هیچوقت برای هوشنگ ظریف عزاداری نمیکنیم
حسین علیزاده که صبح امروز در مراسم تشییع پیکر زندهیاد هوشنگ ظریف سخن میگفت، اظهار کرد که «هیچوقت برای ظریف عزاداری نخواهیم کرد، زیرا هر زمان که اسمش را بر زبان میآوریم روحمان جلا پیدا میکند و شاد میشویم.»
به گزارش ایسنا، مراسم تشییع پیکر استاد هوشنگ ظریف صبح روز دوشنبه (19 اسفندماه) در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) با حضور خانواده این هنرمند فقید و برخی از اهالی موسیقی برگزار شد. البته این مراسم همانگونه که از پیش از سوی خانواده زندهیاد ظریف نیز تاکید شده بود، به دلیل رعایت شرایط عمومی برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، به صورت خصوصی برگزار شد.
علی ثابتنیا (رئیس انجمن موسیقی)، محمد الهیاری (رئیس دفتر موسیقی)، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی)، حسین علیزاده، فاضل جمشیدی، شهرام صارمی، جهانشاه صارمی، علی بوستان، سیاوش برهانی، فروغ بهمنپور، نادر فولادینسب، کیوان ساکت، محمد دلنوازی، مینا افتاده، مهدی متینرضا و برخی از شاگردان و نزدیکان زندهیاد ظریف از دیگر حاضرین در این مراسم بودند.
بر اساس گزارش سایت انجمن موسیقی ایران از مراسم تشییع پیکر هوشنگ ظریف، در ابتدای این مراسم فاضل جمشیدی، خواننده در سخنانی اظهار کرد: واژه استاد برای هوشنگ ظریف کوچک است، شریفترین هنرمند ایرانزمین از میان ما رفت. خانواده ایشان با آبرو زندگی و به تمام ایرانیان خدمت کردند. هوشنگ ظریف افتخار ماست و ما با غم زیبایش زندگی میکنیم و قرنها فرزندانمان نغمههای تار او را خواهند شنید.
او یادآور شد: تقریبا چهارده روز پیش با همسر استاد هماهنگ کردیم و به اتفاق استاد عبدالوهاب شهیدی، استاد حسن ناهید، جناب ساکت، فرزندان آقای شهیدی و برخی از دوستان به دیدار استاد ظریف رفتیم. با وجود اینکه به استاد شهیدی گفته بودیم که آسانسور نیست، اما ایشان با هر سختی که بود به دیدار استاد ظریف رفتند. موقع خداحافظی ایشان گریه میکردند و میگفتند میخواهند پیش استاد ظریف بمانند.
حسین علیزاده، هنرمند نوازنده و از شاگردان زندهیاد ظریف نیز ضمن تسلیت به اهالی موسیقی و خانواده این هنرمند فقید در سخنانی خاطرنشان کرد: فرصت و شرایط سخنرانی نیست، اما روزی که مساعد و درخور باشد راجع به هوشنگ ظریف صحبت خواهم کرد. تمام عمری که او در هنر موسیقی ایران سپری کرد، قبل از اینکه خود موسیقی مطرح باشد الگوی بسیار عزیزی برای ما بچههای هنرستان بود و شاید به جرأت باید گفت که شیفتگی ما به موسیقی بهخاطر وجود شخصیت ظریف بود و شاگردانی که ایشان تربیت کردند که جزو برجستگان موسیقی هستند.
علیزاده ادامه داد: به خاطر همان شیفتگی و به خاطر شخصیت نجیب و هنری استاد ظریف بود که واقعا عشق را از سن پایین از استاد ظریف تجربه کردیم. هیچوقت برای ظریف عزاداری نخواهیم کرد، زیرا هر زمان که اسمش را بر زبان میآوریم روحمان جلا پیدا میکند و شاد میشویم. یادش بخیر!
کیوان ساکت، آهنگساز و نوازنده موسیقی نیز از دیگر سخنران این مراسم بود که یادآور شد: تنها میتوانم بگویم، بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران / کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران. برای خانم ایشان، پروین خانم صالحی و همه خانواده استاد ظریف بزرگ و همچنین برای مردم فرهیخته و فرهنگی ایران آرزوی شکیبایی دارم.
همچنین محمد دلنوازی، هنرمند نوازنده در سخنانی اظهار کرد: من هنوز مرگ ایشان را باور ندارم. استاد ظریف آنقدر برای ما بزرگ بودند که همانطور که استاد علیزاده فرمودند، عشق آقای ظریف ما را در این راه نگه داشت و اگر کسی شدیم و اگر کاری انجام دهیم فقط و فقط عشق به آقای ظریف بود که سوای موسیقی راه و رسم زندگی را نیز به ما آموختند.
مینا افتاده، از همکاران استاد ظریف نیز ضمن تسلیت به اهالی موسیقی و همسر و خانواده ایشان گفت: علاوه بر اینکه با آقای ظریف در گروههای موسیقی همکار بودم، در هنرستان موسیقی از ایشان چیزها آموختم. همیشه جای ایشان در هنرستان خالی است و امیدوارم شاگردان ایشان بتوانند جایگزین خوبی برای ایشان باشند.
هوشنگ ظریف، نوازنده پیشکسوت و مدرس تار شنبه (17 اسفند ماه) به علت ایست قلبی در سن 81 سالگی درگذشت.
انتهای پیام