نگاهی به نقش گزینشگران در هزارتوی انتخابات آمریکا
تهران - ایرنا - در سازوکار پیچیده انتخاب رئیس‌جمهوری آمریکا، آراء مستقیم مردم در ظاهر تعیین‌کننده است در صورتی که گزینشگرانی که با رأی مردم انتخاب شده‌اند، رئیس‌جمهوری بعدی را روانه کاخ سفید می‌کنند.
به گزارش روز یکشنبه ایرنا، پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات 2016 نشان داد که مهم‌ترین عامل در پیروزی و یا شکست یک نامزد، کسب اکثریت آرائی که مردم به صندوق انداخته‌اند نیست، بلکه تعداد آراء مجمع گزینشگران (Electoral College) است که سرنوشت انتخابات را رقم می‌زند. هر نامزد برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری از مجموع 538 رأی به حداقل 270 رأی گزینشگران این مجمع نیاز دارد تا بتواند به کاخ سفید راه یابد. وی توانست رأی 304 گزینشگر را به خود اختصاص دهد در حالی که آراء مردمی هیلاری کلینتون 2 درصد از او بیشتر بود.
طبق قوانین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، بر اساس جمعیت، سهمیه‌ای از گزینشگران به هر ایالت اختصاص داده می‌شود که برابر است با تعداد نمایندگان آن ایالت در مجلس و سنا. به‌عنوان مثال، کالیفرنیای 39 میلیونی 55 گزینشگر و آلابامای 5 میلیونی 9 گزینشگر سهمیه دارند.
علاوه بر رئیس‌جمهوری، اعضای این مجمع نیز با آرا مستقیم رأی‌دهندگان انتخاب شده و پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری رأی خود را به نامزد مورد نظرشان می‌دهند. هر نامزدی که آرا مردمی یک ایالت را به دست آورد به صورت خودکار آرا کل گزینشگران آن ایالت را به دست می‌آورد.
هر یک از احزاب سیاسی پیش از برگزاری انتخابات یک فهرست از گزینشگران پیشنهادی را تهیه و به مسئولان برگزاری انتخابات ارائه می‌دهند. اعضای فهرست حزب برنده (در هر ایالت) به مجمع گزینشگران راه خواهند یافت (دو ایالت مین و نبراسکا از این موضوع مستثنا هستند و سازوکار متفاوتی دارند). اصل دوم قانون اساسی آمریکا تصریح می‌کند که هیچ نماینده، سناتور یا فرد دارای سمت مدیریتی در دستگاه‌های دولتی نمی‌تواند به‌عنوان گزینشگر معرفی شود.
اعضای مجمع گزینشگران 14 دسامبر (24 آذر) امسال در ایالات خود گرد آمده و در یک رأی‌گیری نهایی، رئیس‌جمهوری بعدی را انتخاب می‌کنند.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*