وقتی که در باز است / فیلم
سکانسی از فیلم (هفت‌تیرهای چوبی) شاهکار فرهنگی مرحوم شاپور قریب در نقد تاثیر مخرب هالیوود و رویای امریکایی بر فرهنگ هر جامعه یک دستگاه تلویزیون، با انبوه فیلم ها از جمله کابویی وارد روستایی در شمال ایران می‌شود.
بچه‌ها تحت تاثیر فیلم ها بقول خودشان می‌خواهند کابوی بازی دربیاورند.
در یکی از صحنه‌ها باید وارد خانه رییس ایستگاه قطار برای دزدیدن پسرش شوند، در خانه باز است ولی پسر عشق فیلم و رهبر گروه کابوی‌ها معترض به دیگران می‌گوید که در کدام فیلم دیدید که از در وارد شوند؟...
این سکانس فیلم مرا به یاد آذوقه رسانی تعداد اندک کنسرو ارتش آمریکا از طریق چتر و آسمان به مردمان غزه می‌اندازد. با این سؤال اساسی و منطقی مردمان منصف جهان برخلاف آن جماعتی مسخ شده از رویای هالیوودی که این شو و جنگولک بازی هوایی در نظرشان واقعی جلوه می‌کند
این سؤال اساسی مگر مردمان غزه در محاصره گروه‌های فلسطینی و ممانعت از رساندن غذا توسط آن‌ها هستند!!!! و آیا مسیرهای ارتباط زمینی مثل گذرگاه رفح و کرم شالوم تحت کنترل خود اسراییل یعنی همین متحد امریکا نیست که به چنین شوی هالیوودی این دفعه بر پرده اسمان نیاز باشد؟؟؟
دراین‌باره تنها می‌توان گفت
درودها بر استاد زنده‌یاد شاپور قریب
و این جهان‌بینی رسواگرانه، که وقتی درها چنین ساده باز است
فقط در قاموس شومن هاست که برای نمایش، باید از پنجره وارد شد.!!!!!
5757
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1881947