چرا سیاست‌های بانک مرکزی باید تغییر کند؟
سال‌هاست که شعار حمایت از تولید ورد زبان مسوولان کشور شده است. این شعارهای تکراری علیرغم اسناد بالادستی نتوانسته هیچ برنامه عملی بهمراه داشته و گره ای از مشکلات تولید کشور باز کند.
اگر قرار بود به صرف شعار دادن و حرف زدن مشکلات حل شود، می‌بایستی اکنون شاهد شرایطی بسیار متفاوت برای بخش تولید کشور می‌بودیم.
با روی کار آمدن دولت اقای پزشکیان و با توجه به شعارهای انتخاباتی وی و صداقتی که از ایشان سراغ داشتیم، امیدواری‌هایی برای رفع بعضی مشکلات ایجاد گردید. حضور دکتر پزشکیان یک‌بار در زمان رقابت‌های انتخاباتی و بار دیگر بعد از پیروزی در اتاق بازرگانی ایران در جمع فعالان اقتصادی و شنیدن نقطه نظرات نمایندگان بخش خصوصی کشور و تکرار وعده عمل به نظرات کارشناسان اقتصادی موجب امیدواری همه شد اما امروز یک‌سال بعد از روی کار امدن دولت جدید و علیرغم همه امیدواری‌ها، شوربختانه در حوزه تجارت خارجی در به همان پاشنه قبل می‌چرخد.
در شرایطی که اقتصاد ایران از مشکلات ساختاری رنج می‌بد و این‌روزها سه گانه تحریم، جنگ و بلاتکلیفی نفس تولید را به شماره انداخته، فشارها و محدودیت‌ها افزایش یافته است. به نظر می‌رسد در حوزه تجارت خارجی تصمیم گیرنده اصلی همانند دولت قبل نه ارکان دولت بلکه کمافی السابق بانک مرکزی است.
سیاست‌های سختگیرانه بانک مرکزی شرایط را به سمت و سویی برده که شائبه تعمد در توقف تولید و صادرات را تقویت می‌نماید. بخشنامه ها و دستورالعمل‌های پی در پی بانک مرکزی که برخلاف نص صریح قانون بهبود فضای کسب وکار صادر و ابلاغ می‌گردد، موجی از ناامیدی را در فعالان اقتصادی ایجاد کرده است. تولیدکنندگان ناباورانه شاهد سکوت و بی عملی دولت در قبال اقدامات بانک مرکزی هستند.
از دولتمردان و نمایندگان مجلس جز ابراز همدردی و تاسف عمیق اقدامی عملی در جهت تغییر سیاست‌ها و راهبردها مشاهده نمی‌شود. به نظر می‌رسد همه شرایط موجود را پذیرفته‌اند و از تغییر ناامید شده‌اند.
بخش‌های مختلف تولید و تجارت کشور که طی سال‌های تحریم و در شرایط بحران‌های اقتصادی به مثابه سربازان خط مقدم نظام از همه توان خود در جهت رفع نیازهای کشور قدم برداشته‌اند و سدهای تحریم را با تحمل هزینه‌های فراوان شکستند. در زمان تجاوز ناجوانمردانه اخیر به کشورمان هم با تمام وجود تلاش کردند تا علیرغم خسارت‌ها و زیان‌های وارده و شرایط نابهنجار تحمیلی چرخه تولید و توزیع در کشور متوقف نشود و نیازهای مردم بدون ذره ای نگرانی تامین شود.
انسجام و همراهی مردم و مسوولان در زمان جنگ 12 روزه بار دیگر بارقه امیدی را ایجاد کرد که شاید مسوولان گوشه چشمی به تولید و تجارت کشور داشته باشند اما انچه در عمل مشاهده می‌شود، ادامه همان سیاست‌های پیشین است.
امروز نیاز به تغییر در سیاست‌های تجاری کشور در حوزه صادرات و واردات بیش از هر زمان دیگر احساس می‌شود. لزوم تغییر در سیاست شکست خورده تعهد ارزی صادرات و ایجاد محدودیت برای بخش‌های وارداتی کشور که همه فعالان و کارشناسان اقتصادی به اثرات سو ان اذعان دارند و همچنان با جدیت از سوی بانک مرکزی اعمال می‌شود، به شدت احساس می‌شود.
برای ادامه جریان تولید در کشور سرمایه در گردش مورد نیاز واحدهای تولیدی باید بسرعت تامین شود. سیاستی راهگشا در جهت سرمایه گذاری صنعتی در کشور تدوین شود. چندین سال است که نرخ تشکیل سرمایه در کشور کاهشی شده و در مواردی حتی جوابگوی استهلاک صنعت کشور نیست. در این شرایط اقدامی عاجل ضروری است.
همه اینها مستلزم پذیرش مشکلات از سوی بانک مرکزی و اتخاذ سیاستی متفاوت است در غیر این صورت چشم انداز پیش رو تعطیلی و توقف تولید خواهد بود. کسری تراز تجاز کشور تشدید خواهد شد. نرخ تورم افزایشی و فشار بر آحاد مردم روز افزون خواهد بود. اقای پزشکیان زمان به سرعت در حال گذر است شاید امروز با اتخاذ راهبردی متفاوت بتوان بخش‌هایی از تولید و تجارت کشور را از خطر نابودی نجات داد اما یقین بدانید فردا دیر است.
ای که دستت می‌رسد کاری بکن!
* عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران
223225
کد خبر 2093963