ناگفته‌های سیدحسن نصرالله درباره نقش حاج قاسم در جنگ 33 روزه

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله لبنان ناگفته‌هایی را از نقش «حاج قاسم سلیمانی» فرمانده فقید نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنگ 33 روزه مطرح کرد.

وی در این سخنرانی گفت: «بعد از آزادی جنوب لبنان در 5 خرداد 1379 دیداری داشتیم در این دیدار در شورای جهادی و با حضور حاج قاسم بود در این دیدار برآوردی مطرح بود که پیروزی در سال 2000 یک پیروزی تاریخی محصوب می شد و سران رژیم صهیونیستی از این دستاور مقاومت لبنان و حزب الله از این دستاورد چشم پوشی نخواهند کرد و یک روز به حزب الله حمله خواهند کرد تا حزب الله را نابود کنند زمان این جنگ معلوم نبود ایا در سال 2000 بوده یا چند سال دیگر، مشخص نبود اما همیشه در حال آماده باش بودیم» از طرف دیگر، وظیفه بسیار مهمی داشتیم که آزادی تمامی اسرا در زندان های رژیم صهیونیستی بوده است. و ما در حال برنامه ریزی برای اجرای عملیات اسیرگیری از صهیونیست ها برای آزادی اسرایمان بود. موضوع سوم، آزادسازی دیگر بخش های اشغالی لبنان بود. اسرائیل به لبنان یعنی در واقع به زمین و آب لبنان طمع داشت و این نیاز به قدرتی بیش از آنکه در سال 2000 یا پیش از آن بوده است،‌داشت. تا با ایجاد بازدارندگی به دشمن بفهمانیم که هرگونه تجاوز با پاسخ مواجه خواهد شد. بنابراین با موارد مطرح شده باید به زیرساخت‌های قدرتمندی نسبت به قبل برسیم باید به سلاح های جدید و امکانات جدید دست یابیم. همه این مسائل با حضور حاج قاسم مطرح شده بود و در خلق این چشم انداز سهیم بود و باور و اعتقاد ایشان به این چشم انداز بسیار مهم بود. اگر حمایت ایران و تلاش های حاج قاسم نبود تمامی اینها نوشته ای بر روی کاغذ باقی می ماند. حاج قاسم این موارد را به گوش مقامات جمهوری اسلامی رساند. این مسائل نیاز به امکانات زیادی داشت و به صورت دقیق این موضوعات را پیگیری می کرد. می بایست تحولی در قدرت موشکی، پهپادی و تسلیحاتی حزب الله صورت می گرفت. اقدام ویژه‌ای که حاج قاسم انجام داد این بود که از از برادران و حاجح عماد مغنیه خواست که برنامه ای سالیانه داشته باشند. تا پیش از 2000 برنامه سالیانه نداشتیم اما پس از این تاریخ برنامه سالیانه داشتیم و حاج قاشم و گفت من امکاتالت را فراهم می کنم اما باید برنامه ریزی روزانه را کنار گذاشته و برنامه سالانه داشته باشیم و بگوییم در این یک سال چه کاری بکنیم. دوره‌های آموزشی، تاسیس پادگان و... برنامه ریزی شود. سال دوم هم یک برنامه سالانه داشتیم و بعد از آن حاج قاسم گفت که یه برنامه سه ساله داشته باشیم و این برای نخستین بار بود که برنامه سه ساله داشتیم. بعد از آن برنامه سه ساله داشتیم. نقش حاج قاسم اول مشارکت در ایده پردازی، همفکری و طراحی بود، دوم با دستور کار جدید موافقت کرد و سوم متعهد شد که تمامی پشتیبانی‌های لجستیکی را تامین کند و مهم تر از همه پیگیری‌های پیاپی وی بوده است. حاج قاسم هم در سطح تصمیم گیری مشارکت داشت و می رفت امکانات و مقدمات را فراهم می کرد و به صورت روزانه پیگیری می کرد. ایشان هر دو سه هفته یک بار به لبنان می آمد ایشان برای پیگیری موضوعات می آمد ایشان کارها را از نیروهای قدس پیگیری می کرد و به صورت همزمان از حزب الله پیگیری می کرد. تا جایی که برخی برادران خسته می شدند و از وی می خواستند که به آنها فرصت بدهند. این ویژگی بعد ها در حوادث سوریه و در حوادث عراق بسیار بروز یافت. حاج قاسم در تعیین حاج عماد مغنیه نقش داشت. در مرحله پیش از عماد مغنیه سه مسئول داشتیم یک یکی در زمینه نظامی وظیفه داشت و یکی مسئول بسیج کردن و یکی نیز مسئولیت امنیت را بر عهده داشت و به یک نتیجه رسیدیم که یک فرد تمامی مسئولیت‌های نظامی و امنیتی را مدیریت کند. من با ایشان درباره حاج عماد برای تعیین به عنوان معاون جهادی مشورت کردم و حاج عماد و حاج قاسم از ابتدا رابطه عاطفی با یکدیگر داشتند اما تعصب و قاطعیت حاج عماد سبب شده بود تا حاج قاسم وی را مورد تایید قرار دهد و تایید حاج قاسم عامل مهمی در انتخاب حاج عماد تا زمان شهادت وی داشته است. بنابراین ما وارد مرحله جدیدی شدیم و این موضوع مطرح شد که ما نیازمند توان موشکی هستیم. دیگر به کاتیوشا با برد 20 کلیومتری نمی‌توان اکتفا کرد. باید موشک هایی با برد و قدرت بیشتری داشته باشیم. باید این موشک‌ها ارسال می شد و برای استفاده از آنها آموزش داده می شد. پس تحول مهم اول شروع در ایجاد توانمندی موشکی واقعی بود و این نیازمند تلاش زیادی بود.