کتاب «سیر نشانه‌های ظهور در تاریخ تشیع» منتشر شد
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کتاب «سیر نشانه‌های ظهور در تاریخ تشیع» نوشته «سیدمحمد موسوی عبادی» به تازگی توسط انتشارات کتاب جمکران در 228 صفحه و قیمت 90 هزار تومان وارد بازار کتاب شده است. مهدویت از مؤلفه‌های اصلی در مباحث کلامی شیعه امامیه است بنابراین نشانه‌های ظهور نیز از موضوعات مهم مهدویت به‌شمار می‌رود. این نشانه‌ها اساساً روایات پیشگویانه معصومان (ع) هستند برای آشنایی...
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کتاب «سیر نشانه‌های ظهور در تاریخ تشیع» نوشته «سیدمحمد موسوی عبادی» به تازگی توسط انتشارات کتاب جمکران در 228 صفحه و قیمت 90 هزار تومان وارد بازار کتاب شده است. مهدویت از مؤلفه‌های اصلی در مباحث کلامی شیعه امامیه است بنابراین نشانه‌های ظهور نیز از موضوعات مهم مهدویت به‌شمار می‌رود. این نشانه‌ها اساساً روایات پیشگویانه معصومان (ع) هستند برای آشنایی هرچه بیشتر با مسئله ظهور و شناخت امام زمان در هنگامه ظهور و قیام ایشان. اما در این میان و در طول تاریخ بوده‌اند مدعیان مهدویتی که برای سودجویی به کار‌هایی همچون نشر و ترویج یا جعل روایات دست زده، همچنین تطبیق‌های غلطی برای این جعلیات ارائه داده‌اند و هراَزگاهی حادثه‌ای را که شبیه آن در احادیث بیان شده بود، نشانه ظهور دانسته‌اند. از آنجایی که مهدویت‌پژوهی در طول تاریخ تحولاتی را پشت سر گذاشته لذا نویسنده اثر آقای «سیدمحمد موسوی عبادی» با مطالعه آثار به‌جامانده از گذشته‌های دور تا امروز و باتکیه بر گزارش‌های تاریخی، سیر تطور روایات نشانه‌های ظهور را در منابع روایی متقدم و متأخر شیعه بررسی کرده تا روشن شود رخداد‌های تاریخی‌ای که به‌اشتباه نشانه‌های ظهور فهم شده‌اند، چه ارتباطی با ظهور دارند؟ آیا این حوادث به‌حق علامت ظهور حضرت مهدی (عج) بوده‌اند یا خیر؟ این اثر، منبع مناسبی برای پاسخ به شبهات درباره نشانه‌های ظهور خواهد بود. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: ظهور مدعیان مهدویت. از نیمه نخست سده اول هجری، جریان‌های مدعی مهدویت در مدینه شکل گرفت و در مدت کوتاهی، بسیاری از مناطق جهان اسلام را دربرگرفت. این جریان‌ها را بیشتر سیاست‌گذاران اموی با تحریف احادیث حضرت مهدی (عج) و برخی احادیث درباره ملاحم، برای کسب قدرت به‌وجود آوردند. دلایل و شواهد نشان می‌دهد امویان با وجود انکار اصل مهدویت و مقابله با آن، در مواقع لزوم از آن استفاده ابزاری می‌کردند.