نتیجه محبت اهل بیت (ع) به بندگان

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن رو است که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «حُبی و حُبُ اَهلِ بَیتی نافِع فی سَبعَهِ مَواطِنَ اَهوالُهُنَ عَظیمَه: عِندَ الوَفاهِ و فِی القَبرِ وَ عِندَالنُشُورِ وَ عِندَالِکتابِ وَ عِندَ الحِسابِ وَ عِندَ المیزانِ وَ عِندَ الصِراطِ.» «محبت من و محبت اهل بیت من در هفت جا که هراس آن‌ها بسیار بزرگ است، سودمند است: 1 هنگام مرگ، 2 در قبر، 3 هنگام برانگیخته شدن، 4 هنگام دریافت نامه اعمال، 5 هنگام حسابرسی، 6 هنگام سنجش اعمال، 7 هنگام عبور از صراط.»

منبع: امالی صدوق