جهانی رسید. این کارها به کشتی ما ضرر میزند. بیایید از اتفاقات تلخ گذشته درس بگیریم، من هم یک بار گفتم حضور در المپیک حس طالب نعمتپور بود، اما کشتیگیری که سرمربی وقت تیم ملی رویش نظر داشت به المپیک رفت. سال بعدش توانست مدال جهانی بگیرد. باید تصمیمی گرفته شود که بچهها بیشتر به کشتی علاقمند شوند، نه اینکه با عدم برگزاری انتخابی، بروند.