یک‌شنبه 27 آبان 1403

چگونه موشک‌های سپاه سامانه‌های پدافندی رژیم را مختل کرد؟

وب‌گاه الف مشاهده در مرجع

عملیات موشکی وعده صادق 2 را گامی بلند در زمینه اثبات کارایی سامانه‌های موشکی ایران و در مقابل پوچ بودن ادعاهای رژیم صهیونیستی درباره عبورناپذیر بودن سامانه‌های ضد موشکی آن به خصوص سامانه ضد موشکی آرو دانست.

به گزارش ایسنا، کانال تلگرامی تبیین در یادداشت کوتاهی نوشت:

در واکنش به اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی به خصوص ترور اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران و ترور سید حسن نصرالله دبیر کل حزب‌الله لبنان، ایران از غروب سه‌شنبه 10 مهر در عملیات وعده صادق 2 حملات موشکی را علیه اهداف نظامی و امنیتی در فلسطین اشغالی به انجام رساند.

انهدام پایگاه‌های هوایی رژیم صهیونیستی به‌عنوان مزیت استراتژیک ارتش این رژیم و حفاظت شدید اطلاعات عملیات موشکی، مهم‌ترین تفاوت‌های عملیات وعده صادق 2 با عملیات قبلی بود. بنا به اظهارات سردار سلامی ایران در این عملیات 200 موشک شلیک کرده است.

در این عملیات 3 پایگاه نظامی اصلی رژیم صهیونیستی از جمله پایگاه هوایی نواتیم به عنوان محل استقرار هواپیماهای اف 35، پایگاه هوایی هاتسریم (ختساریم) به عنوان پایگاهی که برای ترور شهید سید حسن نصرالله مورد استفاده قرار گرفت، مرکز موساد به عنوان مرکز ترور، رادارهای راهبردی و همچنین مراکز تجمع تانک‌ها، نفربرها و نفرات رژیم صهیونیستی در منطقه پیرامون غزه مورد هدف قرار گرفتند و بنا به بیانیه دوم سپاه 90 درصد شلیک‌ها با موفقیت به اهداف اصابت کرده است. نکته مهم استفاده از موشک‌های پیشرفته بالستیک خیبرشکن و موشک‌های هاپیرسونیک فتاح در این عملیات است. نیروی هوافضای سپاه با استفاده از تجارب حاصله از عملیات وعده صادق1 که در آن از ترکیبی از پهپادها و موشک‌های بالستیک استفاده شده بود و بهره‌گیری از نقاط ضعف در سامانه‌های ضد موشکی رژیم صهیونیستی، در عملیات موشکی وعده صادق2 از انواع پیشرفته موشک‌های موجود در زراخانه خود به خصوص موشک خیبرشکن و موشک هایپرسونیک فتاح استفاده نمود که طبق شواهد ضربات مهمی را به رژیم صهیونیستی وارد نموده است. احتمالاً موشک‌های با کلاهک بارشی مانند موشک عماد درگیرکردن پدافند را در اختیار داشته و موشک‌های خیبرشکن و هم‌چنین موشک فتاح نقش اصابت به اهداف را برعهده داشتند.

موشک خیبرشکن با برد 1450 کیلومتری دارای پیکربندی سرجنگی از نوع سه‌مخروطی یا Tri Conic است که استفاده از این پیکربندی به منظور حفظ پایداری سرجنگی در حین انجام مانورهای سنگین است. مورد دیگری که در این موشک خودنمایی می‌کند، ابعاد به نسبت بزرگتر بالک‌های متحرک سرجنگی آن است که این افزایش ابعاد بالک، قدرت مانور سرجنگی را پس از ورود به جو افزایش می‌دهد و امکان اجرای مانورهای پیچیده‌تر و سریع‌تر را به منظور عبور موثر از سد پدافندهای ضد موشکی درون جوی که کارویژه سامانه‌های پدافندی مانند فلاخن داود رژیم صهیونیستی و پاتریوت ایالات متحده است را فراهم می‌کند. موضوع دیگر در بررسی موشک خیبرشکن نوع انفجار سرجنگی آن است که بر اساس تصاویر منتشرشده، کلاهک از نوع شدیدالانفجار است اما به گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه، موادی در سرجنگی خیبرشکن به کار گرفته شده که قدرت انفجار آن را به چندین برابر TNT افزایش داده است.

موشک بالستیک هایپرسونیک «فتاح 1» تولید نیروی هوافضای سپاه با قابلیت‌های تاکتیکی، به دلیل برخورداری از پیشران سوخت جامد نازل متحرک مرحله دوم، قابلیت دستیابی به سرعت‌های بسیار بالا و همچنین انجام مانورهای مختلف در داخل و خارج از جو زمین به منظور غلبه بر انواع سامانه‌های دفاع هوایی دشمن را دارد. دیگر خصوصیات این موشک عبارتند از: سوخت جامد 2 مرحله‌ای، برد 1400 کیلومتر، مانور دهی غیر قابل پیش‌بینی خارج و داخل جو کره زمین، حداکثر سرعت 25ماخ خارج از جو و سرعت لحظه برخورد بین 13 تا 15 ماخ، استفاده از ترکیبات آلیاژی جاذب امواج رادارهای پدافندی و سطح مقطع بسیار پایین کلاهک. از خصوصیت بارز موشک هایپر سونیک فتاح1 می‌توان به دقت اصابت فزاینده، سرعت بسیار بالا، قابلیت مانورپذیری فوق‌العاده و همچنین از توان پنهان‌کاری و عبور از سامانه‌های راداری اشاره کرد.

موشک هایپرسونیک «فتاح 2» با قابلیت گلاید و همچنین کروز است که در دسته گلایدرهای هایپرسونیکHGV یا Hypesonic Glide vehicle دسته‌بندی می‌شود. تنها 4 کشور جهان فناوری این نوع از تسلیحات را در اختیار دارند. پرتابه‌های HGV مانند فتاح2 به جای ارتفاع گرفتن همانند شیوه پرتابه‌های بالستیک، در ارتفاع بسیار کمتری به همراه امکان تغییر مسیر مکرر سمت هدف طی مسیر کرده و در نتیجه رادارهای هشدار زودهنگام پدافند دشمن در شناسایی آنها دچار مشکل می‌شوند و احتمال غافلگیر کردن مجموعه دفاع موشکی دشمن بسیار بیشتر می‌شود.

در مجموع می‌توان عملیات موشکی وعده صادق 2 را گامی بلند در زمینه اثبات کارایی سامانه‌های موشکی ایران و در مقابل پوچ بودن ادعاهای رژیم صهیونیستی درباره عبورناپذیر بودن سامانه‌های ضد موشکی آن به خصوص سامانه ضد موشکی آرو دانست.