نگاهی به قیمت‌های سرسام‌آور مسکن در استان تهران
همه ساله با نزدیک شدن به فصل گرم سال شاهد داغ شدن بازار مسکن نیز هستیم، در این میان در دوسال اخیر قضیه به قدری متفاوت بوده است، زیرا که شاهد افزایش عجیب قیمت مسکن بر خلاف روال سال‌های گذشته بوده‌ایم.
به گزارش مشرق، طی چند سال اخیر شاهد رشد لجام گسیخته قیمت مسکن در کشور و بخصوص در تهران بودیم به طوری که نرخ مسکن از متری پنج و نیم میلیون تومان در سال 97 به متری 11میلیون در سال 98 و سپس به متری 15.5میلیون در فروردین سال جاری رسید تا آنکه سرانجام دفتر برنامه‌ریزی و اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی خبر داد که قیمت هر مترمربع مسکن در تهران به میزان 17میلیون تومان رسیده است.
*س_بیشتر بخوانید:_س* *س_رشد 2 برابری قیمت مسکن نسبت به رشد اجاره‌بها + جدول_س* *س_تدابیر مجلس و نمایندگان برای کنترل قیمت مسکن_س*سود افزایش قیمت مسکن به جیب چه کسانی می‌رود؟
با نگاه به آمار فوق متوجه آن می‌شویم که قیمت مسکن در سال 98 به نسبت سال 97 افزیش 100 درصدی داشته است و نزدیک به دوبرابر شده است. اما آیا این افزایش قیمت منطقی بوده است؟ برای پاسخ به این سوأل و بررسی علت افزایش قیمت مسکن در هرشهری سه فاکتور اصلی قیمت زمین، قیمت مصالح و اجرت کارگر دخیل هستند که دومورد آخری تابع شرایط اقتصادی کشور و نرخ تورم هرساله هستند اما مورد اولی یک شاخص کیفی است که کمیت آن با توجه به موقعیت مکانی و قیمت گذاری انبوه سازان صورت می‌گیرد.
در خصوص قیمت مصالح در شهر تهران روز گذشته مرکز آمار ایران گزارش شاخص قیمت نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران در سال 1398 (بر مبنای سال پایه 1390) را منتشر کرد. براساس این آمار شاخص قیمت نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران در سال 1398 با 35,1درصد افزایش نسبت به سال 1397 به عدد 423.4 رسید، در حالی‌که این شاخص در سال 1397 عدد 313.4 بوده و نسبت به سال قبل 47.8درصد افزایش یافته بود.
در میان گروه‌های اجرایی شاخص قیمت نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران، گروه «سیمان، بتن، شن، ماسه» با 48,6 درصد، گروه «گچ و گچکاری» 43.4درصد، گروه «انواع بلوک سفالی آجر» با 53.9درصد، گروه «موزائیک، کاشی، سرامیک» با 45.3درصد، گروه «سنگ» با 34.6 درصد، گروه «آهن آلات، میلگرد، پروفیل درب و پنجره» با 28.5درصد، گروه "چوب" با 42.0 درصد، گروه "ایزوگام، قیر و گونی و آسفالت" با 19.4 درصد، گروه «شیرآلات بهداشتی» با 27.8درصد، گروه «تأسیسات مکانیکی و انواع عایق حرارتی» با 39.2درصد، گروه «یراق آلات درب و پنجره» با 36.5درصد، گروه «نقاشی ساختمان» با 36.7درصد، گروه «تأسیسات برقی» با 45درصد، گروه «شیشه» با 28.9درصد و گروه «خدمات» نیز با 25.2درصد افزایش نسبت به سال1397 رو به رو بودند.
برای پی بردن به افزایش میزان دستمزدهای کارگران نیز کافی است به مصوبه شورای عالی کار در طول سال‌های 97 و 98 که حداقل دستمزد ماهیانه را برای کارگران تعیین کرده‌اند نگاهی بندازیم. براین اساس در سال 97 میزان حداقل دستمزد ماهیانه کارگران یک میلیون و صدویازده هزار تومان بود که این دستمزد در سال 98 به مبلغ یک میلیون و پانصد و شانزده هزار تومان رسید.
با یک عملیات ساده ریاضی متوجه آن می‌شویم که این فاکتور اجرت کارگران در سال 98 نسبت به سال 97 افزایش 36 درصدی داشته است.
سود 65درصدی در جیب آقایان دلالان
نتیجه آن که با یک نگاه ساده به این نکته می‌رسیم قیمت مصالح و اجرت کارگران به طور میانگین 35.5درصد افزایش یافته‌اند که این طبیعتا اگر قیمت زمین هم به همین میزان افزایش پیدا می‌کرد باید شاهد افزایش قیمت 35.5درصدی قیمت مسکن می‌بودیم، درحالی که رشد 100درصدی قیمت مسکن در تهران در طول یک سال به وقوع پیوست.
در یک نتیجه‌گیری کلی آنکه در نبود سیاست‌های تشویقی، بازدارنده و نظارتی برروی رشد قیمت مسکن، سود قریب به 65درصدی به ازای هرمترمربع زمین در تهران در جیب دلالان و سوداگران بازار مسکن می‌رود و آنچه که در این بین قربانی می‌شود حق شهروندان متوسط تهرانی برای خانه دار شدن است که پایمال می‌شود.
با این حال بسیاری از مردمی که محل کارشان تهران است و توانائی خرید مسکن در این شهر را ندارند ناچارا و از سر اجبار در شهرستان های حومه تهران ساکن می‌شوند. به همین منظور بد نیست نگاهی به قیمت مسکن در این شهرها بیاندازیم:
نام شهرستان مرکز شهرستان میانگین قیمت مسکن آپارتمان نوساز شهریار شهریار 6 میلیون قدس شهرقدس 5 میلیون ملارد ملارد 4.5 میلیون پردیس پردیس 7.5 میلیون پاکدشت پاکدشت 4.5 میلیون پیشوا پیشوا 4.5 میلیون ورامین ورامین 7.5 میلیون قرچک قرچک 6 میلیون دماوند دماوند 8 میلیون فیروزکوه فیروزکوه 4.5 میلیون شمیرانات لواسان 45 میلیون بهارستان گلستان 6 میلیون رباط کریم رباط کریم 5.5 میلیون ری ری 11 میلیون اسلامشهر اسلامشهر 7.5 میلیون تهران تهران 17 میلیون نمودار مقایسه‌ای قیمت هرمتر آپارتمان نوساز در مراکز شهرستان‌های استان تهرانبا اینحال آنچه مشخص است آنکه قیمت مسکن در تهران حداقل به میزان دوبرابر شهرستان‌های تهران (به غیر از شمیرانات و ری) است که همین تفاوت قیمتی فاحش، خود باعث برهم خوردن بافت جمعیتی استان تهران شده است و توأمان مخاطرات امنیتی، اجتماعی و فرهنگی فراوانی را در این شهرها به وجود آورده است.
برای پی بردن به چرایی دلیل گرانی مسکن درتهران و پی بردن به این مشکل به سراغ مصطفی‌قلی خسروی رئیس اتحادیه مشاوران املاک رفتیم و از وی در خصوص راهکارهای کنترل قیمت مسکن در تهران و اهرم‌های نظارتی که دولت می‌تواند اتخاذ کند پرسیدیم.
ایده قیمت‌گذاری مسکن از سوی دولت من‌درآوردی است
مصطفی‌قلی خسروی رئیس اتحادیه مشاوران املاک کشور اظهار کرد: در اتحادیه املاک نه سیاست‌گذار مسکن هستیم و نه سیاست گذار اجرای آن، به وزیر مسکن هم گفتم که کف بازار می‌گوید که باید کارهای مختلفی را انجام دهیم از جمله آنکه صنعتی سازی کنیم، صنعت اجاره را فعال کنیم، کنترل خود را بر بیش از 85درصد از تولید مصالح که تولید داخل است افزایش دهیم و نیز از تجربه انبوه سازان استفاده کنیم.
وی در خصوص این ایده که دولت با اخذ سیاست نظارتی به تعیین نرخ مسکن در مناطق مختلف شهری بپردازد نیز گفت: این ایده‌ها من درآوردی بوده زیرا مالکیت محترم و در اسلام محترم‌تر است، در دولت دهم و نهم آمدند با دخالت‌های بی‌مورد اجبار کردند که سقف افزایش قیمت مسکن باید به میزان 9درصد سالیانه باشد اما دیدیم که به رغم خواسته دولت، این کار در آن دولت‌ها به نتیجه نرسید.
رئیس اتحادیه مشاوران املاک درخصوص راه حل پیشنهادی خود نیز عنوان کرد: از نظر من باید به سیاست‌های موفق اجرا شده در کشورهای مشابه ایران رجوع کرد که ببینیم آن‌ها برای کنترل قیمت مسکن چکار کرده‌اند؟ با این حال در شرایط کنونی من همان سیاست‌هایی که از سوی وزیر هم به طور جد پیگیری می‌شود از جمله اخذ مالیات از خانه‌های خالی، اخذ مالیات بر عایدی مسکن، طرح واگذاری زمین‌های 99ساله، تکمیل مسکن مهر و ملی و نیز مشارکت دولت در ساخت خانه‌های فرسوده را بیشتر می‌پسندم.
مسکن‌ها دوای درد مسکن؟
تمام کارشناسان مسکن بر این گذاره متفق القول هستند راه‌حل دوای درد مسکن آن است که مسکن را از یک کالای سرمایه‌ای به یک کالای مصرفی تبدیل کنیم اما آیا همانگونه که رئیس اتحادیه مسکن گفته است، سیاست‌های کنونی که دولت و وزیر راه، مسکن و شهرسازی اتخاذ کرده‌اند و عده‌ای از کارشناسان این طرح‌ها را نهایتا در نقش مسکن می‌دانند؟ و آیا اینکه اجرای این طرح‌ها می‌تواند مسکن را تبدیل به کالای مصرفی کند یا خیر؟ سوالی که شاید برای پاسخش باید منتظر ماند و دید تا دولت چقدر در اجرای سیاست‌های خود جدی و موفق عمل می‌کند.
منبع: فارس
