همه چیز درباره قدرتمندترین سلاح دنیا که روسی است

در اواخر دهه 1960، اتحاد جماهیر شوروی از ایالات متحده در صنعت تسلیحاتی به شدت جلو افتاد. آخرین نسخه موشک بالستیک قاره پیمای R-36 (که توسط ناتو SS-18 نامیده می شود) می تواند با حداقل 10 کلاهک هسته ای 18-25 مگاتونی به هر نقطه ای حمله کند.

موشک جدید می تواند موشک های LGM-30 Minuteman III آمریکایی ها را قبل از اینکه سیلوهای خود را ترک کنند، نابود کند. با گذشت زمان، طرح‌های پیشرفته‌تر تنها محموله هسته‌ای آن را افزایش داد. در نهایت، این سلاح قدرت بیشتری از هر چیزی در زرادخانه ایالات متحده داشت. نیروهای ناتو از زمانی که وجود آن کشف شد، این سلاح را موشک «شیطان» نامیدند.

R-36 از خانواده موشک ها است. موشک اصلی که توسط ناتو SS-9 تعیین شد، دومین موشک بالستیک قاره پیما اتحاد جماهیر شوروی بود. طراحی آن در سال 1966 به آن اجازه داد تا به فضا شلیک شود و برای مدت نامحدودی در مدار زمین بماند. این پیشرفت منجر به ماده 4 پیمان فضایی 1967 شد که موشک های هسته ای و سایر سلاح های کشتار جمعی را از باقی ماندن در مدار زمین منع می کند.

اگرچه مفاد پیمان فضای ماورای جو تا حدودی وحشت را در مورد موشک R-36 آرام کرد، نسخه دوم این سلاح شوروی دوباره ترس را در دل‌ها انداخت. مدل اول فقط یک کلاهک 20 مگاتنی داشت. نسخه دوم، R-36M، دارای چندین وسیله نقلیه برای ورود مجدد (کلاهک های هسته ای واقعی) بود که می توانست بیش از یک هدف را با یک پرتاب موشک مورد اصابت قرار دهد.

همه‌چیز درباره قدرتمندترین سلاح دنیا که روسی است

در اواسط دهه 1970، چندین وسیله نقلیه با قابلیت هدف گذاری مجدد، یا MIRV، استانداردی برای ICBM ها شد. سامانه‌های MIRV نه تنها می‌توانستند چندین هدف را مورد اصابت قرار دهند، بلکه مدافع را ملزم می‌کردند که در پاسخ، سه تا 10 موشک دفاعی شلیک کند.

ایالات متحده برای اولین بار در سال 1968 موشک های مبتنی بر MIRV را با سه کلاهک Minuteman III توسعه داد، اما SS-18 "Satan" می توانست 8 تا 10 کلاهک قوی تر را حمل کند. هنگامی که سیستم "شیطان" در سال 1975 به طور کامل عملیاتی شد، ایالات متحده نگران بود که دیگر از حمله اول شوروی جان سالم به در نبرد و شروع به کار بر روی موشک هایی با کلاهک های بیشتر و بیشتر کرد.

در داخل اتحاد جماهیر شوروی، مهندسان و دانشمندان شوروی مدام تغییراتی را برای تکرارهای آتی ICBM "شیطان" ایجاد می کردند. تا زمانی که اتحاد جماهیر شوروی سقوط کرد، شش نسخه مختلف را پشت سر گذاشته بود که هر کدام از نسخه قبلی قدرتمندتر بودند. نسخه ششم موشک SS-18 قدرتمندترین سلاح هسته ای خواهد بود که تا به حال توسط اتحاد جماهیر شوروی به کار گرفته شده است.

در زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، موشک‌های SS-18 ساخت شوروی می‌توانست به هر نقطه از جهان حمله کند.

موشک‌های MIRV مستقر در زمین مانند موشک شیطان توسط توافقنامه استارت 2 ایالات متحده و روسیه در سال 1993 ممنوع شد، اما روسیه در سال 2002 پس از خروج ایالات متحده از معاهده موشک‌های ضد بالستیک در سال 1972 توسط دولت جورج دبلیو بوش، از این توافق خارج شد.

طبق گزارش انجمن کنترل تسلیحات، روسیه تا مارس 2022 همچنان 46 موشک SS-18، هر کدام با 10 کلاهک، بر روی سایر موشک های ICBM مستقر خود، که در مجموع 320 موشک است، به کار می گیرد.

• خودکشی دردناک و دسته‌جمعی اعضای یک خانواده در مشهد

• تیراندازی در قلب تهران

• «زیبا» قربانی قتل ناموسی در ارومیه شد | «جعفر. خ» چگونه زیبا را به قتل رساند؟

• اقدام جنجالی علی دایی علیه علی کریمی + عکس

• روایت تازه از لحظه شلیک به هواپیمای اوکراینی

• مرموز، میانسال و دوربین‌گریز | «سیف العدل» مرد شماره یک القاعده که ادعا می‌کنند در ایران است، کیست؟

• اجرای موسیقی جنجالی در کتابخانه ملی | واکنش سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

• توطئه جدید باکو علیه تهران در «MSC»

بیشتر بخوانید

• هشدار زلنسکی درباره وقوع جنگ جهانی سوم
• طعنه روسیه به مکرون: ناپلئون را به یاد بیاور!
• سوخو -35 تا چه حد برای ایران کارساز است؟
• خودکشی هولناک یک ژنرال روسی پس از دستور پوتین