میزبانی بین‌المللی برای تشکیل تیم ملی شنا بانوان لازم است / شنا، رشته‌ای بدون اعزام برون‌مرزی
سرمربی تیم ملی شنا ایران پیش از آغاز رقابت‌های آسیایی گفت: هنگامی که شنای آقایان در ارتباط با اعزام و بخش سخت‌افزار دچار محدودیت‌هایی است، مطمئناً بخش بانوان نیز با محدودیت‌های بیشتری مواجه است.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایسنا، شنا از رشته‌های مهارتی و رقابتی است که همواره در اصفهان مورد توجه رده‌های مختلف سنی بوده تا جایی که سرمربی تیم ملی شنا (گامر دیلانچیان) و دو نفر از اعضای تیم (مهرشاد افقری، متین سهران) برای حضور پرقدرت در نوزدهمین دوره مسابقات بازی‌های آسیایی هانگژو 2023 از این استان انتخاب شده و از فردا، 19 شهریورماه، اردوی متصل به اعزام خود را آغاز خواهند کرد.
از سوی دیگر اغلب شنا را ورزشی همگانی و تفریحی دانسته و از امکانات موجود برای پر کردن اوقات فراغت استفاده می‌کنند، این در حالی است که این رشته نیز همچون دیگر رشته‌ها نیاز مبرمی به امکانات سخت‌افزاری اختصاصی برای حوزه قهرمانی دارد.
این کمبود امکانات و محدودیت طبعاً در بخش بانوان آمار بالاتری دارد. تا جایی که کشورهایی که از ایران رتبه بالاتری داشته‌اند، اکنون در زمان حدود یک دهه‌ای از ایران گذشته و به عناوین قهرمانی جهان دست یافته‌اند. چنین زمینه‌ای، برنامه‌ریزی‌های بنیادین در بخش بانوان و آقایان را بیش از پیش نشان می‌دهد.
دیلانچیان به عنوان کاپیتان اصفهانی اسبق تیم ملی شنا مدتی است که هدایت شناگران ملی را بر عهده گرفته و رقابت‌های مهمی از جمله بازی‌های آسیایی را پیش رو دارد.
با توجه به آماده شدن شناگران ایرانی برای بازی‌های آسیایی و اعزام دو ورزشکار از استان اصفهان، ایسنا با گامر دیلانچیان، سرمربی تیم ملی شنا ایران به گفت‌وگو پرداخته که در ادامه می‌خوانید:
با مروری بر افتخارات‌تان صحبت را آغاز کنیم.
رکورددار اسبق تیم ملی و دارنده مدال برنز رقابت‌های آسیایی داخل سالن هستم. کاپیتان اسبق تیم ملی، سرمربی تیم استان و مربی تیم ملی بوده‌ام و اکنون به‌عنوان سرمربی تیم ملی مشغول به فعالیت هستم.
شرایط شنای بانوان را چطور می‌بینید؟
بانوان با محدودیت‌های زیادی درگیر هستند. می‌توان گفت تنها رشته‌ای که اعزام برون‌مرزی ندارد، شنا است. متأسفانه هنگامی که شنای آقایان در ارتباط با اعزام و بخش سخت‌افزار دچار محدودیت‌هایی است، مطمئناً بخش بانوان با محدودیت‌های بیشتری مواجه است. نهایتاً می‌توان با رکوردهای داخلی مقایسه‌هایی انجام داد که به دلیل استاندارد نبودن سخت‌افزارهای داخلی، ممکن است با مشکل مواجه شوند.
به چه میزان اقدامات برای توسعه شنای بانوان نیاز است؟
سخت است، ولی با توجه به اینکه بانوان نیمی از جامعه را تشکیل داده‌اند، امیدوارم با سیاست‌گذاری از طرف فدراسیون و وزارت ورزش بتوانیم مسابقات و میزبانی‌های بین‌المللی را داشته باشیم که حداقل چند کشور اسلامی حضور پیدا کنند و تیم ملی شنای بانوان ایران تشکیل شود. این موارد باعث ایجاد انگیزه و تمرینات بیشتر خواهد شد.
شرایط شنای استان اصفهان از نظر سطح داوری و آموزش را چطور ارزیابی می‌کنید؟
شنای اصفهان در سطح کشور همیشه جزو رده‌های اول بوده است. به نظر من از لحاظ داوری مشکلی وجود ندارد، ولی از نظر آموزش، با استانداردهای جهانی فاصله داریم و مشکلاتی وجود دارد که محدود به اصفهان نیست. خانواده‌ها بیشتر به دنبال نتیجه‌گیری سریع هستند، ولی در کشورهای خارجی و پیشرفته روی پایه و بیس به خوبی کار می‌شود و روی قسمت‌هایی مانند آشنایی با آب، زمان بیشتری صرف می‌شود که سبب رفع مشکلاتی از این قبیل در سطح قهرمانی خواهد شد.
وضعیت اردوهای تیم ملی و سهمیه‌ها چطور است؟
اکنون در حال آماده شدن برای بازی‌های آسیایی هستیم و شنا چهار سهمیه دارد که دو نفر از اصفهان اعزام شده‌اند. پس از بازی‌های آسیایی، در آذرماه مسابقات رده‌های سنی نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان آسیا را داریم. با توجه به زمان محدودی که در سمت سرمربیگری مشغول به فعالیت هستم، برنامه‌ریزی‌هایی برای این مسابقات صورت گرفته است. امیدوارم بتوانیم مدال‌های بیشتر و بهتری نسبت به دوره قبل کسب کنیم. اردویی 22 روزه برای بازی‌های آسیایی در کشور ترکیه داشتیم. اکنون تمرینات در ایران پیگیری می‌شود؛ تا چند روز آینده، اردوی متمرکزی در تهران خواهیم داشت و سپس اعزام به مسابقات را داریم.
فعالین این رشته با چه موانع و مشکلاتی مواجه هستند و چگونه با آن‌ها مقابله می‌کنند؟
بزرگ‌ترین مانع و مشکل در این رشته، مربوط به بخش سخت‌افزار است، زیرا بیشتر به‌عنوان تفریح و به‌صورت عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در مقابل، خیلی کم به بحث قهرمانی و قهرمان‌پروری آن توجه می‌شود، در صورتی که برای مثال در استخری که در ترکیه به تمرینات ما اختصاص داده شده بود، لاین‌های طولی باز نمی‌شد و کاملاً مخصوص تمرینات بود. هنگامی که سخت‌افزار استاندارد در اختیار داشته باشیم، طبیعتاً کمیت جامعه‌ای که با شنا درگیر می‌شوند و لول‌های پایه را می‌گذرانند، افزایش پیدا می‌کند. با بیشتر شدن کمیت، طبیعتاً کیفیت نیز افزایش می‌یابد و استعدادهای بیشتر و بهتری، کشف و پرورش پیدا می‌کنند.
با توجه به بازی‌های آسیایی، شرایط تیم ملی واترپلو، اردوها و افراد دعوت شده چطور است؟
تخصص من در شنا است، اما با توجه به دیده‌ها، فدراسیون سرمایه‌گذاری خوبی روی واترپلو انجام داده است. اردوی مشترکی با تیم ملی صربستان در ایران برگزار شد. مشاور خارجی به جمع‌شان اضافه شده و اکنون تیم ملی واترپلو در صربستان که یکی از قطب‌های جهان است، اردو دارد و بازی‌های تدارکاتی و تمرینات سختی در حال انجام است. امیدواریم نتیجه‌ای بهتر از نتایج دوره‌های قبل کسب کنند. حدود سیزده نفر به تیم ملی دعوت شده‌اند که یک نفر از اصفهان است.
سخن پایانی؟
با توجه به اینکه شنا رشته‌ای توصیه شده، پایه و پر مدال در المپیک است، امیدوارم کاری بنیادین و بلندمدت انجام شود؛ برای مثال در حدود 15 سال پیش، ما از ترکیه جلوتر بودیم، ولی اکنون ترکیه قهرمانی جهان و رکوردهای جهانی را دارد که این عناوین جهانی، نتیجه حدود 10 سال سرمایه‌گذاری است. شنا ورزشی نیست که شانس در آن دخیل باشد، زیرا در لحظه با بهترین‌های جهان به رقابت پرداخته می‌شود.
طبیعتاً در رشته‌های رکوردی به متخصصین زمینه‌هایی مانند فیزیولوژی، تغذیه، بدنسازی و روانشناسی نیاز است که یک ورزشکار را به حد بالا و نهایت خود برساند. بسیاری از کشورهای مدال‌آور در المپیک و مسابقات جهانی، در آمریکا تمرین می‌کنند که نشان‌دهنده اهمیت بخش سخت‌افزار است. اگر حمایت‌ها کم شود، شرایط سخت می‌شود.