یادداشت | تکرار خطای مکرون در قبال ایران
فرانسوی ها در حالی استراتژی فشار حداکثری ترامپ علیه ایران را تکمیل کردند که در ظاهر، خود را بازیگری مستقل و تاثیرگذار در حوزه روابط بین الملل می دانستند.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم- حنیف غفاری کارشناس روابط بین الملل در یادداشتی به روابط فرانسه و رژیم صهیونیستی خصوصا پس از انتخابات اخیر در این رژیم و همکاری آنها برای تقابل با ایران پرداخته است که متن آن را در ادامه میخوانید:
علت تعلل آمریکا در مذاکرات برجام چیست؟ آیا وساطت مکرون جواب میدهد؟شکست یائیرلاپید و همراهانش در انتخابات نامشروع برگزار شده در اراضی اشغالی، زمینه را جهت بازگشت نتانیاهو و احزاب دست راستی به مسند قدرت در تل آویو فراهم ساخته است.
در این میان، یکی از سیاستمدارانی که قبل از تشکیل کابینه از سوی نتانیاهو سریعا در خصوص رایزنی و هم افزایی با صهیونیستها با وی چراغ سبز نشان داده، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه می باشد.
اخیرا رسانههای رژیم صهیونیستی از تماس تلفنی «بنیامین نتانیاهو» رهبر حزب لیکود و «امانوئل مکرون» رئیسجمهوری فرانسه و رایزنی درباره مسائل منطقهای «چالشهای ناشی از فعالیتهای ایران»! خبر دادند. همچنین مکرون در این تماس تلفنی از نتانیاهو برای سفر به پاریس دعوت کرده است. به نظرمی رسد مکرون در حال تکرار خطای قبلی خود در تقابل مطلق با جمهوری اسلامی ایران است.
معمولا زمان حضور دوگانه "حزب دموکرات - حزب لیکود" در هرم قدرت در واشنگتن و تل آویو، فرانسوی ها تلاش می کنند تا از برخی اختلافات این دو استفاده کرده و خود را به عنوان کارگزار اصلی صهیونیستها در نظام بین الملل معرفی کنند.
اکنون نیز مکرون تلاش می کند تا از اختلافات بایدن و نتانیاهو (بر سر حمایت مطلق نخست وزیر رژیم صهیونیستی از ترامپ و جمهوریخواهان) استفاده کرده و به قول خود، به بال اجرایی تل آویو در نظام بین الملل تبدیل شود.
در سال 2017 میلادی، زمانی که ترامپ به تازگی وارد کاخ سفید شده بود، مکرون به رئیس جمهور آمریکا تعهد داد تا موضوع تغییر برجام و تبدیل آن به توافقی محدود کننده و بازدارنده علیه ایران را پیگیری کند و در آن زمان رئیس جمهور فرانسه طی سخنرانی جنجالی اعلام کرد که باید توافق هسته ای سال 2015 میلادی را با گنجاندن موضوعات موشکی و منطقه ای و همچنین دائمی کردن محدودیتهای هسته ای ایران (پس از سال 2025 میلادی) تکمیل کرد!
حتی پس از خروج رسمی ترامپ از توافق هسته ای، فرانسویها به این همپوشانی استراتژیک با رئیس جمهور آمریکا ادامه دادند و به بازیگری تبدیل شدند که در تقابل با ایران در زمین واشنگتن بازی میکردند.
تعلل در راهاندازی سازوکار مالی موسوم به اینستکس یا به عبارتی بهتر تأخیر در عملیاتی ساختن این سازوکار ویژه مالی اروپا محصول رایزنیهای مشترکی بود که میان کاخ سفید و کاخ الیزه در قبال ایران صورت گرفت.
فرانسوی ها در حالی استراتژی فشار حداکثری ترامپ علیه ایران را تکمیل کردند که در ظاهر، خود را بازیگری مستقل و تاثیرگذار در حوزه روابط بین الملل می دانستند!
چراغ سبز اخیر مکرون به نتانیاهو در تقابل با ایران، قطعا برای فرانسوی ها هزینه بسیار سنگینی خواهد داشت. به عبارت بهتر، مکرون فرصت بسیار اندکی در خصوص جبران رویکرد تنش ساز و ضد ایرانی خواهد دارد.
در این میان، مکرون و همراهانش تلاش می کنند تا در ظاهر آدرس غلطی را به جهان مخابره کنند. آنها خود را میانجی ایران و آمریکا (و حتی تنظیم کننده رفتار رژیم صهیونیستی در قبال ایران) می دانند!
باید گفت که میانجیگری و واسطهگری واژگانی هستند که در علم روابط بینالملل تعاریف خاص خودشان را دارند؛ اما فرانسه در اینجا یک میانجیگر نبوده است، بلکه جزیی از بازی واشنگتن و تل آویو علیه ایران محسوب می شود.
به نظرمی رسد رئیس جمهور ناتوان فرانسه قصد دارد این بازی را در دوران حضور نتانیاهو در اراضی اشغالی به صورتی پررنگ تر ادامه دهد! در اینجا لازم است تا سیگنالها و پیامهای محکمی به پاریس در خصوص آثارو تبعات این بازی خطرناک مخابره شود.
به عبارت بهتر، دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان باید این پیام قاطعانه را به فرانسوی ها دهد که بازی ضد ایرانی آنها در زمین واشنگتن و تل آویو، به معنای دشمنی رسمی آنها با ملت و نظام ایران بوده و هزینه این دشمنی به مراتب نسبت به آنچه مقامات کاخ الیزه تصور می کنند سنگین تر است!