گلایه یک والیبالیست از بی مهری‌ها

به گزارش مشرق، تیم ملی والیبال نشسته جمهوری اسلامی ایران درحال حاضر پرافتخارترین و قدرتمندترین تیم جهان در تمام رقابت‌های بین‌المللی است. این تیم در 11 دوره پارالمپیک 9 دوره حضور داشته که به جز پارالمپیک 2004 آتن و 2012 لندن، همواره مدال طلا کسب کرده و قهرمان شده است. بعد از ایران، هلند با 3 قهرمانی و بوسنی و هرزگوین با 2 قهرمانی پارالمپیک در رده‌های بعدی ایستاده اند. همچنین والیبالیست‌های نشسته کشورمان تاکنون 11 دوره در رقابت‌های قهرمانی جهان حضور داشته‌اند که 8 قهرمانی، یک نایب قهرمانی و 2 عنوان سومی را به نام خود ثبت کرده اند. آخرین قهرمانی شاگردان رضایی به قهرمانی جهان در بوسنی برمی‌گردد که اواخر سال 2022 میلادی رقم خورد.

در این میان برخی رفتارهای مسئولان باعث ناراحتی ملی پوشان والیبال نشسته شد که گلایه هایی را به همراه داشته است. به همین بهانه با داود علیپوریان به گفت و گویی شده است.

این گفت و گو را در زیر بخوانید:

عملکرد والیبال نشسته کشورمان در سال 1401 را چگونه دیدید و پشت سر گذاشتید؟

سال گذشته سال بسیار خوبی برای والیبال ایران بود و یک قهرمانی دیگر به افتخارات والیبال نشسته اضافه شد. یکی از مهمترین موضوعاتی که قابل توجه بود پیروزی 3 بر صفر مقابل همه حریفان در مسابقات جهانی بود. اما چیزی که برای خیلی جالب بود مهم نبودن این پیروزی برای برخی مسئولین ورزش بود. با توجه به همه بی مهری هایی که شد باز هم این قهرمانی را به دست آوردیم.

ورزشکاران جانباز و معلول کشورمان همواره توقعات زیادی نداشتند و تنها حقشان را خواسته اند آیا تا به امروز این موضوع محقق شده است که بازیکنان والیبال نشسته به حق خودشان برسند؟

شما نگاه کنید وقتی یک تیم می‌رود و قهرمان می‌شود انتظار دارد پاداشی را که در نظر گرفتند به او بدهند. وقتی مسئولان به خودشان زحمت ندادند حتی تا فرودگاه بیایند چیزی نیست که بخواهیم درباره آن بحث کنیم. ما در مسابقات جهانی با بهترین نتیجه قهرمان شدیم اما از زمانی که بازگشتیم حتی یک مسئول هم به تیم ما سر نزده است. انگار که قهرمانی وظیفه بازیکنان والیبال نشسته است و در مقابل اگر قهرمان نمی‌شدیم یک اتفاقاتی می افتاد که بیا و ببین. این بی محبتی برخی مسئولین است که می‌رویم و قهرمان می شویم ولی توجهی نمی‌شود.

رئیس فدراسیون و نایب رئیس کمیته ملی المپیک در این مسابقات ما را همراهی می‌کردند و دیدند که با چه سختی و چه اقتداری قهرمان شدیم. این قهرمانی ها به راحتی به دست نمی‌آید. ما بعد از المپیک توکیو حدود 14 اردو را پشت سر گذاشتیم تا به مسابقات جهانی برسیم. بازیکنان تیم ملی در این مدت دور از خانواده بودند چرا که هم لیگ بود و هم اردوهای تیم ملی. به همین دلیل شرایط بسیار سختی را تحمل کردند. اردوهای تیم ملی که برگزار می‌شود همه فکر می‌کنند اردوهای آنچنانی را پشت سر می‌گذاریم نه اصلا این چنین نیست. در اردوهای تیم ملی به حداقلی های ما توجه نمی شود چه برسد بازیکنان درخواست داشته باشند.

با این صحبت های باید گفت که توجهات به ورزشکاران جانباز و معلول نسبت به سایر رشته ها خیلی کم بوده مخصوصا رشته والیبال نشسته که 32 سال است بر قله جهان قرار دارد؟

ببینید من نمی‌خواهم رشته خودمان را با رشته‌های ورزشی دیگر مقایسه کنم چرا که واقعا اصلا نمی‌شود رشته‌های ورزش را با یکدیگر مقایسه کرد. اما والیبال نشسته امروز در بین مردم محبوبیت دارد و در مواقعی که بخواهند در خصوص والیبال نشسته صحبت کنند بهتر از خود ما تحلیل می‌کنند. بحث قیاس نیست ولی وقتی یک تیمی به جام جهانی می‌رود و آرزویش صعود از مرحله گروهی است نه قهرمانی، برای هر بازی این ملی پوشان پاداش آنچنانی در نظر گرفته می‌شود و پاداش هم قابل مقایسه نیست.

شما ببینید بعد از قهرمانی جهان، فدراسیون تنها 300 یورو به هر بازیکن پاداش داد. اصلا نمی شود این چنین مسائلی را قیاس کرد و خواسته بازیکنان والیبال نشسته صرفا پاداش نیست.

ما یک دیدار با یکی از مسئولان ورزش داشتیم، به او در خصوص پاداش والیبال نشسته در پارالمپیک و بازی‌های پارآسیایی گله کردیم که در جواب به ما گفت اگر گله کنید همین را هم از شما می‌گیریم. ما توقع زیادی نداریم و می‌خواهیم حقی که مربوط والیبال نشسته است را به ما بدهند و نه بیشتر، ما توقع زیادی نداریم.

در فوتبال و تیم‌های باشگاهی شاهد این هستیم که کمک های میلیاردی می کنند تا مشکلی نداشته باشند در صورتی که گوشه ای از این بودجه ها می تواند کار بزرگی برای والیبال نشسته رقم بزند.

همین هزینه های 100 یا 200 میلیاردی برای تیم های فوتبال می کنند را ببینید اگر 10 درصد آن را به والیبال نشسته اختصاص دهند می‌شود با پشتوانه سازی سالیان سال قهرمانی‌ها را تکرار کرد.

صحبت بدون تعارف برای والیبال نشسته دارید که بخواهد همه به آن توجه کنند؟

من قبلاً هم این موضوع را در مصاحبه‌هایی که داشتم گفتم اما به این شکل باز نکرده بودم. می‌خواهم بگویم که مردم ایران ایستاده به افتخار تیم ملی والیبال نشسته دست بزنند. نتایجی که ما کسب کردیم با کمترین بضاعت و امکانات بوده است. بازیکنان تیم ملی والیبال نشسته جزو بهترین‌ها هستند. شاید 20 یا 30 سال آینده هم مانند بازیکنان تیم ملی والیبال نشسته ایران پیدا نخواهد شد. خیلی از تیم های ملی دنیا آرزو دارند که بازیکنان تیم ملی را داشته باشند. عشقی که مردم به ما می‌دهند این انگیزه را به ما می‌دهد که با همین قدرت به قهرمانی های خودمان ادامه دهیم.

در سال 1402 رقابت‌های بسیار مهمی را پیش رو دارید و بعد از آن باید آماده رقابت‌های پارالمپیک شوید این موضوع را چطور می‌بینید؟

بله ما در سال جدید هم رویدادهایی داریم که باید در آنها شرکت کنیم. اولین رقابتی که پیش رو داریم مسابقات قهرمانی آسیا است که تیرماه در قزاقستان برگزار خواهد شد بعد از آن هم راهی رقابت‌های بازی‌های پاراآسیایی هانگژو خواهیم شد. بعد از بازی‌های پاراآسیایی زمان زیادی نداریم و باید تمرینات خودمان را جدی تر دنبال کنیم تا آماده رقابت‌های پارالمپیک پاریس شویم چرا که این رقابت‌ها برای ما بسیار حائز اهمیت است.

واقعا زمان زیادی هم نداریم و تا به خودمان بیاییم و آمادگی لازم را به دست بیاوریم می‌بینیم زمان از دست رفته است. مسابقات امسال برای ما بسیار مهم است. در ادامه هم مسابقات برون مرزی هم خواهیم داشت. اگر اشتباه نکنم مسابقات جام باشگاه‌های جهان را هم خواهیم داشت. باید در این رقابت‌ها شرکت کنیم و خودمان را به روز کنیم.