وقتی جنگ و تحریم، اشتغال را نشانه می‌گیرند
دنیای اقتصاد: محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهور، بارها تاکید کرده است که ایجاد اشتغال در مناطق محروم، اولویت اصلی دولت است. اما امروز با تغییر شرایط، واقعیت‌های اقتصادی ایران داستان دیگری را روایت می‌کنند.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ پس از جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل، کسب‌وکارها و شرکت‌ها که پیش از این نیز درگیر چالش‌های تحریم، تورم مزمن و قوانین سخت‌گیرانه بودند، حالا با بحرانی جدی‌تر مواجه‌اند؛ قطعی اینترنت، اختلال در شبکه بانکی و کاهش تقاضا، شرایطی را رقم زده که بسیاری از شرکت‌ها ناگزیر به تعدیل نیرو شده‌اند.
نرخ مشارکت اقتصادی در سال 1403 به 41 درصد سقوط کرده و این عدد کمتر از دوران کروناست؛ حتی کمتر از بسیاری کشورهای همسایه.
اما سؤال این‌جاست: در این شرایط نااطمینانی، راهکار دولت برای نجات بازار کار چیست؟ آیا بانک‌ها توان اعطای تسهیلات به کسب‌وکارها را دارند؟
وقتی جنگ، تحریم و تورم دست در دست هم دهند، سرمایه‌گذاری‌ها متوقف می‌شوند، تولید افت می‌کند و بیکاری افزایش می‌یابد. خانواده‌ها هم به جای مصرف، پس‌انداز می‌کنند و تقاضا برای کالاها کاهش می‌یابد. این چرخه معیوب، تولید را بیشتر ضعیف کرده و شرکت‌ها را به تعدیل نیرو سوق می‌دهد.
این بحران در حالی رخ می‌دهد که تورم و پایین بودن دستمزدها، نرخ فقر را به حدود 30 درصد رسانده است. شاغلان فقیر، امروز بخش بزرگی از جامعه کارگری را تشکیل می‌دهند و هر موج تعدیل نیرو، شکاف فقر را عمیق‌تر می‌کند.
حمایت‌های دولتی اگرچه وعده داده شده، اما در عمل به دلیل محدودیت‌های شبکه بانکی و سیاست‌های مالی، هنوز نتوانسته از کسب‌وکارها و اشتغال به‌درستی حمایت کند.
دولت برای جلوگیری از گسترش فقر و بیکاری، نیازمند برنامه‌ای علمی، دقیق و جامع است. در غیر این صورت، وضعیت اشتغال و فقر، ایران را در ماه‌های آینده درگیر بحران خواهد کرد.