گفتگوی تفصیلی با استعدادیاب کی‌روش / طارمی تنها سوپراستار ایران بود
مربی تیم ملی فوتبال ایران که نقش استعدادیاب را هم در این تیم داشت، ضمن دفاع کامل از عملکرد کارلوس کی‌روش در ایران، گفت: مقابل انگلیس در جام جهانی نترسیده بودیم اما مرتکب یک اشتباه شدیم.
مربی تیم ملی فوتبال ایران که نقش استعدادیاب را هم در این تیم داشت، ضمن دفاع کامل از عملکرد کارلوس کی‌روش در ایران، گفت: مقابل انگلیس در جام جهانی نترسیده بودیم اما مرتکب یک اشتباه شدیم.
به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال ایران در حالی به کارش در جام جهانی پایان داد که با قبول دو باخت برابر انگلیس و آمریکا و کسب پیروزی برابر ولز، در نهایت به عنوان بیست و ششم از بین 32 تیم حاضر دست یافت.
هدایت ایران در این دوره بر عهده کارلوس کی روش پرتغالی بود؛ مردی که در دو دوره گذشته ایران را به جام جهانی برزیل و روسیه رسانده بود و انتظار می‌رفت در سومین حضورش روی نیمکت ایران در جام جهانی، تیم ملی به مرحله حذفی صعود کند.
یکی از مربیان کادر فنی کی روش، «راجر دسا» اهل کشور آفریقای جنوبی بود. دسا یکی از مربیان نزدیک به کی روش است که با او سابقه کار در تیم ملی آفریقا و مصر را دارد. دسا در روزهای بعد از حذف ایران از جام جهانی، با حضور در رسانه‌های مختلف به بازگوکردن برنامه‌های تیم ملی و مشکل ایران در جام جهانی پرداخته و در واقع یکی از رسانه‌ای ترین چهره‌های کادر کی روش بوده است.
او اخیراً گفتگوی مفصلی را با یکی از نشریات آفریقای جنوبی انجام داد که یکی از بخش‌های مهم این مصاحبه، هفته گذشته در خبرگزاری مهر منتشر شد؛ صحبت‌هایی که دسا درباره احتمال تمدید قرارداد کارلوس کی روش با ایران به میان آورده بود.
بخش کامل‌تر اظهارات دسا که در آن به زوایای مختلف تیم ملی، تاثیرات کی روش در ایران، دلایل باخت سنگین به انگلیس و مقایسه فوتبال ایران با کشورهای آفریقایی به ویژه مصر پرداخته است، در ادامه می‌آید:
* جام جهانی چطور بود؟
- خوب بود. باید بگویم بهتر از چیزی بود که تصور می‌کردم. سازماندهی بسیار عالی مسابقات و استادیوم‌ها و زمین‌های تمرین. تنها ایراد جام زمان برگزاری آن بود و زمان اندک تیم‌ها برای آماده سازی. بزرگترین مشکل ما هم در ایران همین بود. ما فقط دو جلسه کامل تمرین انجام دادیم چون بازیکنان بعد از بازی‌های باشگاهی خود در روز یکشنبه به ما ملحق شدند. فقط دو جلسه کامل تمرین داشتیم و سایر زمان‌ها، وقت ریکاوری بود. در جام جهانی چهار روز یکبار بازی می‌شود و همه چیز مربوط به ریکاوری است.
گرمای هوا هم انرژی زیادی گرفت. می دانم که همه درباره تهویه هوا داخل استادیوم‌ها صحبت می‌کنند و بله شما داخل زمین احساس متفاوتی دارید ولی یادتان باشد در زمین‌های تمرین، دستگاه تهویه هوا وجود ندارد.
* وقتی به بازی انگلیس نگاه کنید، آیا فکر می‌کنید مقابل این تیم ترسیده بودید؟
- نه. من به این ترس و وحشت نمی گویم. ما از تیم خوب با بازیکنان خوب شکست خوردیم؛ تیمی با سازماندهی بسیار عالی. انگلیس بازیکنانی دارد که چند ماه کنار هم بازی کرده‌اند. آنها به خوبی آماده شده بودند. انگلیس بازیکنان سطح بالایی دارد که مرتب در لیگ جزیره بازی می‌کنند. آنها بازیکنان کوچکی نیستند و در هر تیمی که باشند، مرتب به عنوان بازیکن اصلی در زمین هستند.
اگر 10 مسابقه را در نظر بگیرید، 6 یا 7 نفر از آنها مدام بازی می‌کنند. برای ما کمی متفاوت بود. بازیکنانی داریم که در باشگاه‌های خود در اروپا بزرگ نیستند. 12 نفر لژیونر در اروپا و 13 نفر از لیگ ایران که به آن قدرت نیست. اجازه بدهید راجع به آن صادق باشیم. بعضی از بازیکنان در قطر و بعضی‌ها در عربستان (در این مورد اشتباه شده است و احتمالاً منظور کشور امارات بوده است) هستند. طارمی بازیکن پورتو احتمالاً تنها سوپراستار ما بود که به صورت مرتب برای پورتو بازی می‌کند. سردار (آزمون) 6 هفته قبل از جام جهانی مصدوم شد و اینکه او در جام جهانی برای ما بازی کرد، چیزی شبیه به معجزه بود.
سایر نفرات، بازیکنانی نیستند که به صورت مرتب برای باشگاه‌هایشان در اروپا، ترکیه، برنتفورد بازی کنند. متاسفانه به این دلیل تیم ما روی ریتم نبود. خیلی از بازیکنان در شرایط مسابقه نبودند. ما باید آنها را آماده بازی با انگلیس می‌کردیم. صادقانه بگویم؛ یک اشتباه مرتکب شدیم. سیستم بازی را 5 دفاعه کردیم که برایمان هزینه داشت. نمی گویم انگلیس را می‌بردیم ولی احساس می‌کنم اگر می‌خواهید ببازید، با سیستم و آرایش خودتان ببازید؛ با سبک و تلاش خودتان. از این رو وقتی در نیمه دوم تغییرات را ایجاد کردیم، بهتر شدیم. می دانم در نهایت 6 - 2 شکست خوردیم اما در نتیجه 4 - 0 تا 6 - 2 بدون شک آنها پای خود را از روی پدال گاز برداشتند (اشاره دسا احتمالاً این است که انگلیس دست از حملات گسترده و فشار بیشتر برداشته است) ولی ما هم توانستیم تا حدودی به بازی برگردیم اما این گل‌ها به ما برای دو مسابقه بعد کمی اعتماد به نفس داد.
مهدی طارمی در بازی ایران و انگلیس* شما مقاطعی با کی روش کار کردید؛ در جام ملت‌های آفریقا و سپس در جام جهانی. کار کردن با او چه احساسی دارد؟ او چطور آدمی است؟
- مشخصاً او یک مرد فوتبالی با تجربه و دانش عظیم است. از روزی که کار را با کی روش در آفریقا شروع کردم، او اکنون کار کمتری انجام می‌دهد ولی هنوز هم یک مرد همه کار است. او برای انجام کارهایش به من تکیه می‌کند. من از قبول مسئولیت برای کارهای زیادی که برایش انجام بدهم، لذت می برم اما کی روش تصمیم نهایی را می‌گیرد و تصمیم او حیاتی است. در پایان روز، کی روش رئیس است.
کاری که کی روش می‌کند این است که به همه چیز اشراف و نظارت دارد؛ از لباس و حمل و نقل گرفته تا مسائل پزشکی. او یک رئیس کامل است. واقعیت ترسناک درباره کی روش این است که او درباره همه چیز اطلاعات دارد و می‌داند درباره چه چیزی حرف می‌زند. بنابراین او کار استعدادیابی و فوتبال را به من سپرد. من مسئول بخش فوتبال و استعدادیابی بودم. بنابراین دو دپارتمان داشتم. یک نفر مسئول دپارتمان پزشکی و یک نفر هم مسئول بخش لباس و پشتیبانی بود. هرکسی از کادر فنی وظیفه یک دپارتمان را بر عهده داشت و در نهایت کی روش روی همه بخش‌ها نظارت می‌کرد.
این واقعیت کار با کی روش است. شما در اجرای کار خود کمی آزادی دارید ولی در نهایت همه چیز از زیر دست کی روش عبور می‌کند. کار با فردی مثل او فوق العاده است. من فقط دستیار او بوده‌ام و در چند سال، چیزهای زیادی از او یاد گرفته‌ام. کی روش تحصیلکرده و خوش اخلاق است. او بی ادب نیست و بسیار کمک کننده است. به نظرم کی روش همواره جزو پنج مربی برتر جهان بوده است.
کی روش سالهای زیادی در ایران بوده و باید ارتباط عاطفی قوی بین او و کشور برقرار باشد؟
- کی روش 12 سال پیش و بعد از جام جهانی 2010 به ایران رفت. وقتی به آنجا رفت، یک پروژه را شروع کرد. او به کشور و کیفیتشان نگاه کرد. کی روش پروژه بزرگی برای ایران داشت و آن را انجام داد. یک مرکز تمرینی (ساختمان پِک) را ساخت که استانداردهای جهانی دارد. زمین‌های تمرین فوق العاده است. او پروژه‌ای را در ایران انجام داد و باعث شد بازیکنان ایران ناگهان به اروپا رفتند. طارمی، سردار و خیلی خیلی‌های دیگر که یا بازنشسته شدند و یا هنوز بازی می‌کنند. او در پروژه هشت ساله‌اش خیلی موفق بود و به دو جام جهانی صعود کرد. او در هر دو در حالی که در گروه‌های سختی قرار داشت، صعود به مرحله حذفی را با اختلاف بسیار کم از دست داد.
او به نوعی به عنوان یک نماد فوتبال در ایران شناخته می‌شود. کی روش از آن آدم‌هایی است که دستش روی زمان حاضر اما چشمانش همیشه به سمت آینده است. من در ایران با تیم زیر 20 سال کار کردم. باید تیم‌ها و بازیکنان جوان‌تر زیادی را تماشا می‌کردم آن‌هم در حالی که قراردادمان تا ماه دسامبر بود. اما کی روش هنوز اعتقاد دارد وقتی از جایی می‌روی باید چیزی پشت سرت بر جای بگذاری و برای همین است که او بسیار قابل احترام است. ایرانی‌ها به همین خاطر است که او را به صورت دائمی می‌خواهند. اینکه کی روش بخواهد تا جام ملت‌های آسیا بماند یا نه را سرانجام خواهیم دید.
* تفاوت کار در ایران و مصر در چه چیزهایی است؟
- اگر شما به فوتبال مصر نگاه کنید کمی متفاوت از کل قاره آفریقا است. به نظرم آفریقا به بخش‌های شمال، جنوب و مرکز تقسیم می‌شود؛ به دلایل مختلف از جمله هوا، اقلیم و روش‌هایی که بچه‌ها رشد می‌کنند. در مرکز آفریقا بازیکنان بزرگ‌تر، قوی‌تر و تنومندتر هستند. در جنوب آفریقا بازیکنان کوچک‌تر اما با توانایی بیشتر روی توپ هستند. اما شمال آفریقا تحت تاثیر تاکتیک اروپا و شبیه به سبک فوتبال اروپا است. آنها همچنین فوتبال مرکز و جنوب آفریقا را وارد این سبک می‌کنند. فکر می‌کنم سبک فوتبال ایران به سبک مصر نزدیکتر است. این بیشتر مربوط به کارهای تاکتیکی و سخت کوشی است و کمتر در مورد عامل مهارت که ما در اینجا داریم. زندگی در این کشورها سخت است و هرکسی نمی‌تواند از عهده فوتبال بر بیاید اما شما هنوز کشوری دارید که به شکل شگفت انگیزی دیوانه فوتبال هستند. بسیار بسیار متعصب به فوتبال. پس از حذف از جام جهانی و انجام سه مسابقه به خانه (تهران) رفتیم و هزاران نفر از مردم برای استقبال در فرودگاه بودند. در تمام راه تا هتل شعار می‌دادند و آن موقع نیمه شب بود. باورنکردنی است.
ما در هتلی کنار استادیوم ملی (استادیوم آزادی) بودیم. وقتی دربی برگزار می‌شود، یک روز قبل از مسابقه مردم آن بیرون دو کیلومتر صف می کشند، چادر می‌زنند و منتظر می‌مانند وارد ورزشگاه بشوند. در حالی که دمای هوا 45 درجه است. آنها صبر می‌کنند و برای 36 ساعت در ووووزلا می دمند. استادیوم 80 هزار صندلی دارد اما 100 هزار نفر را در خود جای می‌دهد. این یک فوتبال جذاب است و فکر می‌کنم احتمالاً دلیلی بود که کی روش در سال 2011 به ایران رفت. این چیزی بود که کی روش دید و عاشقش شد.
* آن همه شور و احساس، فکر می‌کنم آن 10 - 15 دقیقه بازی با ولز یکی از هیجان انگیزترین لحظات جام جهانی بوده است؟
- بله قطعاً.
* قرارداد شما و کی روش با تیم ملی ایران تمام شده است و بنابراین چه چیزی می‌توان در مورد آینده شما متصور بود؟
- یک گزینه و یک راه وجود دارد که من برای جام ملت‌های آسیا در ایران بمانم زیرا آنها از ما می‌خواهند بمانیم و در این رقابت‌ها شرکت کنیم. یکسری مسائل پیرامون جام ملت‌های آسیا وجود دارد. هنوز مشخص نیست این بازی‌ها به خاطر شرایط آب و هوایی کشور قطر در ماه ژوئن - جولای برگزار می‌شود و یا در دسامبر - ژانویه. بحث هنوز ادامه دارد. قرار بود استرالیا مسابقات را برگزار کند که آن را از دست داد و دوباره میزبانی به قطر برگشت. بنابراین چیزهای زیادی در هوا وجود دارد (احتمالات زیادی مطرح است).
در حال حاضر به نوعی توپ در زمین ما است که - به پیشنهاد ایران - «بله» یا «نه» بگوییم. پس از جام جهانی، تصمیم گیری در این مورد خیلی سخت است. همیشه بعد از این تورنمنت‌ها بهتر است آدم به خانه‌اش برگردد، به استراحت بپردازد و دوباره فکرش را جمع کند. ما ایران را ترک کردیم. به آنها گفتیم "اجازه بدهید به خانه برویم و استراحت کنیم". ممکن است هفته اول ژانویه در اسکایپ جلسه‌ای داشته باشیم و درباره اینکه چه کاری باید انجام بدهیم و اینکه شرایط برای بازگشت ما چطور باشد، صحبت کنیم. فعلاً هیچ چیز الزام آور و اجباری وجود ندارد. هرچه هست، بحث‌های بی اهمیت است.
کی روش و دسا روی نیمکت ایران در جام جهانی قطربه گزارش خبرنگار مهر، راجر دسا در ادامه درباره دلایل کار در کشورهای مختلف، احتمال بازگشت به تیم ملی فوتبال آفریقای جنوبی به عنوان سرمربی، مزایای مربیگری در کشورهای دیگر آفریقا از جمله سنگال که هشت سال به سرمربی اش فرصت کار داده است و... صحبت کرد. وی در زمان حضور در مصر و ایران، در عرض مدت سه ماه، چهار بار با تیم سنگال روبرو شد.
* چقدر خوشحال بودید که در جام جهانی با سنگال روبرو نشدید؟
- ما به این هم فکر کرده بودیم. گفتیم اگر صعود کنیم احتمال دارد با سنگال دیدار کنیم. آه خدای من؛ گفتم لطفاً نه، دیگر سنگال نه!
دسا در بخش پایانی این مصاحبه بر مزیت کار در کشورهای مختلف و یاد دادن و یادگیری از بازیکنانی چون محمد صلاح، مهدی طارمی و... صحبت کرده است. اینکه کار مربیگری عمدتاً یک کار انسانی است و تنها 25 درصد از آن فنی محسوب می‌شود.
