وصیت شهید محمدمهدی فریدونی | اعتراف می‌کنم وظیفه فرزندی خود را به جا نیاوردم
شهید مدافع حرم: خدایا تو خود شاهدی و من نیز اعتراف می‌کنم به هیچ وجه وظیفه فرزندی خود را به جا نیاوردم و پدر و مادر را زیاد اذیت کردم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، محمد مهدی فریدونی تنها پسر خانواده بود که عازم جنگ سوریه شد و پس از دفاع از حرم مطهر حضرت زینب (س) سرانجام 12 خرداد سال 1397 در منطقه البوکمال به شهادت رسید و شد هفتمین شهید مدافع حرم شهرستان فسا استان فارس. محمد مهدی که هنگام شهادت 21 ساله بود در وصیت نامه خود می‌نویسد:
بسم الله الرحمن الرحیم
حمد و سپاس بی کران خداوندی را که اول است بی آنکه قبل از او اولی باشد وآخراست بی آنکه پس از او پایانی باشد. مهربانیش شامل حال همه موجودات عالم است و عقوبتش تنها برای بدکاران، رحمت او از غضبش پیشی گرفته اگر غیر از این بود ذره‌ای در این عالم وجود نداشت و به همین خاطر است که من این عبد گنه کار، سراپا تقصیر مهلت یافته ام تا وصیت خود را بنویسم.
اگر می خواست مرا به خاطر اعمال ناروایم مؤاخذه کند نه اثری از پاسدار شدن من نه اثری از سوریه رفتن بود. خدایا اعتراف کرده و می‌کنم چه بسیار گناهان و زشتی‌های مرا پوشاندی چه بسیار بلا‌های سنگین که از من دفع کردی در لغزشگاه‌های پایم لغزید و رسوایم نکردی و در عوض آن عمل اندک مرا در پیش خلق بزرگ جلوه دادی و مرا در بین خلق جایگاه رفیع بخشیدی و من در عوض شکر و سپاس همواره کفران این نعمت‌های بی شمارت را کردم و باز هم برای عقوبت من تعجیل نکردی از خدایی تو انتظاری غیر از این نمی رود پس دست بر آستان تو بلند می‌کنم و العفو گویان اشک از چشمانم جاری می‌شود.
وصیت شهید علی هاشمی | شعار مرگ بر آمریکا یادتان نرود!صدای حل من ناصر از جانب شام شنیده می‌شود و گویا تاریخ همچنان تکرار شدنی است اما این بار کور خوانده‌اند. آن تعرضی که در کربلا به مولایم واهل بیتش کردند این بار تکرار نخواهد شد و شیر جوانانی از اقصا نقاط کشور‌های اسلامی از جمله ایران، پاکسان، افغانستان و... جواب این بی‌حرمتی را کوبنده دادند و انشاالله به زودی ریشه این همه مشکلات که قطعاً اسرائیل غاصب و آمریکای جنایتکار است به دست مسلمانان قطع خواهد شد.
به پدر و مادر عزیزم خدایا تو خود شاهدی و من نیز اعتراف می‌کنم که به هیچ وجه وظیفه فرزندی خود را به جا نیاوردم و پدر و مادر را زیاد اذیت کردم. اما امید به بخشش دارم. مرا حلال بفرمایید. بعد از شهادتم در عوض گریه و زاری همواره خدا را شاکر باشید که فرزندتان عاقبت به خیر شد و مایه سربلندی شما و نه سرافکندگی شما گردید و این عاقبت به خیری را مدیون زحمات دیروز شما هستم.
انشالله که شفیع شما در روز جزا باشم. به خواهرانم خواهران عزیزم در تربیت فرزندانتان در راه اسلام و قران بکوشید و مطمئن باشید کسی که دست فرزندش در دست قرآن و اهل بیت بگذارد عاقبت به خیر خواهد شد، دوستتان دارم و تقاضا دارم در راه بر طرف کردن نیاز‌های پدر و مادر تلاش کنید.
می‌دانم که بعد از رفتن من به گفته خودتان خانواده از هم می‌پاشد ولی اینگونه نیست و نخواهد بود ستون خانواده پدر و مادراند و در بر پا نگهداشتن آن شما به آنها کمک خواهید. بدانید که خدا را هر لحظه شاکرم که مرا در این مسیر قرار داد و خوشحالم از این که شما چهار گوهر گرانبها خواهران من هستید.
با خدامعامله کردم چه نیکو طرف معامله ای است. اگر میخواهید من نیز خوشحال باشم بعد از رفتنم از گریه و زاری بی اندازه بپرهیزید و بار دیگر شما را تربیت نیکوی فرزند طبق تربیت دینی، خواندن نماز به ویژه اول وقت و تعظیم شعار الله وصیت می‌کنم. به مردم ایران بدانید که دشمن در صدد زدن ولایت فقیه و امام خامنه‌ای است اگر سستی کنید و تعلل ورزید خدا این نعمت را از شما می‌گیرد و آن را را به شکل بدی جایگزین می‌کند. امنیت بالا ترین نعمتی است که خدا به مردم ایران داده (این را سوریه و عراق رفته‌ها) بهتر درک میکنند، چرا که در سوریه آزادی بود، ساحل مدیترانه بود، حجابشان آزاد بود اما وقتی امنیت از بین رفت و ده هزار نفر از زنانشان در بین تکفیری و داعشی دست به دست شدند، فهمیدند که چه نعمت بزرگی را از دست داده‌اند.
به مسئواین و کارگزاران نظامبه خود بیایید و دست از ثروت اندوزی و رفاه طلبی بردارید که دارید به دره فنا و نیستی سقوط می‌کنید. چه مرگتان شده آیا کرید، کورید، نمی‌فهمید که قشر ضعیف جامعه دارد خردتر می‌شود در حالی که فرزندانتان را برای تحصیل به کشورهایی می‌فرستید که طبق تعلیم آنها پرورش بیابند و فردا برای سهم خواهی به ایران بازگردند.
اعمال شما مرا یاد این بیت شعر می‌اندازد: زمین را گر شوی مالک طمع بر آسمان داری به وقت مردنت بینی نه این داری نه ان داری
دست از دنیا طلبی بردارید و به فکر مردم باشید. و نریدون ان نمن الذین... بعد از شهادتم اگر امکانش فراهم بود مرا در حرم آقا امام علی بن موسی الرضا (ع) طواف دهید که این امام بسیاری از درد های مرا دوا کرد. دلم می خواهد جنازه‌ام هنگام وداع نیز در کنار حرم طواف بخورد سپس مرا به زادگاهم فسا برگردانید و درجوار شهدای گمنام دفن نمایید ازمسئولین شهرمی‌خواهم ضریح را از بالای قبورمطهر این شهدا بردارند تا مردم بدون واسطه قبور شهدا را لمس کنند، حسرت این لمس کردن به دل من که ماند مقدار پولی که در حساب من مانده را صرف ساخت حسینیه مسجد کنید و پولی که ماهیانه به حساب من می‌آید را قسمتی صرف کمک به ازدواج جوانان و قسمتی را تکمیل حسینیه مسجد کنید.
والسلام علیکم والرحمت الله و برکاته
محمد مهدی فریدونی
97/12/16
